In this study, bimodal mesoporous silica, i.e. UVM-7, was synthesized and functionalized with sulfonic acid and characterized using XRD, nitrogen physisorption, SEM, TEM and acid/base titration. Results displayed that bimodal mesopore structure was firmly formed and acidic functional groups were grafted on the surface of the UVM-7. The concentration of the acidic functional groups was determined via titration by standard NaOH solution. At the second step, the adsorption of methylene blue from aqueous solutions onto UVM-7 and UVM-7/SO3H was investigated. The effect of PH, temperature, dye concentration, salt concentration and contact time on the adsorption of methylene blue was studied. The adsorption equilibrium isotherms were well fitted to Langmuir rather than Freundlich model. Methylene blue adsorption on UVM-7 increases with increasing the temperature and PH, which indicates that the process is endothermic. Maximum adsorption capacity of methylene blue by UVM-7 and UVM-7/SO3H were 107.5 mg/g and 129.9 mg/g, respectively. The adsorption kinetics of methylene blue for both UVM-7 and UVM-SO3H were pseudo ـsecond order and well fitted to Langmuir model. Manuscript profile

In this study, bimodal mesoporous silica, i.e. UVM-7, was synthesized and functionalized withsulfonic acid and characterized using XRD, nitrogen physisorption, SEM, TEM and acid/basetitration. The results displayed that bimodal mesopore structure was firmly formed and acidicfunctional groups were grafted on the surface of the UVM-7. The concentration of the acidicfunctional groups was determined via titration by the standard NaOH solution. At the secondstep, the adsorption of methylene blue from aqueous solutions onto UVM-7 and UVM-7/SO3H was investigated. The effect of PH, temperature, dye concentration, salt concentrationand contact time on the adsorption of methylene blue was studied. The adsorption equilibriumisotherms were well fitted to Langmuir rather than Freundlich model. Methylene blueadsorption on UVM-7 increases with increasing the temperature and PH, which indicatesthat the process is endothermic. Maximum adsorption capacity of methylene blue by UVM-7and UVM-7/SO3H were 107.5 mg/g and 129.9 mg/g, respectively. The adsorption kinetics ofmethylene blue for both UVM-7 and UVM-SO3H were pseudo-second order and well fitted toLangmuir model. Manuscript profile

افزایش ایمنی و بازده گاز طبیعی، برای مصارف گسترده ای که در تأمین انرژی مورد نیاز صنایع گوناگون و مصرف کنندگان خانگی در سراسر جهان دارد، از مسائل بسیار مهم است. به عبارتی بدون درنظرگرفتن عوامل ایمنی که مانع نشت گاز، انفجار و آتش سوزی می شوند، بهره برداری از این انرژی فسیلی بسیار پرخطر است. بنابراین، برای غلبه بر این مشکل ها، تزریق ترکیب های شیمیایی مناسب به گاز طبیعی که مصرف کنندگان بتوانند وجود گاز را در هوا تشخیص دهند، حیاتی است. تاکنون ترکیب های زیادی برای تزریق به گاز طبیعی تحت عنوان بودارکننده، فرموله و تولید شده اند. این ترکیب ها به دلیل بوی خاص متعفن و تندی که دارند، در صورت نشت گاز به راحتی در غلظت های بسیار پایین توسط هر فردی قابل شناسایی هستند. همه مواد بودارکننده در دو گروه کلاسیک و مدرن جای می گیرند. در این پژوهش، به مطالعه مفهومی انواع بودارکننده های مدرن گاز طبیعی پرداخته شده است. همچنین، پس از بررسی اصول شیمیایی و تاریخچه اکتشاف این ترکیب ها، مهم ترین ویژگی های بودارکننده ها برای دستیابی به مناسب ترین ماده بودارکننده و روش های سنتز آن ها ارائه شده اند. Manuscript profile

در سال‌های اخیر قوانین سخت‌گیرانه‌ای برای کاهش مقدار گوگرد در سوخت‌ها به لحاظ جنبه‌های زیست‌محیطی به تصویب رسیده است. جذب انتخابی ترکیبات گوگرددار یکی از روش‌های پرکاربرد است. مهم‌ترین مزایای این روش انجام‌پذیر بودن واکنش گوگردزدایی در دما و فشار محیط است که باعث کاهش هزینه‌های عملیات پالایش می‌شود. در این مطالعه از جاذب رینی نیکل به‌عنوان جاذب مناسب و جدید برای حذف گونه‌های متفاوت گوگردی (شامل مرکاپتان‌ها، تیوفن‌ها، سولفیدها، دی‌سولفیدها) موجود در میعانات گازی فاز 4 و 5 پارس جنوبی استفاده شده است. از سه شرکت خارجی پودر آلیاژ نیکل آلومینیم با ترکیب نسبی 50 درصد وزنی تهیه شد. ابتدا ساختار آلیاژهای اولیه با تجزیه شیمیایی و XRD بررسی شد. سپس هر سه آلیاژ تحت شرایط یکسان شویش قلیایی ، به جاذب رینی نیکل (Raney Nickel) تبدیل شدند. برای بررسی مشخصات فیزیکی و شیمیایی و عملکرد جاذب‌ها در حذف ترکیبات گوگردی، روش‌های متفاوتی از جمله: XRD ،BET ،SEM استفاده شد. هم‌چنین، تأثیر مقدار جرم جاذب برای تعیین مشخصات جاذب‌های فعال شده، موردبررسی قرار گرفت. نتیجه‌ها نشان داد که جاذب‌ها دارای ساختار مزومتخلخل و فاز فعال در گوگردزدایی هستند. روابط مربوط به هم‌دما‌های لانگمویر، فروندلیچ و تمکین برای جاذب‌های موردمطالعه، بررسی شد. نتیجه‌های این پ‍ژوهش نشان داد که هم‌دمای لانگمویر برای توصیف فرایند جذب مناسب بوده و مطابقت بیشتری با داده‌های تجربی دارد. Manuscript profile