هدف پژوهش حاضر که پژوهشی توصیفی ـ پیمایشی است، شناسایی باورهای معلمان شهر شیراز پیرامون میزان ارزشمندی جهت‌گیری‌های برنامه درسی بود. بدین منظور، از بین معلمان شاغل در مدارس این شهر در سال تحصیلی 91-1390 نمونه‌ای به حجم 368 نفر با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای انتخاب و از طریق پرسشنامه جهت‌گیری‌های برنامه درسی که روایی و پایایی آن محاسبه و تأیید گردیده بود، مورد پرسش‌گری قرار گرفتند. برای تجریه و تحلیل داده‌های حاصله از روش‌های آماری تی تک‌نمونه‌ای، تحلیل واریانس اندازه‌گیری‌های مکرر، تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون‌های تعقیبی بونفرونی و شفه استفاده گردید. یافته‌ها نشان داد که معلمان بر این باورند که هر شش جهت‌گیری برنامه درسی دارای ارزش زیادی بوده و در این بین، جهت‌گیری رفتاری باارزش‌ترین جهت‌گیری در برنامه درسی قلمداد گردید. همچنین، مشخص شد که بین باورهای معلمان دوره‌های مختلف تحصیلی در باب میزان ارزشمندی جهت‌گیری‌های برنامه درسی تفاوت معناداری وجود دارد، در حالی که بین باورهای معلمان با سوابق خدمتی مختلف و نیز معلمان مرد و زن در زمینه این تفاوت معناداری مشاهده نگردید. Manuscript profile