اهمال کاری تحصیلی، پدیده ای شایع در دانشجویان است، که معمولا با تجارب ذهنی ناراحت کننده همراه است. اهمال کاری، صورتی شایع از شکست در خودتنظیمی شناخته می شود. از نظر هدف پژوهش حاضر کاربردی و هدف اصلی تعیین اثر بخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودتظیمی بر کاهش اهمال کاری تحصیلی و مولفه های آن در دانشجویان تحصیلات تکمیلی است. فرضیه محقق پیش بینی مثبت این اثر بخشی بود. پژوهش ازلحاظ روش، نیم آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان شاغل به تحصیل تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم و تحقیقات در نیم سال دوم تحصیلی 96-97 انتخاب شد. بر اساس نمونه‌گیری خوشه‌ای،30 نفر به شکل تصادفی انتخاب و در دو گروه 15 نفرِ(کنترل و آزمایش) جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی( 8 جلسه‌ای 120 دقیقه‌ای ) قرار گرفتند. و در انتها پس‌آزمون از هر دو گروه به عمل آمد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اهمال کاری سولومون و راثبلوم و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پنتریچ استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها، فرضیه محقق را تایید و نشان داد که دانشجویان گروه آزمایش نسبت به دانشجویان گروه کنترل در پس آزمون به طور معناداری اهمال کاری تحصیلی کمتری داشتند(p <0.01). با توجه به یافته ها میتوان گفت زمانی که فراگیران به مهارت‌های خودتنظیمی مجهز می‌شوند، می‌توانند بر اهمال کاری ناشی از امتحان و انجام تکلیف فائق آیند. همچنین می‌توانند برای انجام پروژه علمی، زمان و منابع مهم را تخصیص دهند و اهمال‌کاری خود را کاهش دهند. Manuscript profile