در این جستار به شیوه کتابخانهای درون مایه کار در ترانه سرایی که پژوهشی میان رشته ای بین جامعه شناسی و ادبیات است تحلیل و بررسی می شود. پس از تعریف ترانه و بررسی سیر آن در گذشته و امروز، ویژگی های ترانه های کار را می کاویم و این ترانه ها از نظر کاربرد و مضمون و محتوا طبقه بندی می شوند و به نمونه های آن ها می پردازیم. ترانه اصطلاحی عام است که به انواع قالب های شعری ملحون یا همراه موسیقی به ویژه فهلویات، دو بیتی، رباعی و تصنیف گفته می شود. یافته های پژوهش نشان می دهد که درون مایه کار، بخش قابل توجهی از ترانه ها را شکل داده است. این ترانه ها به بخش های ترانه های چوپانی، باغبانی، ماهی گیری، کشاورزی، قالی بافی، سربازی، دامداری و... تقسیم می شوند. زبان این ترانه ها ساده و عامیانه است و از آن جایی که این ترانه ها با کار و تلاش مردمی ساده زیست ارتباط دارد، در آن کمتر به خیال پردازی توجه شده است. Manuscript profile

درون‌مایه‌های گوناگون ترانه با توجه به گستردگی مخاطبان، تاثیری انکار‌ ناپذیر بر ذهن و دانش ادبی عامه مردم دارند و این درون‌مایه‌ها به سبب گنجایش زیادی که برای طرح مضمون‌های گوناگون دارند، امروزه کارکرد هایی مانند اطلاع‌رسانی، آموزش و تبلیغ نیز پیدا کرده‌اند. این مقاله با هدف بازنمایی درون‌مایه‌های به کار رفته در ترانه‌ها و با مطالعه منابع اصلی و تجزیه و تحلیل داده‌ها انجام شده است و درون‌مایه‌های ترانه و تصنیف از نظر کاربرد و محتوا طبقه‌بندی شده‌اند. ‌تصنیف و موسیقی ایرانی، یکی از برجسته‌ترین عناصر شکل‌دهنده فرهنگ معاصر است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهند که انواع ترانه از نظر درون‌مایه در دوازده بخش که شامل درون‌مایه‌های عاشقانه، شادی، کودکانه، سوگ، کار، عرفانی، دینی، آداب و رسم‌ها، سیاسی، سرگرمی، تبلیغاتی و ورزشی هستند، دسته‌بندی می‌شوند. درون‌مایه عاشقانه در ترانه‌ها بیشترین پرداخت را دارد و ترانه‌هایی با درون‌مایه سرگرمی به نسبت درون‌مایه‌های دیگر اندک هستند. در ترانه‌های نوین معاصر درون‌مایه‌های جدید تبلیغاتی و ورزشی وجود دارند که تا پیش از آن نمود نداشته‌اند و در همین دوره به خاطر صنعتی شدن سرودن ترانه‌های کار کمتر شده است. Manuscript profile

نوستالژی، به معنای غم غرب و احساس حسرت نسبت به گذشته است. این اصطلاح درابتدا از علم پزشکی وارد حوزه روان شناسی شد و سپس به ادب یّات راه یافت. نوستالژی )غم غربت(،به عنوان یکی از رفتارهای ناخودآگاه فرد ،ذهن بشر را در طول تاریخ درگیرخود ساخته است. ایندرد کهن از دیرباز، درون مایۀ بسیاری از آثار ادبی را به خود اختصاص داده است و شاعران وهنرمندان در آثار خود به نحوی حسرت گذشته و دلتنگی حاصل از آن را با ابزارهای زبان و تصویریشعر گوناگون بیانکرده اند. تغییر در شرایط و اوضاع فردی، اجتماعی ،سیاسی و ... ،می تواند موجب احساسدلتنگی و غربت در فرد بشود. غم غرب و اندوه ناشی از اوضاع نابسامان زندگی، غم از دست دادنعزیزان، یادآوری خاطرات دوران کودکی و در مجموع همه اتفاقاتی که در زندگی فرد رخ می دهد وبه نوعی با ابعاد روحی و روانی او سر و کار دارند شامل نوستالژی می شود. این مقاله، پژوهشیدربارۀ پدیدۀ نوستالژی به عنوان یکی از گونه های ادب غنایی درشعر شهریار است. پس از ریشهشناسی وتعریف این اصطلاح با توجّه به نظرات مختلف ،به طور محوری تلاش شده است به اینسؤالات پاسخ بدهد : آیا نوستالژی در شعر شهریار نمود دارد؟ انواع نوستالژی در شعر شهریارکدامند؟ و شاعر به کدام یک توجّه بیشتری دارد؟ در این مقاله، مؤلّفههای متعددی ازنوستالژیازجمله: دوری از وطن ،دوری از معشوق، بازگشت به خاطرات کودکی و جوانی،سپری شدن عمر،غربت درونی واز دست دادن اعضای خانواده وعزیزان با ذکر نمونه هایی مورد بررسی قرار گرفتهاست. Manuscript profile

در این جستار به شیوه کتابخانه‌ای درون‌مایه سرور در ترانه‌سرایی تحلیل و بررسی می‌شود. پس از تعریف ترانه و بررسی سیر آن درگذشته و امروز، ویژگی‌های ترانه‌های شادی را می‌کاویم و این ترانه‌ها ازنظر کاربرد و مضمون و محتوا طبقه‌بندی می‌شوند و به نمونه‌های آن‌ها می‌پردازیم. ترانه اصطلاحی عام است که به انواع قالب‌های شعری ملحون یا همراه موسیقی به‌ویژه فهلویات، دوبیتی، رباعی و تصنیف گفته می‌شود. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که درون‌مایه سرور، بخش قابل‌توجه ای از ترانه‌ها را شکل داده است. این ترانه‌ها به بخش‌های ترانه‌های عروسی، ترانه‌های شادی‌، ترانه‌های رقص و ترانه‌های روحوضی تقسیم می‌شوند که در میان این بخش‌ها بیشترین بسامد مربوط به ترانه‌های عروسی است. زبان این ترانه‌ها ساده و عامیانه است و کلام بیش‌تر این ترانه‌ها با سازهای موسیقی همراه می‌شود. Manuscript profile