مهارت‌های ارتباطی از جمله مهارت‌های اساسی برای زندگی در عصر حاضر است. پزشکان به دلیل موقعیت شغلی خود باید مهارت کافی در برقراری ارتباط مناسب با بیماران داشته باشند تا از آرامش، رضایت و سلامت بهره‌مند شوند. هدف این پژوهش تأثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر انعطاف پذیری، آگاهی از مسئولیت خویشتن و تعهد حرفه ای دانشجویان دندان پزشکی اراک در ارتباط با بیماران است. همچنین طرح پژوهش نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون، پس‌آزمون، پیگیری وگروه کنترل است. جامعۀ آماری شامل کلیۀ دانشجویان دندان پزشکی دانشگاه دولتی علوم پزشکی اراک در سال 1398 بودند که به روش نمونه گیری دردسترس 24 نفر انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. پس از انتخاب نمونۀ مورد نظر و انجام پیش آزمون بر روی هر دو گروه برنامۀ درمانی راه حل‌محور، طی 11 جلسۀ 90 دقیقه ای (هر هفته 2 جلسۀ) بر روی گروه آزمایش اجرا شد و بر روی گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامۀ انعطاف پذیری شناختی 20 سؤالی (Dennis & Vander Wal, 2010)، و پرسشنامۀ 16 سؤالی مسئولیت‌پذیری (Salkovskis, et al., 2000)، و پرسشنامۀ 15 سئوالی تعهد حرفه ای Clikeman & Henning, 2000)) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری تحلیل کواریانس چندمتغیره و تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین میانگین نمرات پس آزمون انعطاف پذیری و آگاهی از مسئولیت خویشتن دانشجویان گروه آزمایش و کنترل وجود دارد و در متغیر تعهد حرفه ای تفاوت معناداری وجود ندارد. بر اساس نتایج می‌توان گفت، آموزش مهارت های ارتباطی بر انعطاف پذیری و آگاهی از مسئولیت خویشتن دانشجویان تأثیر داشته است؛ بنابراین، روش مداخله ای آموزش مهارت های ارتباطی به علت تقویت توانایی ذهنی در کنترل افکار ناخوشایند و غیرمنعطف، موجب انعطاف پذیری ذهنی و دوری از افکار اتوماتیک وتحریفات شناختی غیرمنطقی در فرد می شود وانجام وظایف دانشجویی- شغلی آن ها را به طور مثبتی تقویت می‌کند. Manuscript profile

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر عوامل مؤثر بر خودشیفتگی مدیران انجام شده است. محقق بدون دستکاری و مداخله در وضعیت موجود پژوهش، تنها به دنبال گزارش وضعیت حال حاضر براساس نظرات افراد مورد مطالعه می‌باشد؛ لذا جهت انجام پژوهش، از روش توصیفی_پیمایشی بهره گرفته شد. جامعۀ آماری شامل کلیه مدیران مراکز و واحدهای دانشگاهی پیام نور منطقه 5 (استان اصفهان، یزد، چهارمحال و بختیاری) به تعداد 168 نفر می‌باشد. با توجه به محدود بودن جامعۀ آماری، حجم نمونه برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد. به‌منظور تحلیل استنباطی داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از ابزار اندازه‌گیری، از روش آماری t تک متغیره (برای شناسایی عوامل مؤثر بر خودشیفتگی مدیران) مرحلۀ پیمایشی تحقیق تکمیل گردید. درنهایت برای طراحی مدل عوامل مؤثر بر خودشیفتگی مدیران، از مدل معادلات ساختاری (Amos) استفاده شد. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده، مدل ارائه شده براساس نظرات مدیران دانشگاه‌های پیام نور در قالب 16 عامل شامل خلاصه می گردد که عبارت اند از کمبود روحیۀ مشارکت‌پذیری، کمبود روحیۀ خود انتقادی، میل و گرایش به تمرکزگرایی، رجحــان رابطه بر ضابطه، بی‌ثباتی قوانین و مقررات، عدم تناسب اختیارات و مسئولیت‌های محوله، فقدان همدلی و صمیمیت، خیال‌پردازی و خودنمایی، تصور دارا بودن قدرت بی‌نهایت، تصور دارا بودن موفقیت نامحدود، استفاده از دیگران در جهت پیشرفت و ارتقای خود، خصومت نسبت به دیگران، عزت‌نفس، غرور سازمانی، ریاست‌طلبی و ساختار سازمان. Manuscript profile