به منظور ارزیابی تاثیر آبیاری تکمیلی و محلول‌پاشی آهن در چهار ژنوتیپ نخود زراعی دیم، شامل دو تیپ کابلی و دو تیپ دسی،آزمایشی از طریق بررسی برخی صفات فیزیولوژیک و مورفولوژیک در شرایط مزرعه‌ای انجام شد. کشت درسال زراعی92-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه با استفاده از آزمایش کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد.تاثیر آبیاری تکمیلی در مرحله‌ی گلدهی بر عملکرد دانه وبعضی صفات دیگر مثبت و معنی دار بود،بطوریکه منجر به افزایش48و45 درصد،به ترتیب در تعداد نیام در بوته وتعداد دانه در بوته و30 درصد درعملکرد دانه در مقایسه با عدم انجام آبیاری گردید.ژنوتیپ محلی و کابلی بیونیج در مقایسه با سایر ژنوتیپها با افزایش 60درصدی عملکرد دانه،بهترین پاسخ را به انجام آبیاری تکمیلی نشان داد.محلول پاشی آهن نیز منجر به افزایش اندک ولی معنی دار عملکرد دانه شد.در مجموع محلول پاشی آهن همراه با آبیاری تکمیلی،تاثیر بیشتری بر عملکرد دانه در همه ژنوتیپها نشان داد. Manuscript profile

به منظور بررسی واکنش ژنوتیپهای گندم نان به اثرات ناشی از خشکی و بروز ژن ،دوآزمایش جداگانه به صورت آزمایشگاهی و گلخانه ای بصورت فاکتوریل و به ترتیب در قالب طرحهای کاملا تصادفی و بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار،در آزمایشگاه و گلخانه در دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه در سال 1394 انجام شد. عوامل این طرحها،در آزمایشگاه، بیست ژنوتیپ گندم (ده ژنوتیپ مقاوم و ده ژنوتیپ حساس به خشکی) و شش سطح پتانسیل اسمزی و در گلخانه،6 ژنوتیپ منتخب(سه ژنوتیپ حساس و سه ژنوتیپ مقاوم به خشکی) و شش سطح پتانسیل اسمزی بودند.آزمایشهای مربوط به فناوریهای زیست شناسی مولکولی نیز در دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه ، انجام شد. نتایج نشان داد، ژنوتیپهای مقاوم به خشکی پیشتاز،آذر2 و پارسی،از نظر درصد،مدت و سرعت جوانه زنی، برتری قابل توجه و40 درصدی نسبت به ژنوتیپهای حساس به خشکی پیشگام، اوحدی و رصد داشتند. وزن خشک ریشه چه نیز در ژنوتیپ پارسی با 99/78 میلیگرم ، بیشترین مقدار و بیش از سه برابر کمترین وزن خشک ریشه چه در ژنوتیپ رصد با 08/24 میلیگرم بود. در گلخانه، حد بالاو پایین مقادیر صفات درصد،مدت و سرعت سبز شدن و وزن بوته ها به ترتیب به ژنوتیپ مقاوم به خشکی پارسی و ژنوتیپ حساس به خشکی پیشگام تعلق داشت. افزایش تنش اسمزی در ژنوتیپ پارسی موجب افزایش بروز ژن TaPMT1شد،که به وضوح نشان دهنده درگیر بودن این ژن، حداقل در سطح بیان ژن در واکنش به تنش اسمزی است . Manuscript profile

به منظور بررسی پاسخ عملکرد و ویژگیهای فیزیولوژیکی رقم های گندم دیم (Triticum aestivum L.)به کاربرد خارجی گلایسین بتائین ،آزمایشی بصورت فاکتوریل و در قالب بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار، در سال زراعی 95-1394 در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه انجام شد. تیمارها شامل چهار رقم گندم منتخب (سرداری و آذر2 ،متحمل به خشکی)و (رصد و اوحدی ،حساس به خشکی )، و چهار سطح کاربرد گلایسین بتائین در دو مرحله رشدی ابتدای سنبله دهی و آغاز پر شدن دانه ها بود. نتایج نشان داد، بین رقم ها در بیشتر ویژگی ها تفاوت معنی داری وجود داشت و رقم سرداری در اغلب موارد برتر از سایر رقم ها ظاهر شد،به نحوی که بالاترین عملکرد دانه و پرولین (88/3571 کیلوگرم در هکتار ) و پرولین دانه (94/29 میکرو مول بر گرم )را داشت.محلولپاشی گلایسین بتائین در غلظت 100میلی مولار باعث افزایش معنی دار طول سنبله، وزن هزار دانه،عملکرد دانه،شاخص برداشت و میزان پرولین دانه شد.بررسی برهمکنش رقم در گلایسین بتائین نشان داد که در غلظت 100 میلی مولار گلایسین بتائین ،پرولین تنها در دو رقم متحمل به خشکی سرداری و آذر2،بیشترین میزان و با تفاوت معنی دار از سایر سطوح محلولپاشی بود ،بنابراین در مجموع می توان بیان کرد که بین میزان پرولین و عملکرد دانه در رقم های متحمل به خشکی در گندم رابطه مثبتی وجود دارد . و بنا براین می توان محتوای پرولین را به عنوان معیار مناسبی در پیش بینی تحمل به خشکی رقم های گندم دیم توصیه کرد . Manuscript profile