هدف این پژوهش، بررسی رابطة ارضاء نیازهای بنیادی روانی و اختلال تنظیم هیجانی با نقش میانجیگری طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه در دانشجویان بود. جامعة آماری این پژوهش شامل کلیة دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه بوعلی سینا که در سال 93 در هفت دانشکدة شیمی، علوم پایه، فنی و مهندسی، اقتصاد و علوم اجتماعی، ادبیات و علوم انسانی، هنر و معماری و کشاورزی مشغول به تحصیل بودند، تشکیل می‌دهند (7000=N). طرح این پژوهش از نوع توصیفی و روش پژوهش همبستگی بوده است. به این منظور با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای 364 نفر (تعداد 166 دختر و 198 پسر) از دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه بوعلی سینا همدان انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه نیازهای بنیادی روانی گاردیا، دسی و ریان (2000)، طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه یانگ (1998) و اختلال تنظیم هیجانی گراتس و رومر (2004)، استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها علاوه بر روش‌های توصیفی از روش تحلیل معادلات ساختاری با نرم‌افزار AMOS16، ضریب همبستگی و آزمون t استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که مدل تجربی داده‌ها با مدل مفهومی دارای برازش خوبی است. بر اساس یافته‌ها، خودمختاری (003/0) و شایستگی (0001/0≥P) از خرده‌مقیاس نیازهای بنیادی روانی هم به‌صورت مستقیم و هم غیرمستقیم می‌توانند بر اختلال تنظیم هیجانی تأثیر بگذارند. همچنین نیاز به خودمختاری (011/0) و شایستگی (02/0) می‌توانند بر طرح‌واره‌های ناسازگار اثر بگذارند. به‌طورکلی یافته‌های پژوهش نشان داد که هر چه نیازهای بنیادی افراد کمتر برآورده شود، طرح‌واره‌های ناسازگار بیشتری شکل می‌گیرد و درنهایت در تنظیم هیجان اختلالاتی پدید خواهد آمد. Manuscript profile

هدف این پژوهش پیش‌بینی رفتار جامعه‌پسند بر اساس اعتماد اجتماعی و دیدگاه‌گیری اجتماعی بود.جامعة آماری پژوهش شامل معلمان تمامی مقاطع شاغل در مدارس شهر سنندج در سال 1396 بود که تعداد 425 نفر (230 زن و 195 مرد) شرکت‌کننده، به‌عنوان نمونه پژوهش به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای، پرسشنامه‌های شخصیت جامعه‌پسند (پنر، 2002)، اعتماد اجتماعی (صفاری‌نیا و شریف، 1389) و دیدگاه‌گیری اجتماعی (محققی و همکاران، 1395) را تکمیل کردند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که سه مؤلفه از متغیر دیدگاه‌گیری اجتماعی شامل ادراک دیدگاه دیگران، خود را جای دیگری گذاشتن و احترام به تفاوت‌ها و دو مؤلفه از متغیر اعتماد اجتماعی شامل تمایلات همکاری‌جویانه و صداقت می‌توانند به‌طور معنی‌داری شخصیت جامعه‌پسند را پیش‌بینی کنند (P≤0/05) و 17 درصد واریانس را تبیین نمایند. Manuscript profile

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر رفتار جامعه‌پسند بر شادکامی معلمان انجام گرفت. طرح پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش-آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل معلمان شاغل در مدارس شهر سنندج در سال 1396 بود که 32 نفر از آنان به صورت هدفمند انتخاب شدند و در دوگروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش در برنامه آموزشی مبتنی بر رفتار جامعه‌پسند در 10 جلسه یک و نیم ساعته شرکت کردند. هر دوگروه پرسشنامه ‌شادکامی آکسفورد را قبل و بعد از مداخله تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از نرم-افزار آماری SPSS و روش تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که میانگین نمرات شادکامی معلمان پس از مداخله در پس‌آزمون در گروه آزمایش (85/4±12/37) نسبت به گروه کنترل (43/3±31/31) افزایش یافته است و این افزایش از لحاظ آماری معنادار است (01/0P Manuscript profile

بیماری‌های مزمن از جمله دیابت در کوتاه‌مدت با کاهش استقلال و تعامل فرد، بهزیستی ذهنی او را مختل نموده و مشکلاتی را به وجود می‌آورند. به نظر می‌رسد مثبت‌نگری در کمک به این بیماران، نقش مؤثری را داشته باشد. در این راستا، مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین نقش میانجی تاب‌آوری در رابطه‌ی بین مثبت‌نگری و بهزیستی‌ذهنی بیماران دیابتی شهرستان بناب انجام گرفت. این مطالعه، توصیفی از نوع همبستگی به روش مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه‌ی آماری، کلیه‌ی اعضای فعال انجمن دیابت شهرستان بناب در سال 1397بودند. از این جامعه، 500 نفر با نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده‌ها به وسیله‌ی پرسشنامه‌ی ویژگی‌های روان‌شناسی مثبت‌نگر رشید (2008)، مقیاس تاب‌آوری کونور و دیویدسون (2003) و پرسشنامه‌ی بهزیستی ذهنی وارویک ادینبورگ (2007) جمع‌آوری شدند و با استفاده از نرم افزار SPSS-v25 و LISREL-v8/8 با مدل‌سازی معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج نشان‌داد که مسیرهای مستقیم از مثبت‌نگری به بهزیستی‌ذهنی (۰5/۰>p ۲7/۰=β)، مثبت‌نگری به تاب‌آوری (۰۱/۰>p 83/۰=β) و تاب‌آوری به بهزیستی‌ذهنی (۰۱/۰>p 80/۰=β)، از نظر آماری معنی‌دار بود. همچنین مثبت‌نگری به طور غیرمستقیم از طریق تاب‌آوری نیز بر بهزیستی‌ذهنی تأثیرمثبت و معنادار داشت (۰۱/۰>p 66/۰=β). اگرچه به خاطر محدودیت‌ ها باید جانب احتیاط را نگه داشت، ولی به نظر می‌رسد توجه به مدل مثبت‌نگری، در برنامه درمانی و مشاوره‌ای بیماران دیابتی مفید باشد. Manuscript profile