به‌منظور ارزیابی اثر روش‌های مختلف شکست خواب بر شاخص‌های جوانه‌زنی و رشد گیاه کرچک (Ricinus communis L.) آزمایشی در سال 94 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در دانشگاه شاهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل خراش‌دهی در چهار سطح (شاهد ، حذف کارونکل با تیغه برش استاندارد، خراش‌دهی شیمیایی با اسید سولفوریک 98 درصد با غلظت 3 مولار به مدت 5 دقیقه و خراش‌دهی فیزیکی یا مکانیکی با کاغذ سنباده و تیغه استاندارد) و پرایمینگ در پنج سطح (شاهد، تیمار بذر با محلول نیترات پتاسیم 15/0 درصد به مدت 24 ساعت، آب داغ 70 درجه سانتی‌گراد به مدت 15 دقیقه، محلول جیبرلیک اسید 300 پی پی ام به مدت 24 ساعت و سرما‌دهی مرطوب در آب سرد به مدت 24 ساعت) بودند نتایج این مطالعه نشان داد اثر متقابل پرایمینگ و خراش‌دهی بر طول ریشه‌چه و تعداد گیاهچه نرمال و اثر خراش‌دهی بر صفات مورد مطالعه دیگر معنی-داری بود. بیشترین درصد جوانه‌زنی و کمترین میانگین مدت زمان جوانه‌زنی در تیمار حذف کارونکل حاصل شد که نشان می‌دهد هر چه در صد جوانه‌زنی افزایش می‌یابد، مدت زمان لازم برای جوانه‌زنی کاهش می‌یابد. شاخص‌های طول ساقه‌چه، نسبت طول ریشه‌چه به ساقه‌چه، وزن تر گیاهچه و شاخص وزنی بنیه بذر نیز در تیمار حذف کارونکل نسبت به شاهد افزایش معنی‌داری نشان دادند. به-طور کلی می‌توان نتیجه گرفت در این گیاه، زائده کارونکل مهمترین عامل در جلوگیری از جوانه‌زنی و رشد این گیاه به‌شمار می‌رود و با حذف آن همه شاخص‌ها به‌طور قابل توجهی افزایش می‌یابند. Manuscript profile

به منظور ارزیابی اثر پیش‌تیمار بذر با اکسین بر شاخص‌های جوانه‌زنی و رشدی گیاهچه تربچه‌ تحت تنش شوری، آزمایشی در سال 97 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه شاهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح اکسین (صفر (شاهد)، 2/0، 4/0 و 6/0 میلی‌گرم در لیتر) و چهار سطح شوری (صفر، 40، 80 و 120 میلی‌مولار کلسیم‌کلرید) بودند. در این آزمایش شاخص‌های جوانه‌زنی و رشدی مورد ارزیابی قرار گرفت و نتایج نشان داد اثر متقابل اکسین و شوری بر همه شاخص‌ها به‌جز کلروفیل a معنی‌دار بود. کمترین مقدار مربوط به شاخص میانگین مدت زمان جوانه‌زنی (59/1 روز) در بالاترین سطح شوری تیمار اکسین 6/0 حاصل شد که نسبت به شاهد 32 درصد کاهش نشان داد. بالاترین سرعت جوانه‌زنی (75/0) در تیمار اکسین 6/0 و شوری 40 میلی-مولار به‌دست آمد که نسبت به شاهد 70 درصد افزایش نشان داد. ریشه در این گیاه، تحت تنش شوری، رشد بیشتری را نسبت به ساقه‌چه نشان داد که نشان می‌دهد حساسیت ساقه نسبت به ریشه بیشتر بوده است. بیشترین میانگین کاروتنوئید (73/19) در اکسین 4/0 و شوری صفرحاصل شد که نسبت به شاهد 123 درصد افزایش نشان داد. به‌طور کلی در این آزمایش شوری باعث کاهش شاخص‌های مورد مطالعه گردید اما استفاده از اکسین به‌ویژه غلظت 6/0 میلی-گرم در لیتر توانست شاخص‌های جوانه‌زنی و غلظت 4/0 رنگیزه‌های گیاهی را بهبود دهد. Manuscript profile

به منظور ارزیابی اثر تیمارهای زیستی بر شاخص‌های جوانه‌زنی، رشدی و فیزیولوژیکی گیاهچه کدوی تخم کاغذی تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه شاهد تهران اجرا گردید. تیمار‌های آزمایشی شامل 4 سطح شوری (صفر، 40، 80 و 120 میلی‌مولار کلرید سدیم) و هشت سطح تیمار بیوپرایمینگ (عدم تلقیح، تلقیح با قارچ Trichoderma harzianum، تلقیح با کود زیستی ازتوبارو1، تلقیح با کود زیستی فسفاته بارور2، تلقیح با قارچ و کود زیستی ازتوبارور1، تلقیح با قارچ و کود زیستی فسفاته بارور2، تلقیح با کود زیستی ازتوبارور1 و کود زیستی فسفاته بارور2، تلقیح با تلفیقی از قارچ و هر دو کود زیستی) بودند. با افزایش سطح شوری از درصد و سرعنت جوانه‌زنی کاسته شد. تلفیق قارچ با کود زیستی فسفاته باعث شد سرعت جوانه‌زنی در بالاترین سطح شوری، نسبت به شاهد 33 درصد افزایش یابد. نسبت طول ریشه‌چه به ساقه‌چه با افزایش شوری افزایش یافت و استفاده از تیمار کود زیستی فسفاته توانست در بالاترین سطح شوری، این شاخص را نسبت به شاهد، 16/0 سانتی‌متر افزایش دهد. مدت زمان لازم برای سبز شدن بذرها با افزایش سطح شوری افزایش یافت اما استفاده از تیمارهای تلفیقی قارچ با کودهای زیستی توانست این زمان را در بالاترین سطح شوری، نسبت به شاهد به طور معنی‌داری کاهش دهد. به‌طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد استفاده از تیمارهای تلفیقی بیوپرایمینگ می‌تواند اثر منفی شوری بر درصد و سرعت جوانه‌زنی را کاهش دهد. Manuscript profile

به‌منظور ارزیابی اثر پیش تیمار بذر بر شاخص‌های جوانه‌زنی، رشدی و فیزیولوژیک گیاه دارویی مرزه تحت تنش شوری پتاسیم کلراید، آزمایشی در سال 96 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در دانشگاه شاهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح شوری (صفر، 40، 80 و 120 میلی مولار پتاسیم‌کلراید) و چهار سطح تیمار پیش تیمار (شاهد، هیدروپرایم، پرایم با جیبرلیک اسید (غلظت 500 پی پی‌ام) و پرایم با پتاسیم‌ نیترات (غلظت 3/0 میلی‌گرم در لیتر)) بودند. نتایج نشان داد اثر متقابل پیش تیمار و شوری بر درصد، ضریب سرعت، میانگین مدت زمان جوانه‌زنی، طول ریشه، ساقه و گیاهچه، کاروتنوئید و کلروفیل کل معنی‌دار بود. با افزایش سطح شوری از درصد و ضریب سرعت جوانه‌زنی کاسته شد و در همه تیمارها بیشترین درصد جوانه‌زنی مربوط به شوری سطح صفر بود. استفاده از تیمار پتاسیم‌نیترات در همین سطح شوری، درصد جوانه‌زنی را نسبت به شاهد، 13 درصد افزایش داد. شوری تاثیر منفی بر طول گیاهچه داشت و در بین همه تیمارها بیشترین میانگین‌ها مربوط به تیمار پتاسیم‌-نیترات بود. به‌طوریکه استفاده از آن باعث شد در شوری سطح 80 میلی‌مولار رشد طول گیاهچه نسبت به شاهد 40 درصد افزایش را نشان دهد. کاروتنوئید و کلروفیل کل نیز با افزایش شوری کاهش و بیشترین مقدار مربوط به آنها در شوری سطح صفر به‌دست آمد که نسبت به شاهد 26 درصد افزایش نشان دادند. به‌طور کلی نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که استفاده از پتاسیم‌‌نیترات در سطوح پایین شوری می‌تواند تاثیر بهتری روی شاخص‌های جوانه‌زنی و رشدی داشته باشد. Manuscript profile

به منظور ارزیابی اثر رقم بر شاخص‌های جوانه‌زنی و رشدی گیاه کینوا تحت تنش شوری، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در سال 97 در دانشگاه شاهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل دو رقم (تی‌تی-کاکا و ردکارینا) و چهار سطح شوری (صفر، 3، 6 و 9 دسی‌زیمنس برمتر سدیم‌کلرید) بودند. نتایج نشان داد افزایش شوری تا 3 دسی‌زیمنس برمتر، درصد جوانه‌زنی را به میزان 17 درصد افزایش داد و با بالارفتن غلظت شوری، این شاخص کاهش یافت و همچنین شوری باعث افزایش مدت زمان لازم برای جوانه‌زنی 90 درصد بذرها، کاهش طول گیاهچه و کاهش تعداد گیاهچه نرمال گردید. اثر رقم نیز بر میزان تغییرات این شاخص‌ها متفاوت بود، به‌طوریکه میانگین مربوط به درصد جوانه-زنی و طول گیاهچه در رقم تی‌تی کاکا نسبت به رقم ردکارینا بالاتر بود و زمان لازم برای جوانه‌زنی 25، 50 و 90 درصد بذرها نیز در رقم تی‌تی کاکا پایین‌تر از از رقم ردکارینا بود که نشان دهنده کم بودن زمان جوانه‌زنی در رقم تی‌تی کاکا بود. اثر متقابل شوری و رقم بر میانگین مدت زمان جوانه‌زنی معنی‌دار بود و در بالاترین سطح شوری میانگین این شاخص در رقم ردکارینا نسبت به رقم تی‌تی کاکا 31 درصد افزایش نشان داد که نشان از دیر جوانه‌زدن رقم ردکارینا نسبت به تی‌تی کاکا در تنش شوری بوده است. به‌طور کلی می‌توان نتیجه گرفت رقم ردکارینا در این آزمایش نسبت به رقم تی‌تی کاکا ضعیف‌تر عمل نموده و نسبت به شوری حساس‌تر است. Manuscript profile

به‌منظور ارزیابی اثر پرایمینگ بر شاخص‌های جوانه‌زنی، رشدی و فیزیولوژیکی بذر لاین مادری کلزا رقم نپتون (Brassica napus L.) تحت تنش خشکی، آزمایشی در سال 96 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار روی بذرهای لاین مادری بذر کلزا رقم نپتون در دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل پنج سطح خشکی (شاهد،3/0-، 6/0-، 9/0- و 2/1- مگاپاسکال) و چهار سطح تیمار پیش تیمار (شاهد، هیدروپرایم، جیبرلیک اسید (غلظت 400 پی پی‌ام) و پتاسیم‌ نیترات (غلظت 3/0 میلی‌گرم در لیتر)) بودند. در این آزمایش شاخص‌های جوانه‌زنی، رشدی و رنگیزه‌های گیاهی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد اثر متقابل پرایمینگ و خشکی بر شاخص-های جوانه‌زنی معنی‌دار بود. بیشترین میانگین‌های سرعت جوانه‌زنی در تیمار پتاسیم‌نیترات حاصل گردید. به‌طوریکه در این تیمار در خشکی سطح 6/0- مگاپاسگال، سرعت جوانه نسبت به تیمار شاهد در همین سطح خشکی 24 درصد افزایش یافت. در بین همه تیمارها، میانگین‌های مربوط به متوسط زمان جوانه‌زنی تا خشکی 9/0- مگاپاسکال در تیمار پتاسیم‌نیترات نسبت به تیمارهای دیگر کمتر بودند که نشان می‌دهد بذرها در مدت زمان کمتری جوانه زدند. اثر خشکی بر رنگیزه‌های گیاهی معنی‌دار بود. رنگیزه‌ها تا خشکی 9/0- مگاپاسکال تغییری نشان نداده و با افزایش بیشتر سطح خشکی، کاهش یافتند. به‌طورکلی استفاده از پرایمینگ تحت تنش خشکی تأثیر مثبتی بر جوانه‌زنی داشت. در بین همه تیمارها، تیمار پتاسیم‌نیترات موثرترین تیمار بر جوانه‌زنی بود. همچنین نتایج این آزمایش نشان داد رنگیزه‌ها در این گیاه می‌توانند تا خشکی 9/0- مگاپاسکال بدون تغییر مانده و تحت تأثیر قرار نگیرند. Manuscript profile

به‌منظور بررسی اثر شدت (40 و 59 کیلو هرتز)، توان (60، 80 و 100 وات) و مدت زمان (2، 4، 6، 8 و 20 دقیقه) امواج فراصوت بر خصوصیات جوانه‌زنی، رشد و فیزیولوژیکی کلزا (رقم اکاپی)، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در آزمایشگاه فناوری بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1397 انجام شد. درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی، میانگین زمان لازم برای جوانه‌زنی، شاخص وزنی و طولی بنیه گیاهچه، طول گیاهچه، وزن خشک گیاهچه و برخی شاخص‌های فیزیولوژیک از جمله کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، محتوای کارتنوئید و محتوای نسبی آب اندازه‌گیری شد. اثر متقابل شدت، توان و مدت زمان کاربرد امواج فراصوت تمام صفات مورد مطالعه بجز ضریب سرعت جوانه‌زنی، وزن خشک گیاهچه و محتوای نسبی آب را تحت تاثیر قرار داد. بیشترین درصد جوانه‌زنی بذور کلزا در ترکیب تیماری مربوط به امواج 59 کیلوهرتز، قدرت 100 وات و 6 دقیقه با میانگین 33/88 درصد بود. محتوای کارتنوئید، کلروفیل کل، کلروفیلa و کلروفیلb به ترتیب با میانگین 57/22، 08/49، 62/22 و 47/26 میکروگرم بر گرم وزن تر در کاربرد امواج فراصوت 40 کیلوهرتز با قدرت 80 وات به مدت دو دقیقه مشاهده شد. بر طبق نتایج بدست آمده می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که کاربرد امواج فراصوت توانست تا حدود زیادی ویژگی‌های جوانه‌زنی، رشدی و فیزیولوژیک را در گیاه کلزا بهبود بخشد. با توجه به زمانبر بودن روش‌های متداول شکستن خواب بذر، استفاده از امواج فراصوت به‌عنوان یک فناوری نوین در شکستن خواب بذر به‌عنوان جایگزینی برای روش‌های قدیمی قابل توصیه است. Manuscript profile

تنش شوری یکی از عوامل مهم محدودکننده رشد وتولید محصولات کشاورزی است.گیاهان نیز مانند سایر موجودات زنده در برابر تنش‌ها حساس هستندو می‌توانند در اثر قرار گرفتن در معرض تنش‌های مختلف دچار آسیب شوند.جوانه زنی و رشد گیاهچه از مراحل مهم فنولوژیک گیاه هستند که در شرایط تنش شوری اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کنند.درمنه خزری(Artemisia annua L.)یکی از گیاهان دارویی مهمی است که از دیرباز در طب سنتی ایران و سایر کشورهای آسیایی مورد استفاده قرار می گرفته است. در این مطالعه، اثر تنش شوری بر جوانه زنی (درصد و سرعت)و خصوصیات گیاهچه های (طول ریشه چه، طول ساقه چه، وزن تر و خشک) درمنه خزری بررسی شد. این آزمایش در سال 1402 در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه زراعت دانشگاه شاهد انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل 4 سطح شوری(0، 50، 100 و 150 میلی مولار)ناشی از نمک کلرید سدیم بود. داده‌های به دست آمده با استفاده از نرم افزارSAS تجزیه و تحلیل و مقایسه میانگین ها با آزمون دانکن در سطح احتمال 5 درصد انجام گرفت. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که بیشترین درصد و سرعت جوانه زنی و بیشترین طول ساقه چه و طول ریشه چه و نیز بیشترین وزن تر و خشک گیاهچه مربوط به تیمار شاهد (بدون شوری)بود. همچنین در غلظت‌های 150 میلی مول به بالا جوانه زنی مشاهده نشد.در نتیجه با توجه به نتایج این مطالعه می‌توان دریافت که تنش شوری تأثیر منفی بر جوانه زنی و رشد گیاهچه درمنه خزری دارد و بیانگر حساسیت بالای آن به شوری است. Manuscript profile

تنش خشکی در طول رشد و گلدهی یکی از مهم‌ترین محدودیت‌های محیطی است که بر تشکیل دانه و در نتیجه جوانه‌زنی و مراحل اولیه رشد گیاهان تأثیر می‌گذارد. در این مطالعه تأثیر محلول‌پاشی ریزمغذی‌ها (شاهد، آهن ،روی، آهن + روی ، نانوآهن ، نانوروی ، نانوآهن + نانوروی) بر روی کینوا در دو مرحله گلدهی(50 درصد و 100 درصد) تحت دو سطح تنش، شاهد (045/03±0/0-) بار و تنش کم‌آبی (045/9±0-) بار مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که صفات جوانه‌زنی شامل درصد، سرعت، میانگین زمان جوانه زنی، یکنواختی جوانه‌زنی، شاخص طولی و وزنی گیاهچه و همچنین محتوای کلروفیل و کارتنویید به‌طور معنی‌داری تحت تأثیر محلول‌پاشی ریزمغذی‌ها، زمان محلول‌پاشی و سطوح تنش کم‌آبی قرار گرفتند. تنش کم‌آبی باعث کاهش درصد و سرعت جوانه‌زنی و شاخص‌های گیاهچه‌ای شد، اما محلول‌پاشی ریزمغذی‌ها اثرات نامطلوب تنش محلول‌پاشی ریزمغذی‌ها را کاهش داد. محلول‌پاشی ریزمغذی‌ها همچنین میزان رنگدانه‌های فتوسنتزی را کاهش داد. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که محلول‌پاشی با عناصر غذایی به ویژه نانو آهن + نانو روی باعث افزایش شاخص‌های جوانه‌زنی برای بهبود جوانه‌زنی و رشد گیاهچه‌های کینوا در شرایط تنش کم‌آبی می‌گردد. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر پرایمینگ بذر کینوا Chenopodium quinoa Willd)) بر رشد گیاهچه و ویژگی‌های جوانه‌زنی دو ژنوتیپ‌ کینوا Giza1) و Titicaca) بر مقاومت بر شوری، این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1398 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل عامل اول ((شاهد (عدم پرایمینگ)، هیدروپرایمینگ، نیترات پتاسیم (02/0 درصد)، اسید سالیسیلیک (6/0 میلیمولار)، کلرید کلسیم (20 و 40 میلیمولار ) و عامل دوم شامل دو ژنوتیپ کینوا (Titicaca و Giza 1) بود. بهترین سطح پرایمینگ برای کلرید کلسیم 40 میلیمولار در هر دو ژنوتیپ مورد بررسی بود؛ نتایج نشان داد که اثر پرایمینگ بر درصد جوانهزنی در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. هم‌چنین اثر پرایمینگ، ژنوتیپ و بر هم‌کنش این دو بر صفات درصد گیاهچه نرمال، طول گیاهچه، ضریب آلومتریک و شاخص طولی بنیه بذر در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. بیش‌ترین درصد جوانهزنی در پیش‌ تیمار کلرید کلسیم 20 میلی‌مولار (100 درصد) و 4۰ میلی‌مولار (100 درصد) در هر دو ژنوتیپ Titicaca و Giza 1 بدست آمد. افزایش تنش شوری سبب افزایش صفات مذکور شد که میتواند دلیلی بر مقاومت گیاه کینوا نسبت به شوری باشد. به طور کلی کلرید کلسیم 40 میلیمولار جهت حصول بیش‌ترین درصد جوانهزنی در هر دو ژنوتیپ Titicaca و Giza 1 کینوا توصیه می‌شود. Manuscript profile

این مطالعه با هدف بررسی اثر تیمارهای پرایمینگ (شاهد بدون پرایمینگ، هیدروپرایمینگ، پرایمینگ با نیترات پتاسیم 25/0 درصد و پرایمینگ با نیترات پتاسیم 5/0 درصد) بر خصوصیات جوانه زنی ارقام چغندرقند و خصوصیات رشدی در شرایط شوری در پنج سطح (0، 4 ،8 ،12و 16 دسی‌زیمنس بر متر) بر جوانه‌زنی و رشد گیاهچه در چهار تکرار در پتری دیش در شرایط آزمایشگاهی به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی اجرا گردید. نتایج نشان داد که تاثیر پرایمینگ بذر و تنش شوری بر میانگین مدت جوانه زنی، ضریب سرعت جوانه زنی، واریانس جوانه زنی، یکنواختی سبز شدن، طول ریشه چه، طول ساقه، وزن خشک ساقه و ریشه، محتوای آب نسبی، کلروفیل a کلروفیل b و کارتنوئید معنی‌دار بود. نتایج نشان داد که در هر سه ژنوتیپ تعداد بذور جوانه زده با افزایش سطح شوری، کاهش نشان داده و در سطوح شاهد و استفاده از آب در عامل پرایمینگ، این کاهش به نسبت تعدیل شده است. با افزایش غلظت نمک تا سطح 12 دسی زیمنس، محتوای آب نسبی به طور سیگموئیدی افزایش یافته و در دو سطح 12 و 16 دسی زیمنس، روند نسبتا ثابتی نشان داد. در اکثر صفات مورد بررسی، رقم شکوفا نسبت به دیگر ژنوتیپ‌ها، واکنش کمتری نشان داده است.در بررسی روند واکنش ژنوتیپ‌ها به سرعت، واریانس و همگنی جوانه زنی در سطوح پرایم و شوری با افزایش غلظت شوری، کاهش نشان داده است . Manuscript profile

پرایمینگ یکی از تکنیک‌ هایی است که باعث افزایش درصد و سرعت جوانه‌ زنی، سبزشدن در تنش‌های محیطی از قبیل تنش شوری، دما وخشکی می‌شود. به ‌منظور بررسی اثر پیش تیمار ایندول استیک اسید بر خصوصیات جوانه‌ زنی و پارامترهای رشد گیاه شاهی در تحت تنش شوری آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1394 در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد انجام گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل هورمون اکسین (ایندول استیک اسید) در سه سطح (0، 0/2 و 0/5 میلی‌ گرم در لیتر) و تنش شوری نمک دریاچه قم در 4 سطح (0 (آب مقطر)، 2/5، 5 و 7/5 دسی‌زیمنس بر متر) بود. در بررسی نتایج تجزیه واریانس پیش تیمار اکسین بر میانگین مدت زمان جوانه‌زنی و ضریب جوانه‌زنی و تنش شوری بر طول ریشه‌چه و گیاهچه شاهی غیر معنی‌دار شد. اثر متقابل پیش تیمار بذر با اکسین و تنش شوری بر درصد جوانه‌ زنی، طول ریشه‌چه، ساقه‌ چه، گیاهچه و همچنین ضریب آلومتری در سطح احتمال یک درصد معنی ‌دار شد. با افزایش غلظت اکسین تعداد گیاهچه نرمال بیشتر شد و تعداد گیاهچه غیرنرمال کاهش یافت. پیش تیمار بذر با ایندول استیک اسید باعث کاهش پارامترهای رشد شاهی شد. افزایش تنش شوری میانگین مدت زمان جوانه‌ زنی را افزیش و ضریب سرعت جوانه‌ زنی کاهش داد. غلظت 0/5 میلی‌ گرم بر لیتر پیش تیمار ایندول استیک اسید باعث کاهش درصد جوانه ‌زنی شد. Manuscript profile

به‌منظور ارزیابی اثر روش‌های مختلف شکست خواب بر شاخص‌های جوانه‌زنی و رشد گیاه کرچک (Ricinus communis L.) آزمایشی در سال 94 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در دانشگاه شاهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل خراش‌دهی در چهار سطح (شاهد ، حذف کارونکل با تیغه برش استاندارد، خراش‌دهی شیمیایی با اسید سولفوریک 98 درصد با غلظت 3 مولار به مدت 5 دقیقه و خراش‌دهی فیزیکی یا مکانیکی با کاغذ سنباده و تیغه استاندارد) و پرایمینگ در پنج سطح (شاهد، تیمار بذر با محلول نیترات پتاسیم 15/0 درصد به مدت 24 ساعت، آب داغ 70 درجه سانتی‌گراد به مدت 15 دقیقه، محلول جیبرلیک اسید 300 پی پی ام به مدت 24 ساعت و سرما‌دهی مرطوب در آب سرد به مدت 24 ساعت) بودند نتایج این مطالعه نشان داد اثر متقابل پرایمینگ و خراش‌دهی بر طول ریشه‌چه و تعداد گیاهچه نرمال و اثر خراش‌دهی بر صفات مورد مطالعه دیگر معنی-داری بود. بیشترین درصد جوانه‌زنی و کمترین میانگین مدت زمان جوانه‌زنی در تیمار حذف کارونکل حاصل شد که نشان می‌دهد هر چه در صد جوانه‌زنی افزایش می‌یابد، مدت زمان لازم برای جوانه‌زنی کاهش می‌یابد. شاخص‌های طول ساقه‌چه، نسبت طول ریشه‌چه به ساقه‌چه، وزن تر گیاهچه و شاخص وزنی بنیه بذر نیز در تیمار حذف کارونکل نسبت به شاهد افزایش معنی‌داری نشان دادند. به-طور کلی می‌توان نتیجه گرفت در این گیاه، زائده کارونکل مهمترین عامل در جلوگیری از جوانه‌زنی و رشد این گیاه به‌شمار می‌رود و با حذف آن همه شاخص‌ها به‌طور قابل توجهی افزایش می‌یابند. Manuscript profile

به منظور ارزیابی اثر پیش‌تیمار بذر با اکسین بر شاخص‌های جوانه‌زنی و رشدی گیاهچه تربچه‌ تحت تنش شوری، آزمایشی در سال 97 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه شاهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح اکسین (صفر (شاهد)، 2/0، 4/0 و 6/0 میلی‌گرم در لیتر) و چهار سطح شوری (صفر، 40، 80 و 120 میلی‌مولار کلسیم‌کلرید) بودند. در این آزمایش شاخص‌های جوانه‌زنی و رشدی مورد ارزیابی قرار گرفت و نتایج نشان داد اثر متقابل اکسین و شوری بر همه شاخص‌ها به‌جز کلروفیل a معنی‌دار بود. کمترین مقدار مربوط به شاخص میانگین مدت زمان جوانه‌زنی (59/1 روز) در بالاترین سطح شوری تیمار اکسین 6/0 حاصل شد که نسبت به شاهد 32 درصد کاهش نشان داد. بالاترین سرعت جوانه‌زنی (75/0) در تیمار اکسین 6/0 و شوری 40 میلی-مولار به‌دست آمد که نسبت به شاهد 70 درصد افزایش نشان داد. ریشه در این گیاه، تحت تنش شوری، رشد بیشتری را نسبت به ساقه‌چه نشان داد که نشان می‌دهد حساسیت ساقه نسبت به ریشه بیشتر بوده است. بیشترین میانگین کاروتنوئید (73/19) در اکسین 4/0 و شوری صفرحاصل شد که نسبت به شاهد 123 درصد افزایش نشان داد. به‌طور کلی در این آزمایش شوری باعث کاهش شاخص‌های مورد مطالعه گردید اما استفاده از اکسین به‌ویژه غلظت 6/0 میلی-گرم در لیتر توانست شاخص‌های جوانه‌زنی و غلظت 4/0 رنگیزه‌های گیاهی را بهبود دهد. Manuscript profile

به منظور ارزیابی اثر تیمارهای زیستی بر شاخص‌های جوانه‌زنی، رشدی و فیزیولوژیکی گیاهچه کدوی تخم کاغذی تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه شاهد تهران اجرا گردید. تیمار‌های آزمایشی شامل 4 سطح شوری (صفر، 40، 80 و 120 میلی‌مولار کلرید سدیم) و هشت سطح تیمار بیوپرایمینگ (عدم تلقیح، تلقیح با قارچ Trichoderma harzianum، تلقیح با کود زیستی ازتوبارو1، تلقیح با کود زیستی فسفاته بارور2، تلقیح با قارچ و کود زیستی ازتوبارور1، تلقیح با قارچ و کود زیستی فسفاته بارور2، تلقیح با کود زیستی ازتوبارور1 و کود زیستی فسفاته بارور2، تلقیح با تلفیقی از قارچ و هر دو کود زیستی) بودند. با افزایش سطح شوری از درصد و سرعنت جوانه‌زنی کاسته شد. تلفیق قارچ با کود زیستی فسفاته باعث شد سرعت جوانه‌زنی در بالاترین سطح شوری، نسبت به شاهد 33 درصد افزایش یابد. نسبت طول ریشه‌چه به ساقه‌چه با افزایش شوری افزایش یافت و استفاده از تیمار کود زیستی فسفاته توانست در بالاترین سطح شوری، این شاخص را نسبت به شاهد، 16/0 سانتی‌متر افزایش دهد. مدت زمان لازم برای سبز شدن بذرها با افزایش سطح شوری افزایش یافت اما استفاده از تیمارهای تلفیقی قارچ با کودهای زیستی توانست این زمان را در بالاترین سطح شوری، نسبت به شاهد به طور معنی‌داری کاهش دهد. به‌طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد استفاده از تیمارهای تلفیقی بیوپرایمینگ می‌تواند اثر منفی شوری بر درصد و سرعت جوانه‌زنی را کاهش دهد. Manuscript profile

به‌منظور ارزیابی اثر پیش تیمار بذر بر شاخص‌های جوانه‌زنی، رشدی و فیزیولوژیک گیاه دارویی مرزه تحت تنش شوری پتاسیم کلراید، آزمایشی در سال 96 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در دانشگاه شاهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح شوری (صفر، 40، 80 و 120 میلی مولار پتاسیم‌کلراید) و چهار سطح تیمار پیش تیمار (شاهد، هیدروپرایم، پرایم با جیبرلیک اسید (غلظت 500 پی پی‌ام) و پرایم با پتاسیم‌ نیترات (غلظت 3/0 میلی‌گرم در لیتر)) بودند. نتایج نشان داد اثر متقابل پیش تیمار و شوری بر درصد، ضریب سرعت، میانگین مدت زمان جوانه‌زنی، طول ریشه، ساقه و گیاهچه، کاروتنوئید و کلروفیل کل معنی‌دار بود. با افزایش سطح شوری از درصد و ضریب سرعت جوانه‌زنی کاسته شد و در همه تیمارها بیشترین درصد جوانه‌زنی مربوط به شوری سطح صفر بود. استفاده از تیمار پتاسیم‌نیترات در همین سطح شوری، درصد جوانه‌زنی را نسبت به شاهد، 13 درصد افزایش داد. شوری تاثیر منفی بر طول گیاهچه داشت و در بین همه تیمارها بیشترین میانگین‌ها مربوط به تیمار پتاسیم‌-نیترات بود. به‌طوریکه استفاده از آن باعث شد در شوری سطح 80 میلی‌مولار رشد طول گیاهچه نسبت به شاهد 40 درصد افزایش را نشان دهد. کاروتنوئید و کلروفیل کل نیز با افزایش شوری کاهش و بیشترین مقدار مربوط به آنها در شوری سطح صفر به‌دست آمد که نسبت به شاهد 26 درصد افزایش نشان دادند. به‌طور کلی نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که استفاده از پتاسیم‌‌نیترات در سطوح پایین شوری می‌تواند تاثیر بهتری روی شاخص‌های جوانه‌زنی و رشدی داشته باشد. Manuscript profile

به منظور ارزیابی اثر رقم بر شاخص‌های جوانه‌زنی و رشدی گیاه کینوا تحت تنش شوری، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در سال 97 در دانشگاه شاهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل دو رقم (تی‌تی-کاکا و ردکارینا) و چهار سطح شوری (صفر، 3، 6 و 9 دسی‌زیمنس برمتر سدیم‌کلرید) بودند. نتایج نشان داد افزایش شوری تا 3 دسی‌زیمنس برمتر، درصد جوانه‌زنی را به میزان 17 درصد افزایش داد و با بالارفتن غلظت شوری، این شاخص کاهش یافت و همچنین شوری باعث افزایش مدت زمان لازم برای جوانه‌زنی 90 درصد بذرها، کاهش طول گیاهچه و کاهش تعداد گیاهچه نرمال گردید. اثر رقم نیز بر میزان تغییرات این شاخص‌ها متفاوت بود، به‌طوریکه میانگین مربوط به درصد جوانه-زنی و طول گیاهچه در رقم تی‌تی کاکا نسبت به رقم ردکارینا بالاتر بود و زمان لازم برای جوانه‌زنی 25، 50 و 90 درصد بذرها نیز در رقم تی‌تی کاکا پایین‌تر از از رقم ردکارینا بود که نشان دهنده کم بودن زمان جوانه‌زنی در رقم تی‌تی کاکا بود. اثر متقابل شوری و رقم بر میانگین مدت زمان جوانه‌زنی معنی‌دار بود و در بالاترین سطح شوری میانگین این شاخص در رقم ردکارینا نسبت به رقم تی‌تی کاکا 31 درصد افزایش نشان داد که نشان از دیر جوانه‌زدن رقم ردکارینا نسبت به تی‌تی کاکا در تنش شوری بوده است. به‌طور کلی می‌توان نتیجه گرفت رقم ردکارینا در این آزمایش نسبت به رقم تی‌تی کاکا ضعیف‌تر عمل نموده و نسبت به شوری حساس‌تر است. Manuscript profile

به‌منظور ارزیابی اثر پرایمینگ بر شاخص‌های جوانه‌زنی، رشدی و فیزیولوژیکی بذر لاین مادری کلزا رقم نپتون (Brassica napus L.) تحت تنش خشکی، آزمایشی در سال 96 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار روی بذرهای لاین مادری بذر کلزا رقم نپتون در دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل پنج سطح خشکی (شاهد،3/0-، 6/0-، 9/0- و 2/1- مگاپاسکال) و چهار سطح تیمار پیش تیمار (شاهد، هیدروپرایم، جیبرلیک اسید (غلظت 400 پی پی‌ام) و پتاسیم‌ نیترات (غلظت 3/0 میلی‌گرم در لیتر)) بودند. در این آزمایش شاخص‌های جوانه‌زنی، رشدی و رنگیزه‌های گیاهی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد اثر متقابل پرایمینگ و خشکی بر شاخص-های جوانه‌زنی معنی‌دار بود. بیشترین میانگین‌های سرعت جوانه‌زنی در تیمار پتاسیم‌نیترات حاصل گردید. به‌طوریکه در این تیمار در خشکی سطح 6/0- مگاپاسگال، سرعت جوانه نسبت به تیمار شاهد در همین سطح خشکی 24 درصد افزایش یافت. در بین همه تیمارها، میانگین‌های مربوط به متوسط زمان جوانه‌زنی تا خشکی 9/0- مگاپاسکال در تیمار پتاسیم‌نیترات نسبت به تیمارهای دیگر کمتر بودند که نشان می‌دهد بذرها در مدت زمان کمتری جوانه زدند. اثر خشکی بر رنگیزه‌های گیاهی معنی‌دار بود. رنگیزه‌ها تا خشکی 9/0- مگاپاسکال تغییری نشان نداده و با افزایش بیشتر سطح خشکی، کاهش یافتند. به‌طورکلی استفاده از پرایمینگ تحت تنش خشکی تأثیر مثبتی بر جوانه‌زنی داشت. در بین همه تیمارها، تیمار پتاسیم‌نیترات موثرترین تیمار بر جوانه‌زنی بود. همچنین نتایج این آزمایش نشان داد رنگیزه‌ها در این گیاه می‌توانند تا خشکی 9/0- مگاپاسکال بدون تغییر مانده و تحت تأثیر قرار نگیرند. Manuscript profile

به‌منظور بررسی اثر شدت (40 و 59 کیلو هرتز)، توان (60، 80 و 100 وات) و مدت زمان (2، 4، 6، 8 و 20 دقیقه) امواج فراصوت بر خصوصیات جوانه‌زنی، رشد و فیزیولوژیکی کلزا (رقم اکاپی)، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در آزمایشگاه فناوری بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1397 انجام شد. درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی، میانگین زمان لازم برای جوانه‌زنی، شاخص وزنی و طولی بنیه گیاهچه، طول گیاهچه، وزن خشک گیاهچه و برخی شاخص‌های فیزیولوژیک از جمله کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، محتوای کارتنوئید و محتوای نسبی آب اندازه‌گیری شد. اثر متقابل شدت، توان و مدت زمان کاربرد امواج فراصوت تمام صفات مورد مطالعه بجز ضریب سرعت جوانه‌زنی، وزن خشک گیاهچه و محتوای نسبی آب را تحت تاثیر قرار داد. بیشترین درصد جوانه‌زنی بذور کلزا در ترکیب تیماری مربوط به امواج 59 کیلوهرتز، قدرت 100 وات و 6 دقیقه با میانگین 33/88 درصد بود. محتوای کارتنوئید، کلروفیل کل، کلروفیلa و کلروفیلb به ترتیب با میانگین 57/22، 08/49، 62/22 و 47/26 میکروگرم بر گرم وزن تر در کاربرد امواج فراصوت 40 کیلوهرتز با قدرت 80 وات به مدت دو دقیقه مشاهده شد. بر طبق نتایج بدست آمده می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که کاربرد امواج فراصوت توانست تا حدود زیادی ویژگی‌های جوانه‌زنی، رشدی و فیزیولوژیک را در گیاه کلزا بهبود بخشد. با توجه به زمانبر بودن روش‌های متداول شکستن خواب بذر، استفاده از امواج فراصوت به‌عنوان یک فناوری نوین در شکستن خواب بذر به‌عنوان جایگزینی برای روش‌های قدیمی قابل توصیه است. Manuscript profile

تنش شوری یکی از عوامل مهم محدودکننده رشد وتولید محصولات کشاورزی است.گیاهان نیز مانند سایر موجودات زنده در برابر تنش‌ها حساس هستندو می‌توانند در اثر قرار گرفتن در معرض تنش‌های مختلف دچار آسیب شوند.جوانه زنی و رشد گیاهچه از مراحل مهم فنولوژیک گیاه هستند که در شرایط تنش شوری اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کنند.درمنه خزری(Artemisia annua L.)یکی از گیاهان دارویی مهمی است که از دیرباز در طب سنتی ایران و سایر کشورهای آسیایی مورد استفاده قرار می گرفته است. در این مطالعه، اثر تنش شوری بر جوانه زنی (درصد و سرعت)و خصوصیات گیاهچه های (طول ریشه چه، طول ساقه چه، وزن تر و خشک) درمنه خزری بررسی شد. این آزمایش در سال 1402 در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه زراعت دانشگاه شاهد انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل 4 سطح شوری(0، 50، 100 و 150 میلی مولار)ناشی از نمک کلرید سدیم بود. داده‌های به دست آمده با استفاده از نرم افزارSAS تجزیه و تحلیل و مقایسه میانگین ها با آزمون دانکن در سطح احتمال 5 درصد انجام گرفت. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که بیشترین درصد و سرعت جوانه زنی و بیشترین طول ساقه چه و طول ریشه چه و نیز بیشترین وزن تر و خشک گیاهچه مربوط به تیمار شاهد (بدون شوری)بود. همچنین در غلظت‌های 150 میلی مول به بالا جوانه زنی مشاهده نشد.در نتیجه با توجه به نتایج این مطالعه می‌توان دریافت که تنش شوری تأثیر منفی بر جوانه زنی و رشد گیاهچه درمنه خزری دارد و بیانگر حساسیت بالای آن به شوری است. Manuscript profile

تنش خشکی در طول رشد و گلدهی یکی از مهم‌ترین محدودیت‌های محیطی است که بر تشکیل دانه و در نتیجه جوانه‌زنی و مراحل اولیه رشد گیاهان تأثیر می‌گذارد. در این مطالعه تأثیر محلول‌پاشی ریزمغذی‌ها (شاهد، آهن ،روی، آهن + روی ، نانوآهن ، نانوروی ، نانوآهن + نانوروی) بر روی کینوا در دو مرحله گلدهی(50 درصد و 100 درصد) تحت دو سطح تنش، شاهد (045/03±0/0-) بار و تنش کم‌آبی (045/9±0-) بار مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که صفات جوانه‌زنی شامل درصد، سرعت، میانگین زمان جوانه زنی، یکنواختی جوانه‌زنی، شاخص طولی و وزنی گیاهچه و همچنین محتوای کلروفیل و کارتنویید به‌طور معنی‌داری تحت تأثیر محلول‌پاشی ریزمغذی‌ها، زمان محلول‌پاشی و سطوح تنش کم‌آبی قرار گرفتند. تنش کم‌آبی باعث کاهش درصد و سرعت جوانه‌زنی و شاخص‌های گیاهچه‌ای شد، اما محلول‌پاشی ریزمغذی‌ها اثرات نامطلوب تنش محلول‌پاشی ریزمغذی‌ها را کاهش داد. محلول‌پاشی ریزمغذی‌ها همچنین میزان رنگدانه‌های فتوسنتزی را کاهش داد. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که محلول‌پاشی با عناصر غذایی به ویژه نانو آهن + نانو روی باعث افزایش شاخص‌های جوانه‌زنی برای بهبود جوانه‌زنی و رشد گیاهچه‌های کینوا در شرایط تنش کم‌آبی می‌گردد. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر پرایمینگ بذر کینوا Chenopodium quinoa Willd)) بر رشد گیاهچه و ویژگی‌های جوانه‌زنی دو ژنوتیپ‌ کینوا Giza1) و Titicaca) بر مقاومت بر شوری، این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1398 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل عامل اول ((شاهد (عدم پرایمینگ)، هیدروپرایمینگ، نیترات پتاسیم (02/0 درصد)، اسید سالیسیلیک (6/0 میلیمولار)، کلرید کلسیم (20 و 40 میلیمولار ) و عامل دوم شامل دو ژنوتیپ کینوا (Titicaca و Giza 1) بود. بهترین سطح پرایمینگ برای کلرید کلسیم 40 میلیمولار در هر دو ژنوتیپ مورد بررسی بود؛ نتایج نشان داد که اثر پرایمینگ بر درصد جوانهزنی در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. هم‌چنین اثر پرایمینگ، ژنوتیپ و بر هم‌کنش این دو بر صفات درصد گیاهچه نرمال، طول گیاهچه، ضریب آلومتریک و شاخص طولی بنیه بذر در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. بیش‌ترین درصد جوانهزنی در پیش‌ تیمار کلرید کلسیم 20 میلی‌مولار (100 درصد) و 4۰ میلی‌مولار (100 درصد) در هر دو ژنوتیپ Titicaca و Giza 1 بدست آمد. افزایش تنش شوری سبب افزایش صفات مذکور شد که میتواند دلیلی بر مقاومت گیاه کینوا نسبت به شوری باشد. به طور کلی کلرید کلسیم 40 میلیمولار جهت حصول بیش‌ترین درصد جوانهزنی در هر دو ژنوتیپ Titicaca و Giza 1 کینوا توصیه می‌شود. Manuscript profile

پرایمینگ یکی از تکنیک‌ هایی است که باعث افزایش درصد و سرعت جوانه‌ زنی، سبزشدن در تنش‌های محیطی از قبیل تنش شوری، دما وخشکی می‌شود. به ‌منظور بررسی اثر پیش تیمار ایندول استیک اسید بر خصوصیات جوانه‌ زنی و پارامترهای رشد گیاه شاهی در تحت تنش شوری آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1394 در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد انجام گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل هورمون اکسین (ایندول استیک اسید) در سه سطح (0، 0/2 و 0/5 میلی‌ گرم در لیتر) و تنش شوری نمک دریاچه قم در 4 سطح (0 (آب مقطر)، 2/5، 5 و 7/5 دسی‌زیمنس بر متر) بود. در بررسی نتایج تجزیه واریانس پیش تیمار اکسین بر میانگین مدت زمان جوانه‌زنی و ضریب جوانه‌زنی و تنش شوری بر طول ریشه‌چه و گیاهچه شاهی غیر معنی‌دار شد. اثر متقابل پیش تیمار بذر با اکسین و تنش شوری بر درصد جوانه‌ زنی، طول ریشه‌چه، ساقه‌ چه، گیاهچه و همچنین ضریب آلومتری در سطح احتمال یک درصد معنی ‌دار شد. با افزایش غلظت اکسین تعداد گیاهچه نرمال بیشتر شد و تعداد گیاهچه غیرنرمال کاهش یافت. پیش تیمار بذر با ایندول استیک اسید باعث کاهش پارامترهای رشد شاهی شد. افزایش تنش شوری میانگین مدت زمان جوانه‌ زنی را افزیش و ضریب سرعت جوانه‌ زنی کاهش داد. غلظت 0/5 میلی‌ گرم بر لیتر پیش تیمار ایندول استیک اسید باعث کاهش درصد جوانه ‌زنی شد. Manuscript profile

Background & Aim:Climatic and geographical conditions of Iran and some factors such as climate change, water limitation and the existence of soils with salinity limitation, the cultivation of medicinal plants compatible with such conditions is one of the most important strategies. Quinoa (Chenopodium quinoa Willd) is a valuable medicinal plant and will also contribute to community health. Quinoa has been cultivated in the Andes for about 5,000 years. The largest area under quinoa cultivation in Bolivia is 100,000 ha. In this review, the botany, traditional uses, phytochemical and pharmacological properties of quinoa are discussed.Experimental:In the current review keywords including quinoa and medicinal properties were searched in scientific websites such as Science Direct, PubMed and Google Scholar to compile the botanical and medicinal properties of quinoa (Chenopodium quinoaWilld.).Results:According to the literature review, quinoa protein is 8-22% with proper quality and balance of essential amino acids (lysine, methionine and thyronine). The amount of essential amino acids in quinoa is higher than the daily requirement set by the World Food Organization and the World Health Organization for each person. Compared to other grains, quinoa is high in alpha tocopherols (vitamin E), riboflavin, thiamine and vitamin C, and has 10 times more folic acid. Quinoa seeds are a safe, gluten-free alternative to cereal grains among celiac patients.Recommended applications/ industries:Quinoawith a high amount of biochemical components and pharmacological effects can be used as a valuable herbal drug. It also provides a gluten-free diet, which is beneficial for celiac patients. Its cultivation for industrial and pharmaceutical purposes can help to improve the production of anti-oxidant, anti-diabetic, anti-inflammatory, anti-celiac and anti-cancer drugs in Iran. Manuscript profile

Quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) is a grain-like crop with a high-grown potential in Iran. Quinoa is a very nutritious plant because of its high nutritional value, therefore, compared to milk nutrition by the FAO. This study was conducted to evaluate quinoa seedlings' physiological and biochemical properties under the effects of priming and drought stress treatments. The experiment was factorial based on a completely randomized design in a greenhouse at the Agriculture Faculty of Shahed University, Tehran, Iran. Experimental factors included priming at two levels (hydro-priming and bio-priming) and drought stress at five levels (control (0), -0.5, -1, -1.5, and -2 MPa with polyethylene glycol). Analysis of variance showed that the effects of priming and drought stress were significant on most of the studied traits. The results showed a significant decrease in quinoa seedling indices (such as shoot and root dry weight) under high levels of drought stress. However, the application of bio-priming (growth-promoting bacteria) improved physiological indices, such as proline content and antioxidant enzyme activity. The interactions of priming and drought stress were significant on fructose, glucose, proline content. The highest seedling proline content was related to -2.0 MPa in bio-priming, and the lowest was to non-stress conditions in hydro- and bio-priming This study showed that the highest mean dry weight of shoots, protein content, enzymatic and non-enzymatic antioxidants was observed at the bio-priming level. The priming treatments (hydro and bio) leads to improvement characteristics such as root dry weight, proline content, superoxide dismutase activity, and anthocyanin content. Manuscript profile

Drought stress during growth and seed maturation is one of the most major environmental constraints, which influences seed grain filling and consequential germination and early growth stages of plants. In this study, the impact of foliar application of micronutrients (control, Zn, Fe, Zn + Fe, nano-Zn, nano-Fe, nano-Zn + nano-Fe) on quinoa at 2 reproductive stages (50% and 100% of flowering stage) were evaluated under 2 levels of drought stress (50% and 85% of depletion of soil moisture content). The results revealed that germination traits including germination percentage, and seed technological parameters such as germination value and germination energy, antioxidant enzymes activities and chlorophyll (Chl) content were significantly affected by foliar application of micronutrients, time of micronutrient spraying and drought stress level. The correlation results showed that 1000- grain weight had a positive and significant relationship with grain filling period, physiological maturity, germination percentage (GP) and germination speed (GS). The drought stress also increased the antioxidant enzymes activities of catalase (CAT) and peroxidase (POD) in all nutrients treatments. Drought stress at seed formation stage had a significant effect on seed filling and its weight and could decrease seed germination rate. It was concluded that application of nano-Zn + nano-Fe in 50% flowering stage could promote the germination performance, seedling growth and the antioxidant capacity under drought conditions stress Manuscript profile

A plant’s response to osmotic stress is a complex phenomenon that causes many abnormal symptoms due to limitations in growth and development or even the loss of yield. The present study was designed to investigate the morpho-physiological responses of different sugar beet cultivars (‘Shokofa’, ‘Sina’, ‘Paya’, ‘Turbata’, and ‘Aria’) to priming (non-priming, osmopriming, and hydro-priming) and salinity of irrigation water (>2, 8, and 16 dS/m). The experiment was conducted as a factorial split plot experimental based on a randomized complete blocks design (RCBD) implemented in three replications in a research farm in Saveh city, Iran, during 2019-2020. Results showed that non-priming of ‘Shokofa’ genotype, hydro-priming of ‘Aria’ genotype, and osmo-priming of ‘Paya’ genotype under non-salinity conditions had the highest total chlorophyll content (31.04, 32.80, and 28.50 µg/g FW, respectively). The highest proline content was related to the hydro-and osmo-priming of seeds under high salinity stress (1.91 and 1.23 μmol/g FW, respectively). Hydro-priming of ‘Shokofa’ seed showed the highest LAI under the high salt stress level. The highest root yield (62.9 tons/ha) was observed in the hydro-priming of ‘Aria’ genotype under without salt stress conditions. In addition, all sugar beet cultivars under non-stress and hydro-priming conditions had the highest root yield. Among the cultivars, ‘Sina’, ‘Torbata’, and ‘Aria’ and hydro-priming technique are recommended for planting in areas under soil or irrigation water salinity stress Manuscript profile

A factorial experiment was conducted in a completely randomized design with four replications to investigate the effect of boron priming on the chemical and antioxidant content of seedlings of different quinoa genotypes.Experimental factors included seed priming(at six levels of control,hydropriming,and boron concentrations of 1g/L،2g/L،3g/Land4g/L) and 3 quinoa genotypes(Titicaca,Giza1 and Sajama).The traits in this study included chlorophyll a, chlorophyll b, total chlorophyll, carotenoids, anthocyanins, saponins, total phenols, peroxidase,and superoxide dismutase.The results showed that boron priming has a significant effect on all traits.The highest levels of chlorophyll and carotenoids in Titicaca and Sajama genotypes were obtained by applying the level of boron concentrations of 2g/L,while the highest level of the mentioned traits was obtained by applying the level of 1g/L in the genotype of Giza1.In the studied genotypes,by increasing the concentration of boron solution,the saponin content increased(33.3%)and the highest level of saponin was observed in the Titicaca genotype(1.13 mg/gDW).The highest total phenol content in Titicaca and Sajama genotypes was obtained by applying boron concentrations of 1g/L,while boron priming reduced the total phenol content in Giza1 genotype,compared to hydropriming.In addition,the response of anthocyanin content to different levels of priming was different in different genotypes.The highest anthocyanin content was obtained in Titicaca genotype at 2g/L,in Giza1 genotype at 4g/L,and in Sajama genotype in control.At a boron concentration of 2g/L,the Titicaca and Sajama genotypes had the highest content of superoxide dismutase enzyme,while the genotype Giza1 had the highest level at a concentration of 1g/L.The highest peroxidase activity was observed in a boron concentration of 4g/L. Manuscript profile

Recently the use of plant products instead of chemical materials is one of the most important needs of the modern civilization in terms of human health. On the other hand, drought is one of the abiotic environmental stresses that reduce the performance of the products. The objective in this study was to assess the effect of nutri-priming with (control, Fe, Zn, Fe + Zn, nano- Fe, nano- Zn, and nano- Fe + nano- Zn) on quinoa seed germination indices and physiological characteristics in PEG 6000 (polyethylene glycol), drought condition (0, -3, -6, -9 and -12 atm). Results indicated that the effect of drought in nutri-priming were significant on germination percentage, germination rate, mean of germination time, germination uniformity, seedling length, seedling length index, seedling weight, seedling weight index and photosynthetic pigments. Drought stress decreased the percentage and rate of germination and seedling indexes, however, nutri-priming reduces the adverse effects of drought stress. Drough also reduced the amount of photosynthetic pigments, in spite of all that this decrease was very low in terms of nutri-priming with Fe, Zn, Fe + Zn, nano- Fe, nano- Zn, and nano- Fe + nano- Zn) in high drought level (-12 atm). drought stress increased, mean of germination time, germination uniformity, that nutri-priming especially with the control more increased. The finding of this study leads to the conclusion that nutri-priming with nutrients, especially nano- Fe + nano- Zn increased the germination indices of the plant to improve germination and seedlings growth of quinoa under drought stress. Manuscript profile

به‌منظور برسی تأثیر اسید هیومیک بر صفات مورفولوژیک و عملکرد هیبریدهای ذرت (704، As72 و DKC)، یک آزمایش کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شاهد واقع در جنوب تهران در طی دو سال زراعی 97-1396 و 96-1395 اجرا شد. عوامل مورد بررسی سه هیبرید ذرت (704، As72 و DKC) در کرت‌های اصلی و اسید هیومیک در دو سطح (کاربرد و عدم کاربرد) در کرت‌های فرعی بودند. نتایج نشان داد که بیشترین تعداد برگ در هیبرید 704 (/13 عدد در بوته) و کمترین میانگین در دو هیبرید دیگر مشاهده شد. بیشترین تعداد دانه در بلال در کاربرد اسید هیومیک در سال دوم آزمایش با میانگین 6/802 عدد بود که در مقایسه با تیمار عدم کاربرد افزایش 02/16 درصدی داشت. هیبرید 704 در هر دو سال اجرای آزمایش و هیبرید DKC در سال دوم آزمایش به ترتیب با میانگین 7/154، 5/149 و 6/159 گرم، دارای بیشترین وزن هزار دانه بودند. بیشترین عملکرد دانه در هیبرید DKC در سال دوم آزمایش با میانگین 3/17148 کیلوگرم در هکتار به‌دست آمد. کاربرد اسید هیومیک منجر به افزایش 99/11 درصدی میانگین عملکرد دانه در مقایسه با تیمار شاهد گردید. بالاترین عملکرد بیولوژیک در کاربرد و عدم کاربرد اسید هیومیک در هیبرید DKC در سال دوم اجرای آزمایش به-ترتیب با میانگین 38088 و 36927 کیلوگرمدر هکتار مشاهده شد. محلول‌پاشی با اسید هیومیک سبب افزایش شاخص برداشت گردید. عملکرد دانه با صفات تعداد دانه در بلال، وزن هزار دانه و عملکرد بیولوژیک همبستگی مثبت و معنی‌داری داشت. . Manuscript profile

به‌منظور برسی تأثیر آبیاری بر صفات مورفولوژیکی و عملکردی هیبریدهای ذرت (704 NS640, Zp434, SC260, MG89 70,)، آزمایش اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی واقع در استان قزوین طی سه سال زراعی 1397، 1396 و 1395 اجرا شد. عوامل مورد بررسی پنج هیبرید ذرت در پلات‌های اصلی و روش‌های آبیاری در سه سطح (جوی پشته، قطره‌ای و کلاسیک ثابت) در پلات‌های فرعی بودند. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که عملکرد دانه و وزن هزار دانه تحت تأثیر روش‌های آبیاری قرار گرفتند. عملکرد محصول، محتوای رطوبت نسبی و درصد وزن خشک بلال در روش‌های مختلف آبیاری به‌طور معنی‌داری باهم تفاوت دارند. میانگین عملکرد هیبریدهای SC260 و MG70 89 با میزان 14820 و14790 کیلوگرم در روش آبیاری بارانی و رقم 704 در روش آبیاری قطره‌ای با عملکرد 13419 کیلوگرم به ترتیب در قرار دشتند. بیش‌ترین وزن‌تر کل مربوط به رقم NS 640 در روش آبیاری بارانی با میزان 7/34 درصد و کم‌ترین درصد رطوبت نسبی MG70 89 در روش آبیاری جوی و پشته به میزان 03/18 درصد است. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده به نظر می‌رسد که در شرایط استان قزوین که با کمبود آب مواجه هستند و با توجه به میزان صرفه‌جویی در آب هیبریدهای SC260 و MG70 89 با روش آبیاری کلاسیک ثابت بالاترین عملکرد را داشتند. Manuscript profile

به‌منظور تعیین اثر کیتوسان بر بذور زوال یافته سویا آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه علوم و تحقیقات، دانشگاه شاهد تهران اجرا شد. عامل اول سطوح مختلف پیری تسریع شده شامل 24 و 48 ساعت در رطوبت اشباع و دمای 41 درجه سیلسیوس و عامل دوم غلظت‌های مختلف کیتوسان شامل 25/0 و 5/0% وزنی-حجمی بود. در این آزمایش صفات مورفولوژیکی نظیر تعداد گیاهچه سالم، طول گیاهچه، محتوای نسبی آب ساقه‌چه، نسبت وزنی ساقه‌چه به ریشه‌چه و صفات بیوشیمیایی مانند میزان کلروفیل a و b و میزان کاروتنوئید موجود در برگ گیاهچه سویا اندازه‌گیری شد. کیتوسان بر جوانه‌زنی بذور سویای پیر شده اثر معنی‌دار مثبتی داشت و با تأثیر بر میزان کلروفیل a و b و کاروتنوئید برگ باعث بهبود صفات مورفولوژیک گیاهچه سویا شد. همچنین کیتوسان با افزایش تعداد گیاهچه سالم از بذور زوال یافته و تأثیر بر نسبت وزنی ساقه‌چه به ریشه‌چه در تعدیل خسارات ناشی از زوال بذر نقش داشت. بنابراین کیتوسان با اثرگذاری مثبت بر برخی صفات فیزیولوژیک و جوانه‌زنی گیاهچه سویا برخی خسارات ناشی از زوال بذور سویا را کاسته و می‌تواند به‌عنوان یک پیش تیمار زیستی بهبود دهنده‌ توصیه شود. Manuscript profile

این پژوهش به منظور تعیین اثر پیش تیمار هورمونی بر بهبود جوانه‌زنی بذور گلرنگ در شرایط تنش شوری به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد انجام شد. بذور گلرنگ با غلظت های 0 و 3% آبسیزیک اسید و 0، 150 و 500 قسمت در میلیون جبرلیک اسید پیش تیمار شده و سپس تحت تنش 0، 3، 6، 9 و 12 دسی زیمنس بر متر شوری تحت شرایط نمک طبیعی دریاچه قم قرار گرفته و شاخص های جوانه زنی اندازه گیری شدند. تیمار بذرها با جیبرلیک و آبسیزیک اسید اثرات ناشی از تنش شوری بر جوانه‌زنی و رشد گیاهچه را نسبتاً کاهش داده و سبب بهبود جوانه‌زنی و رشد اولیه آن در پتانسیل آبی پایین شدند و جیبرلیک اسید مؤثرتر از آبسیزیک اسید بود. پیش تیمار ترکیبی جیبرلیک اسید با غلظت 500 قسمت در میلیون و آبسیزیک اسید 3% بیش‌ترین تأثیر را بر درصد جوانه‌زنی، طول گیاهچه و وزن خشک گیاهچه نشان داد ولی میانگین مدت زمان جوانه زنی را کاهش داد. پیش تیمارهای ترکیبی جیبرلیک اسید 500 قسمت در میلیون و آبسیزیک اسید 3% تحت شرایط تنش شوری همراه با افزایش جذب آب در گیاه از اثرات منفی تنش شوری کاسته، در نتیجه موجب بهبود درصد جوانه‌زنی، طول و وزن خشک گیاهچه و بنیه طولی و وزنی گیاهچه می‌گردد. در مجموع، پرایمینگ بذور با پیش تیمار ترکیبی، مقاومت بذرها را به تنش آبی افزایش می‌دهد، بنابراین گیاهچه‌هایی با بنیه قوی و درصد جوانه‌زنی بالا تولید می‌گردد. Manuscript profile

جوانه زنی مرحله‌ای مهم در استقرار گیاهچه است و نقش کلیدی در تولید گیاهان دارد. تنش‌های شوری تهدیدی جدی برای تولیدات کشاورزی، عملکرد و مواد مؤثرۀ گیاهان دارویی است. این آزمایش به‌منظور بررسی اثرات پیش تیمار بذر بر شاخص های جوانه‌زنی گیاه دارویی مرزه تحت تنش شوری کلرید کلسیم 40، 80 و 120 میلی مولار انجام گرفت. آزمایش بر پایه طرح کاملاً تصادفی به‌صورت فاکتوریل انجام شد. پیش تیمارها شامل پیش تیمار آبی، نیترات پتاسیم با غلظت 3/0% و جیبرلیک اسید با غلظت 500 قسمت در میلیون بودند که به مدت 12 ساعت در دمای زیر 15 درجه سلسیوس اعمال شدند. بهترین همگنی زمان جوانه‌زنی، بیشترین وزن‌تر و وزن خشک مرزه در پیش تیمار با نیترات پتاسیم مشاهده شد. پیش تیمار آبی بهترین نرخ جوانه‌زنی و ضریب سرعت جوانه را داشت. با افزایش تیمار شوری به 120 میلی مولار جوانه‌زنی با 6/4 روز تأخیر مواجه شد و نرخ جوانه‌زنی به 22/0 جوانه در روز کاهش و گیاهچه سالمی تولید نشد. به‌طورکلی، کاهش رشد و محتوای رنگدانه های فتوسنتزی و کارتنوئیدی مانند کلروفیل برگ در گیاهچه مرزه در سطوح شوری 80 میلی مولار به بالا رخ داد و موجب افت رشد گیاه گردید. بنابراین بر اساس پژوهش حاضر می توان از پیش تیمار بذر با نیترات پتاسیم و یا جیبرلیک اسید را برای افزایش تحمل گیاه به شوری در مرحله جوانه زنی و استقرار گیاهچه استفاده نمود. Manuscript profile

در دنیای کشاورزی امروز، یافتن گیاهانی که در برابر شوری خاک مقاوم هستند، گامی مهم در جهت استفاده بهینه از آب‌های شور و افزایش بهره‌وری به شمار می‌رود. اما مقاومت گیاهان در برابر شوری در مراحل مختلف رشد می‌تواند متفاوت باشد. ریحان (Ocimum basilicum L)، این گیاه علفی یکساله از خانواده نعناعیان (Lamiaceae)، نه تنها عطر و طعم بی‌نظیری به سفره‌های ما می‌بخشد، بلکه خواص دارویی و کاربردهای فراوانی نیز دارد. با توجه به اهمیت ريحان و چالش شوری خاک در بسیاری از مناطق، پژوهشی در سال 1389 انجام شد تا اثر تنش شوری بر جوانه‌زنی و خصوصیات گياهچه‌های ريحان بررسی شود. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه زراعت انجام گرفت. در این پژوهش، 4 سطح شوری (0، 50، 100 و 150 میلی‌مولار) با استفاده از نمک کلرید سدیم اعمال شد. تمامی داده‌های این پژوهش با استفاده از نرم‌افزار SAS تجزیه و تحلیل شدند. مقایسه میانگین‌ها با آزمون دانکن در سطح احتمال 5 درصد انجام گرفت. نتایج نشان داد که شوری خاک به طور قابل توجهی بر جوانه‌زنی و رشد گياهچه‌های ريحان تاثیر می‌گذارد. در این آزمایش، بالاترین درصد و سرعت جوانه‌زنی، طول ساقه و ریشه، و همچنین وزن تر و خشک گياهچه‌ها در تيمار شاهد (بدون شوری) مشاهده شد. در مقابل، کمترین مقادیر این پارامترها در تيمار 150 میلی‌مولار شوری به دست آمد. این نتایج نشان می‌دهد که ريحان به تنش شوری حساس است و افزایش شوری خاک به طور قابل توجهی بر جوانه‌زنی و رشد آن تاثیر منفی می‌گذارد.

Manuscript profile