یکی از مهمترین نگرانی کشورها چه در عرصه داخلی و چه در عرصه نظام بین الملل بحث امنیت می باشد. این باعث گردیده است که دولت ها به تبع نیازهای داخلی شرایط جغرافیایی و ژئوپلیتیک و نیز تحت تاثیر ساختار و عملکرد نظام بین المللی جهت گیری ها و استراتژی های خاصی را به منظور حفظ امنیت و تحقق هدف ها و منافع ملی خویش برگزینند. از جمله این استراتژی ها ، استراتژی اتحاد و ائتلاف می باشد. که نمونه بارز آن، پیمان ناتو است. با این سوال که آیا ناتو می تواند نقش خود را در تحولات مهم بین المللی به خوبی ایفا نماید؟ معمولا دخالت های بی مورد ناتو در جنوب شرق آسیا و قفقاز و ادعاهای خود در خصوص داشتن سلاح های شیمیایی کذب و بی اساس بوده و سعی در سیطره ی و نفوذ خود در خاورمیانه را دارد. Manuscript profile

حق آزادی رفت و آمد از حقوق پایه ای و بنیادین انسانهامحسوب می شود که مورد تاکید وتصریح نظام های حقوقی مدرن، کنوانسیونها، اسنادبین المللی و حقوق داخلی می باشد. مطالعات انجام شده در این مقاله نشان می دهد که صدور ویزا به عنوان یکی از اسناد مرتبط با حق آزادی رفت و آمد، در اسناد بین المللی و حقوق داخلی از صلاحیت های انحصاری دولت ها محسوب می شود ولی در اسناد منطقه ای در خصوص پناهندگان، مهاجرین قانونی، بیماران، ورزشکاران، افراد بی تابعت، هنرمندان، محققان، یک مسئولیت تکلیفی محسوب می شود لازم است این رویکرد فعلی هم در اسناد بین المللی و هم در نظام حقوقی ایران مورد بازنگری قرار بگیرد و حق حاکمیت مطلق کشورها به نفع حق آزادی رفت و آمد انسان ها در قلمرو کشورهای دیگر تعدیل شده و صدور ویزا نیز همانند گذرنامه، حق انسان ها تلقی بشود و این حق نباید تحت تاثیر روابط سیاسی و دیپلماتیک کشورها ضایع گردد و بر اساس رویکرد موجود نسبت به ویزا ممکن است بسیاری از افراد بنابه ضرورت های علمی، پزشکی دیدار خویشاوندان و امثال آن ها به لحاظ نابسامانی روابط دیپلماتیک کشور متبوع آن ها با کشور میزبان از اخذ ویزا باز می مانند و هدف این مقاله با رویکرد جامع مطالعه و بررسی گروه های مهم تاثیرپذیر از حق مذکور و محدودیت ها و تسهیلاتی که دولت ها در صدور ویزا دارند پرداخته شود. Manuscript profile