در این بررسی، فعالیت بیوکنترلی جدایه­ی BI harzianum Trichoderma علیه  Meloidogynejavanica و توانایی آن در القاء سیستم دفاعی در گیاه گوجه فرنگی رقم ارلی اوربانا Y در آزمایشگاه و گلخانه بررسی شد. ریشه‌ی گیاهچه‌های گوجه­فرنگی در مرحله‌ی 6 برگی توسط سوسپانسیون اسپور  BI harzianum .T با غلظت 10⁶ اسپور در میلی­لیتر و تعداد 2000 لارو فعال سن دو نماتد به ازاء هر گیاه مایه‌زنی گردید. میزان فعالیت آنزیم­های پلی فنل اکسیداز، پراکسیداز و میزان فنل کل در روزهای اول تا هشتم بعد از مایه­زنی نماتد، اندازه‌گیری شد. این جدایه، علاوه بر کاهش شدت بیماری و تعداد گال در گلخانه، افزایش درصد مرگ و میر لاروها و کاهش درصد تفریخ تخم­ها در آزمایشگاه، فعالیت آنزیم‌های پلی فنل اکسیداز و پراکسیداز را افزایش داد که این افزایش در روز چهارم بعد از مایه­زنی نماتد به حداکثر میزان خود رسید. بیشترین میزان فنل کل در گیاه آلوده‌ی تیمار شده با جدایه­یBI   harzianum T. در روز پنجم بعد از مایه‌زنی مشاهده شد. نتایج تغییرات در میزان فعالیت آنزیم‌ها و همچنین فنل کل طی روزهای مختلف پس از مایه­زنی، نشان داد که امکان تحریک مقاومت القایی در گیاه گوجه فرنگی توسط T. harzianum BI علیه M. javanica وجود دارد. Manuscript profile

     در این تحقیق، جدایه­ی  A1از مخمر Rhodotorula mucilaginosaبرای کنترل کپک آبی سیب
Penicillium expansum به کار گرفته شد. آزمون تست تقابل، متابولیت­های خارج سلولی و مواد فرار در آزمایشگاه برای ارزیابی قدرت بیوکنترلی مخمر به­کار برده ­شد. این جدایه از مخمر رشد قارچ P. expansumرا کاهش داد. در آزمون کشت تقابل، میزان کاهش رشد 97/60 درصد، در مورد گاز فرار 57/90 درصد، و در تست متابولیت‌های خارج سلولی 36/83 درصد بود. در آزمایش‌های انباری، چاهک ایجاد شده روی سیب با 40 میکرولیتر سوسپانسیون مخمر آنتاگونیست و 24 ساعت بعد با 20 میکرولیتر سوسپانسیون قارچ عامل بیماری مایه­زنی شد. سیب­های مایه­زنی شده در20 و 5 درجه­ی سانتی­گراد در انبار قرار گرفتند. مساحت لکه­ها در روی سیب­های تیمار شده با مخمر در هر دو دما در مقایسه با شاهد، کاهش معنی­داری نشان دادند. در قسمت دوم آزمایش، توانایی مخمر در القاء دو آنزیم پراکسیداز و کاتالاز و همچنین ترکیبات فنلی در بافت میوه‌ی سیب بررسی شد. میزان فعالیت آنزیم­های پراکسیداز ،کاتالاز و میزان ترکیبات فنلی کل در روزهای دوم، چهارم، ششم، هشتم و دهم بعد از مایه­زنی عامل بیماری اندازه­گیری شد. این جدایه­ی مخمری، فعالیت آنزیم­های پراکسیداز و کاتالاز را افزایش داد که این افزایش در روز ششم بعد از مایه­زنی عامل بیماری، به حداکثر میزان خود رسید. بیش‌ترین میزان کل ترکیبات فنلی نیز در سیب‌های آلوده­ی تیمار شده با جدایه­ی مخمر در روز ششم بعد از مایه­زنی دیده شد که نسبت به شاهد آب مقطر به ­طور معنی­داری افزایش یافته بود. Manuscript profile