سابقه و هدف: بیماری بلایت باکتریایی برنج یکی از عوامل جدی محدود کننده تولید جهانی برنج است. موثرترین روش کنترل این بیماری استفاده از ارقام مقاوم هست. اما به دلیل تغییر پذیری زیاد و تکامل سریع نژادهای بیماریزا، این ارقام در شرایط مزرعه پایدار نیستند. این مطالعه با هدف ارزیابی توانایی باکتری های اندوفیت برنج در بهبود رشد گیاه و کنترل زیستی باکتری زانتوموناس اریزی پاتووار اریزی انجام گردید. مواد و روش‌ها: ابتدا غربالگری جدایه های اندوفیت برای فعالیت آنتاگونیستی روی باکتری زانتوموناس در محیط کشت تریپتیک سویا آگار انجام شد. سپس تحریک رشد گیاه توسط اندوفیت های باکتریایی تحت شرایط اتاقک رشد و گلخانه تعیین گردید. همچنین اثر جدایه ها بر شاخص شدت بیماری و برخی عوامل رشد برنج در شرایط گلخانه مشخص گردید. در نهایت میزان بیان ژن فنیل آلانین آمونیالیاز توسط جدایه اندوفیت باسیلوس سوبتیلیس با روش real-time PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: از نظر شاخص قدرت گیاهچه بذرهای برنج، جدایه های OS40، OS23، OS43 و OS31 اثرات آماری معنی داری نسبت به شاهد داشتند. همچنین کاربرد اندوفیت های OS3، OS23، OS31 و OS40 موجب افزایش شاخص های رشد گردید. تلقیح جدایه های باکتریایی OS40 و OS23 در کاهش شدت بیماری و تحریک رشد گیاه موفق تر عمل کردند. سطح بیان ژن PAL در دوره آزمون در گیاهان تیمار OS40 به طور معنی داری بیشتر و سریع تر از گیاهان تیمار زانتوموناس به تنهایی بود. نتیجه گیری: باکتری های اندوفیت برنج توانستند رشد گیاهان را افزایش و بیماری بلایت را کاهش دهند پس می توانند به عنوان راهکاری امید بخش و سازگار با محیط زیست در توسعه کشاورزی پایدار در نظر گرفته شوند. Manuscript profile

The occurrence of antibiotic-resistant pathogenic bacteria is becoming a serious problem. The rise of multiresistance strains has forced the pharmaceutical industry to come up with new generation of more effective and potent antibiotics, therefore creating development of antivirulence compounds. Due to extensive usage of cell-to-cell bacterial communication (QS) systems to monitor the production of virulence factors, disruption of QS system results in creation of a promising strategy for the control of bacterial infection. Numerous natural quorum quenching (QQ) agents have been identified. In addition, many microorganisms are capable of producing smaller molecular QS inhibitors and/or macromolecular QQ enzymes. In present survey, anti QS activity of 1280 rhizosphere bacteria was assessed using the Pectobacterium carotovorum as AHL-donor and Chromobacterium violaceum CV026 as biosensor system. The results showed that 61 strains had highly AHL-degrading activity. Both Lux I and Lux R activity were affected by some isolates, suggesting that the rhizobacteria target both QS signal and receptor. These soil microorganisms with their anti-QS activity have the potential to be novel therapeutic agents for reducing virulence and pathogenicity of antibiotic resistant bacteria. Manuscript profile