مدیریت و بهره‌وری بهینه منابع از آب زیرزمینی با توجه به ویژگیهای آن، تمهیدات مناسبی را می طلبد. بهره وری از منابع آب زیرزمینی‌ دارای مسائل مهمی مانند اهداف متضاد و پیچیده، متغیرهای تصمیم‌گیری قابل­توجه، و عدم قطعیتهای مختلف می­باشد. بویژه زمانی که ذینفعان متفاوتی با مطلوبیتهای متضاد در این بهره وری درگیر باشند تضاد منافع بین ذینفعان بیش از پیش بروز می­کند. هدف از روش شناسی ارائه شده در این مقاله، تعیین مقدار بهینه­ی تخصیص منابع آب زیرزمینی با تأکید بر رفع اختلاف بین طرفهای درگیر در تدوین سیاستهای بهره وری بر مبنای رویکرد کاربرد قوانین انتخاب اجتماعی می‌باشد. در این مطالعه، با تدوین یک روش شبیه­سازی-بهینه­سازی، مقادیر بهینه­ی تخصیص از آبخوان تعیین گردیدند. بدین منظور، یک فراشبیه بر مبنای شبکه­ی عصبی پرسپترون چند‌لایه (MLP) با استفاده از نتایج اجرای مکرر شبیه شبیه­ساز آبخوان (MODFLOW) برای پیش­بینی مقادیر افت تراز آب زیرزمینی، آموزش و صحت­سنجی گردید. منحنی تعامل بین اهداف متضاد، به وسیله­ی شبیه بهینه­سازی چندهدفه­ی NSGA-II به دست آمده است. برای انتخاب بهترین نقطه­ی غیرپست به عنوان راه­حل مورد توافق در مورد منحنی تعامل بین اهداف، روشهای انتخاب اجتماعی به کار رفته است. کارایی ساختار تدوین شده بر روی آبخوان دشت کوار- مهارلو در استان فارس مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج حاصله نشان می­دهد که روش پیشنهادی، از کارایی مناسبی برای تعیین سیاستهای تخصیص از منابع آب زیرزمینی برخوردار است. پس از اعمال سیاستهای تخصیص بهینه تعیین‌شده با کاربرد شبیه شبیه‌سازی- بهینه‌سازی پیشنهادی در دشت کوار-مهارلو، حجم تخلیه­ی سالانه از آبخوان به­طور میانگین با کاهش 56 درصدی به 52/25 میلیون مترمکعب در سال می‌رسد. Manuscript profile