در فصل های زراعی 93-1391 از مناطق مختلف شهرستان ورامین، 110 نمونه فلفل و 11 نمونه علف هرز با علائم مشکوک به آلودگی ویروسی جمع آوری شد و با روش سرولوژیکی الایزا به کمک آنتی بادی های ویروس پیچیدگی برگ زرد گوجه فرنگی (TYLCV)، ویروس ایکس سیب زمینی (PVX)، ویروس موزاییک خیار (CMV)، ویروس موزاییک توتون (TMV) و ویروس موزاییک گوجه فرنگی (ToMV) مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین آلودگی نمونه ها به پوتی ویروس ها به کمک آنتی بادی وسیع الطیف این دسته از ویروس ها مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج الایزا، بیش ترین آلودگی ویروسی در نمونه های فلفل مربوط به TMV 7/26 درصد و سپس پوتی ویروس ها 3/24 درصد، TYLCV 8/23 درصد، CMV 3/13 درصد، ToMV 3/13درصد و PVX 9/1درصد بود. نتایج نشان داد که تقریباً 1/64 درصد از نمونه های برگی فلفل به ویروس هایی منتقل شونده با حشرات ناقل و 5/34 درصد به ویروس های فاقد ناقل شناخته شده آلوده بودند. همچنین، 21 درصد و 77 درصد از نمونه ها به ترتیب آلودگی ویروسی منفرد و توأم داشتند. در این تحقیق، آلودگی توبامو ویروسی و پوتی ویروسی نمونه ها توسط آزمون RT-PCR به ترتیب با استفاده از جفت آغازگر های عمومی قبلاً توصیف شده Tob-Uni1/Tob-Uni2 و NIb2F/NIb3R و با تکثیـر قطعات DNA مورد نظـر (به ترتیب با اندازه 800 و 350 جفت باز) تأیید گردید. به علاوه، حضور TYLCV در نمونه های مثبت الایزا با تکثیر قطعات DNA با اندازه مورد انتظار 670 جفت بازی در آزمون PCR به کمک آغازگر های اختصاصی این ویروس شامل TYLCV-Sar و TYLCV-Isr تأیید شد. این مطالعه، نشان دهنده وقوع گسترده ویروس های مختلف به ویژه توبامو ویروس ها و پوتی ویروس ها در مزارع فلفل شهرستان ورامین بود. در این تحقیق، آلودگی پوتی ویروسی گیاه نیلوفر پیچ (Ipomoea purpurea) نیز به اثبات رسید. Manuscript profile

به ‌منظور شناسایی فون نماتد های انگل گیاهی باغات میوه شهرستان های اشتهارد و نظر آباد واقع در استان البرز، طی سال های 97-1396، تعدادی نمونه خاک، ریشه و اندام های هوایی گیاهان از مناطق مورد نظر استان جمع آوری گردید. پس از انتقال نمونه ها به آزمایشـگاه، عملیـات شستشوی خاک و ریشه ها، اقدام به استخراج نماتد ها گردید و سپس نمونه ها تثبیت شده و به گلیسیرین خالص انتقال داده شدند. از نماتد های جداشده به تفکیک جنس، اسلاید های میکروسکوپی دائمی و برش های لازم از قسمت های مختلف بدن تهیه گردید. پس از مشاهدات میکروسکوپی، اندازه گیری های لازم و رسم تصاویر موردنیاز، با استفاده از منابع و کلید های معتبر اقدام به شناسایی گونه های استخراج‌ شده، گردید. طی بررسـی هـای ریخت سنجی و ریخت شناسی ، تعداد شش گونه نماتد متعلق به سه جنس به شرح زیـر شناسایی گردید: Aphelenchus avenae, Paraphelenchus myceliophthorus, Aphelenchoides centralis, Aphelenchoides fuchsi, Aphelenchoides parabicaudatus, Aphelenchoides varicaudatus در میان نماتد های شناسایی‌شده، گونه Aphelenchoides fuchsiبرای نخستین باز از استان البرز و برای دومین بار از دنیا گزارش می شود. همچنین گونه Aphelenchoides varicaudatus برای دومین بار از ایران گزارش می شود. Manuscript profile

گوجه فرنگی(Lycopersicum esculentum Miller) یکی از محصولات پرطرفدار در سطح جهانی می باشد که کـشت این گیاه همواره در معرض عوامل خسارت زا به ویژه‌، سوختگی ناشی از قارچ Botrytis cinerea که در شرایط مطلوب محیطی (رطوبت زیاد و دما تا 15 درجه سلسیوس) در ارقام و هیبرید های گوجه فرنگی رایج است، قرار دارد. قارچ کش هایی مانند کاربندازیم با مهار جوانه زنی و نفوذ اسپور ها می توانند از وقوع بیماری پیشگیری کنند؛ اما به دلیل مقاومت بیمارگر در برابر قارچ کش ها، تناوب برنامه‌های سمپاشی با دوزهای صحیح و زمان‌های مناسب الزامی می‌باشد. پژوهش حاضر به بررسی اثر چند قارچ کش روی رشد میسلیومی بیمارگر هدف پرداخت. بدین منظور ابتدا جدایه‌های مختلف قارچ از گلخانه ها و مزارع گوجه فرنگی جمع‌آوری گردید. خالص‌سازی و اثبات بیماری زایی و تعیین قدرت بیماری زایی جدایه های قـارچ روی رقم حساس به بیماری با نـام پتو ارلی با سوسپانسیون اسپور قارچ به میزان 105×2 اسپور در میلی لیتر روی برگ‌ها در گلخانه انجـام شد. شدت شاخـص بیماری بعد از 15 روز تعییـن شـد و برای تعییـن اثر قارچ کش ها روی رشـد میسلیـومی از قارچ کش های کاپتان، اپیرودیون+کاربندازیم، تیرام، اگریفـار و تـیوفانات-متـیل به میزان یک در هـزار در محیط کشت استفاده شـد. در بین قارچ کش های استفاده شده، به ترتیب ایپرودیون+ کاربندازیم با 5/89 درصد بازدارندگی و سپس اگریفار با 76/83 درصد با غلظت یک در هزار در کنترل رشد میسلیومی قارچ موفق بودند. Manuscript profile

بلایت آسکوکیتایی ناشی از Ascochyta rabiei یکی از مهمترین عوامل کاهش دهنده عملکرد نخود در سراسر دنیاست. به علت اهمیت این بیماری و همچنین با هدف کاهش اثرات مخرب زیست محیطی ناشی از روش های مبارزه شیمیایی متداول، اسانس‌های گیاهی با خاصیت ضد قارچی می‌توانند گزینه مناسبی برای مدیریت بیمار گر باشند. در این تحقیق، اثر بازدارندگی اسانس هشت گیاه آویشن، زیره، مرزه، پونه، نعنا، ترخون، زنیان و رازیانه در پنج غلظت در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. صفاتی از قبیل درصد بازدارندگی از رشد میسلیوم، حداقل غلظت بازدارندگی از رشد، سرعت رشد کلنی پس از تیمار در شرایط آزمایشگاهی و درصد شدت بیماری در شرایط گلخانه ای مطالعه شدند. برای آزمایش گلخانه ای از اسانس هایی که بهترین بازدهی را در شرایط آزمایشگاهی نشان دادند، در مقایسه با قارچ-کش رورال تی اس و شاهد آلوده و سالم استفاده شد. نتایج نشان داد که رازیانه بیشترین درصد بازدارندگی را در بین گیاهان مورد بررسی داشت. در شرایط گلخانه نیز تیمار دو گیاه آویشن و رازیانه پایین‌ترین شاخص بیماری را در گیاهان میزبان ایجاد نمودند. بنابر نتایج این تحقیق می‌توان محتمل دانست که اسانس و عصاره دو گیاه رازیانه و آویشن گزینه‌ های مناسب تری برای کاربرد در برنامه مدیریت این بیماری در مقایسه با شش گیاه مورد بررسی بودند. Manuscript profile

بیماری ساق سیاه خربزه و طالبی با عامل Macrophomina phaseolinaیکی از مهم‌ترین بیماری‌های خاک زاد خربزه و طالبی با اهمیت اقتصادی در سراسر دنیا می‌باشد. با توجه به اینکه کنترل بیماری از طریق تناوب زراعی، بذر پاک و ضد عفونی شیمیایی به طور کامل مؤثر نمی‌باشد؛ از این رو به کارگیری ارقام مقاوم به عنوان عامل کاهنده شدت بیماری و سطح آلودگی در کنترل بیماری اهمیت فراوانی دارد. بدین منظور واکنش 22 رقم و ژنوتیپ طالبی و خربزه بومی منطقه ورامین به عنوان یکی از مراکز عمده تولید این محصولات، نسبت به این بیماری در شرایط گلخانه ای در چهار تکرار و در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفت. آمار برداری از شدت آلودگی با فاصله یک ماه بر اساس صفات وزن تر، وزن خشک و شاخص آلودگی صورت گرفت. نتایج حاصل از ارزیابی مقاومت 22 ژتوتیپ خربزه و طالبی بر اساس میانگین شدت شاخص بیماری نشان داد که چهار ژنوتیپ هانی دیو، خربزه تاشکندی، خربزه اصفهان، و هیبرید آناناس T با قرار گرفتن در دامنه درجه آلودگی 1-1/2 به عنوان ارقام مقاوم و ارقام یا ژنوتیپ‌های خربزه حاج ماشااللهی، طالبی سمسوری اصفهان و آناناس مینا MN1 با گرفتن درجه آلودگی بیش از 4 در گروه خیلی حساس قرار گرفتند. بر اساس نتایج حاصل از آنالیز میانگین وزن تر، دو رقم حاج ماشاللهی و هیبرید 7065-MA با 05/17 کمترین وزن تر و رقم هیبرید آنانس T یا 05/57 گرم بیشترن وزن تر را داشتند. برای وزن خشک گیاه هیبرید هانی پاک با 16/7 گرم بیشترین مقدار و درگز مشهدی با 99/1 گرم کمترین وزن را نشان دادند. نتایج تحقیق نشان دهنده تفاوت معنی‌دار بین ارقام و ژنوتیپ‌های طالبی و خربزه نسبت به بیماری پوسیدگی ذغالی بوده و لذا می‌توان از روش کاشت ارقام مقاوم برای کاهش سطح خسارت بیماری بهره جست. Manuscript profile

بیماری ساق سیاه خربزه وطالبی Macrophomina phaseolina(Tass)یکی از مهم ترین بیماری‌های خاکزاد خربزه و طالبی با اهمیت اقتصادی زیاد در سراسر دنیا می باشد. به منظور بررسی میزان شیوع و شدت این بیماری،نمونه های گیاهی آلوده از هشت منطقه در مزارع خربزه و طالبی شهرستان ورامین در جنوب شرقی استان تهران و شهرستان های گرمسار و ایوانکی در استان سمنان جمع‌آوری،خالص‌سازی و اثبات بیماری زایینمونه ها رویطالبی رقمحساس سمسوری انجام شد. سپس برایمقایسه قدرت بیماری زایی جدایه‌های جمع آوری شده، اقدام به مایه زنی قارچM.phaseolina برروی طالبی رقمحساس سمسوریشد. از کل نمونه‌های جمع آوری شده از مناطق مختلف، در مجموع12 جدایه خالص قارچ M.phaseolinaبه دست آمد که همگی دارای قدرت بیماری زایی بودند؛شدت بیماری هر ژنوتیپ بر اساس مقیاس 9-1 پیشنهاد شده توسط ابوی، پاستور-کوراالس بررسی شد کهاختلاف معنی داری میان آن ها مشاهده گردید؛به طوری کهجدایه‌های شه سفید ایوانکی (MP-SH-37, MP-SH-34) به ترتیب با شدت شاخص بیماری 71/9 و24/9 در گروه آماری a و ab قرار گرفتند. کم ترین مقدار شاخص شدت بیماری به داور آباد شهرستان گرمسار برابر27/1 درصد تعلق گرفت.در این بررسی، جدایه MP-SH-34 به عنوان جدایه قوی تر از نظر بیماری زایی انتخاب شد. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق، 12 جدایه مختلف از قارچ M. phaseolinaبر روی محصولات خربزه و طالبی شهرستان های ورامین و گرمسار و ایوانکی وجود دارند که همگی دارای قدرت بیماری زایی بوده و می بایست تمهیداتی جهت مدیریت آن ها اتخاذ شود. Manuscript profile

بیماری پوسیدگی فوزاریومی ریشه با عامل Fusarium solani f. sp. phaseoli یکی از مهمترین بیماری های خاکزاد لوبیا با گسترش جهانی است. در حال حاضر مدیریت این بیماری با استفاده از قارچ کش ها، علی رغم مشکلات زیست محیطی، در اغلب توصیه های فنی وجود دارد. از این رو، این تحقیق با هدف شناسایی راهکار مدیریتی سالم مانند استفاده از اسانس ها و عصاره های گیاهی انجام گرفت. در این مطالعه اثر اسانس دو گیاه آویشن و زنیان، در شرایط آزمایشگاهی روی شاخص های زیستی قارچ بیمارگر بررسی شد. از قارچ کش ایپریدیون+ کاربندازیم با غلظت 5/1 در هزار به عنوان معیار مقایسه کارآیی اسانس ها در آزمایش استفاده شد. صفات مورد مطالعه عبارت بودند از سرعت رشد کلنی قارچ عامل بیماری و میزان بازدارندگی از رشد توسط اسانس دو گیاه، تحت پنج غلظت 20، 40، 60، 80 و 100 پی پی ام. نتایج نشان داد، اسانس آویشن در غلظت 100 پی پی ام به میزان 30/58 درصد و اسانس زنیان در غلظت 100 پی پی ام به میزان 17/41 درصد بازدارندگی از رشد مسیلیومی قارچ داشتند. قارچ‌کش ایپریدیون+کاربندازیم بهترین تیمار در بازدارندگی از رشد پرگنه قارچ با 53 /78 درصد را نشان داد و از این لحاظ با آویشن در غلظت 100 پی پی ام اختلاف معنی دار داشت. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق، می توان اسانس گیاه آویشن را گزینه مناسبی جهت بررسی های بیشتر به عنوان بخشی از برنامه مدیریت تلفیقی بیمارگر در کنار قارچ کش های متداول یا سایر روش های مدیریتی در نظر گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق به مطالعات تکمیلی گلخان ه ای و مزرعه ای نیز نیاز دارد. Manuscript profile