این پژوهش به‌منظور بررسی برخی صفات کمی و کیفی پنج توده بومی شنبلیله ایران شامل توده های بومی کرمانشاه، سمنان، خاش، برازجان و اردستان در منطقه هشترود آذربایجان شرقی و در قالب طرح آماری بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. براساس نتایج بین توده های بومی شنبلیله از نظر صفات کمّی و کیفی نظیر روز تا گلدهی، روز تا رسیدگی، ارتفاع بوته، ارتفاع اولین غلاف از سطح خاک، تعداد غلاف، تعداد شاخه فرعی، وزن هزار دانه، عملکرد ماده تر و خشک، عملکرد دانه، میزان پروتئین خام، هضم‌پذیری ماده خشک، میزان کربوهیدرات‌های محلول در آب و میزان خاکستر اختلاف‌های معنی‌داری وجود داشت. بیشترین عملکرد ماده ‌تر و عملکرد دانه متعلق به توده اردستان بود. توده بومی برازجان دارای بیشترین میزان هضم‌پذیری ماده خشک، میزان کربوهیدرات‌های محلول در آب و کمترین میزان دیواره سلولی بدون همی سلولز بوده و در مقایسه با سایر توده‌ها از کیفیت علوفه‌ای مناسب‌تری برخوردار بود. با توجه به وجود تنوع مطلوب در بین توده‌های شنبلیله از نظر صفات کمّی و کیفی، محافظت و استفاده از آنها در برنامه‌های اصلاحی به منظور تولید ارقامی با صفات زراعی مطلوب، عملکرد بیشتر و تولید علوفه با کیفیت‌ مناسب‌تر توصیه می‌گردد. Manuscript profile

اصلاح غیر مستقیم GMP عملکرد روغن در شرایط فاقد تنش از طریق افزایش تعداد ساقه های فرعی و تعداد کل خورجین و کاهش وزن هزار دانه و در محیط واجد تنش نیزاز طریق افزایش تعداد دانه در خورجین، تعداد کل خورجین و درصد روغن به منظور بررسی روابط علت و معلولی صفات زراعی در شرایط فاقد و واجد تنش کمبود آب باشاخص GMP، آزمایشی در سال زراعی 82- 1381 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده زنجان انجام گردید. طرح آزمایشی مورد استفاده طرح بلوکهای خرد شده با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار بود که آبیاری با دو سطح عدم آبیاری (وجود تنش) و آبیاری کافی (فقدان تنش) و رقم کلزا در 16 سطح ، فاکتورهای آزمایش بودند. نتایج تجزیه علیت متوالی نشان داد که در گزینش تحت شرایط فاقد تنش در جهت اصلاح برای شاخص GMP عملکرد دانه باید به دنبال تعداد ساقه های فرعی و تعداد کل خورجین بیشتر و وزن هزار دانه کمتر بود. البته به علت روابط و همبستگی بین این سه صفت با همدیگر لازم است آنها را در تعادل با هم مورد نظر قرار داد. هم چنین در جهت اصلاح برای شاخص GMPعملکرد دانه در شرایط واجد تنش نیز باید به دنبال تعداد دانه در خورجین و تعداد کل خورجین بیشترو تعداد روز تا گلدهی کمتر بودامکان پذیر است Manuscript profile

کاربرد گیاهان محرک و تله یکی از روش های زراعی و بیولوژیکی برای کاهش بانک بذر گل جالیز در خاک می باشد. برای ارزیابی واکنش بذور گل جالیز مصری به ترشحات ریشه ی 17 گیاه زراعی، در گلدان ها، 10 – 15 میلی گرم از بذور گل جالیز با بستر کاشت مخلوط شده و گیاهان زراعی مورد آزمایش در آن کاشته شدند. بعد از 40 روز گیاهان کف بر شده و گیاهچه های گوجه فرنگی 7 برگی جایگزین آن ها گردید. در نهایت وزن تر و خشک و تعداد ساقه های هوایی گل جالیز پس از کف بر شدن و پس از برداشت گوجه فرنگی و نیز وزن تر و خشک گوجه فرنگی مورد محاسبه و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. آزمایش در گلخانه به صورت طرح کرت های کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. در این آزمایش شبدر برسیم به عنوان گیاه محرک قوی و آفتابگردان و فلفل به عنوان گیاهان محرک ضعیف تشخیص داده شدند. هم چنین کتان و سورگوم جارویی به عنوان گیاهان تله ی قوی و پنبه، لوبیا چیتی، نخود، عدس، باقلا گیاهان تله ی ضعیف بودند. سایر محصولات نظیر گندم، جو، ذرت، چغندرقند، کنجد و سویا به عنوان میزبان و به عنوان گیاه محرک و تله شناخته نشدند. Manuscript profile

بیماری آنتراکنوز گردو یکی از مهمترین عوامل مهم خسارت زا به درختان گردو در نواحی مختلف دنیا و شایع‌ترین بیماری درختان گردو در مناطق مختلف گردوکاری ایران از جمله استان‌های شمالی، کرمانشاه، آذربایجان، خراسان، سمنان و کرج می‌باشد.در این تحقیق طی سال‌های 84 و 85 نمونه‌های برگی آلوده از مناطق مختلف استان آذربایجان شرقی جمع آوری گردید. 60 جدایه تک اسپور شده از قارچ عامل بیماری جهت مطالعه ساختار جمعیتی قارچ عامل بیماری بر اساس انگشت نگاری DNA به کمک تکنیک PCR-RFLP مورد مطالعه قرار گرفت. استخراج DNA قارچ با استفاده از روش Rapid Mini-Preparation از پودر میسلیومی قارچ انجام شد. برای انجام PCR از دو جفت آغازگر طراحی شده بر اساس توالی نوکلئوتیدی زیر واحد 18s-SrDNA و ناحیه ITS ریبوزومی استفاده گردید. قطعات تکثیر شده تحت تأثیر آنزیم های برشی قرار گرفتند. از بین آنزیم های اندونوکلئازی مورد استفاده، سه آنزیمDra I، Sma I و Bsu IIدر ناحیه SrDNAو آنزیم‌های Hinf I، Hind III در ناحیه ITS موفق به برش قطعات گردیدند. نتایج نشان داد که از میان قطعات برش داده شده توسط آنزیم های برشی، الگوی پدید آمده روی ژل آگارز برای کلیه جدایه های مورد استفاده یکسان بوده و در حقیقت به نوعی همولوژی در ساختار جمعیتی این قارچ می‌توان تصور نمود. Manuscript profile

به منظور بررسی مقادیر مختلف کود سولفات پتاسیم و تأثیر آن بر کمیت و کیفیت ارقام سیب زمینی آگریا و ساتینا، طی فصل زراعی سال 1383 در مزرعه آموزشی - پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی با 24 تیمار و 3 تکرار اجرا گردید. کرت های آزمایشی شامل تیمارکودی اول NP (عرف زارع)، تیمارکودی دوم تیمار اول + 50 کیلوگرم سولفات پتاسیم در هکتار، تیمارکودی سوم تیمار اول + 100 کیلوگرم سولفات پتاسیم در هکتار و تیمارکودی چهارم تیمار اول + 150 کیلوگرم سولفات پتاسیم در هکتار بودند. کلیه مراحل کاشت، داشت و برداشت مطابق استانداردهای توصیه شده به اجرا درآمد. در طول انجام آزمایش و پس از پایان کار، خصوصیات شاخص های کیفی و کمی محصول ثبت و اندازه گیری شد. در این رابطه شاخص هایی نظیر تعداد نهایی ساقه های اصلی و جانبی، ارتفاع بوته، تعداد غده، وزن خشک غده، وزن تر غده، وزن خشک بوته، وزن تر بوته، میزان ازت غده و میزان پروتئین غده اندازه گیری و محاسبه گردید. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزارهای Excel، MSTATCو SAS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل از تجزیه واریانس، اثر اصلی ژنوتیپ، تیمار کودی و همچنین اثرات متقابل کود×ژنوتیپ بر شاخص های رشد و عملکرد در سطح 01/0 معنی دار گردید. ولی میزان کودپذیری ارقام آگریا و ساتینا متفاوت بوده و برای هر رقم یک تیمار کودی مشخصی مناسب است و نمی توان یک تیمار کودی معینی را به همه ارقام نسبت داد. از میان تیمارهای کودی برای هر دو رقم، مناسب ترین مقدار کود پیشنهادی، افزایش مقدار 150 کیلوگرم سولفات پتاسیم در هکتار می باشد ولی در مجموع در منطقه میانه رقم آگریا از نظر عملکرد ماده ی تر و خشک و سایر شاخص ها نسبت به رقم ساتینا برتری نشان می دهد. Manuscript profile