سابقه و هدف: وجود جلای فلزی و تخمیر لاکتوز برای شناسایی و تمایز اشریشیا کلی از سایر انتروباکتریاسه‌ها سال‌هاست که در آزمایشگاه‌ها مورد استفاده قرار می گیرد. اما این روش‌ها اشکالاتی را نیز در تشخیص دقیق اشریشیا کلی به همراه دارد. در این مطالعه برای اولین بار در ایران با استفاده از تکنیک PCR به بررسی ژن lamB به منظور تمایز اشریشیا کلی و شیگلا از سایر اعضای انتروباکتریاسه جدا شده از نمونه‌های بالینی و آب‌های سطحی شهر بابل پرداخته است. مواد و روش‌ها: در این پژوهش به صورت مقطعی- توصیفی بر روی100 نمونه بالینی جدا شده بیماران مراجعه کننده به مراکز درمانی و 30 نمونه آب‌های سطحی شهر بابل انجام شد. تمامی نمونه‌ها بر روی محیط‌های ائوزین متیلن بلو و بلاد آگار کشت داده شدند. کلنی‌های رشد کرده با انجام تست‌های بیوشیمیایی شناسایی گشتند. سپس DNA نمونه‌ها استخراج و ژن lamB با استفاده از روش PCR تکثیر گردید. یافته‌ ها: تمامی 130 نمونه کشت داده شده بر روی محیط‌های بلاد آگار و ائوزین متیلن بلو رشد کردند. در این پژوهش تمامی سویه های اشریشیا کلی ( 40 مورد) و شیگلای( 30 مورد) مورد پژوهش به میزان 100% ژن lamB را داشتند. اما در هیچ یک از باکتری‌های سالمونلا و کلبسیلا (هر کدام 30 مورد) ژن یاد شده وجود نداشت.. نتیجه گیری:. نتایج این پژوهش نشان داد که پایش ژن lamb یک روش مناسب برای جداسازی اولیه اشریشیا ‌کلی و شیگلا از سایر اعضای انتروباکتریاسه می باشد. Manuscript profile

سابقه و هدف: بیماری سل ریوی یکی از مهم‌ترین عوامل عفونی منجر به مرگ و میر جهانی است. از بین مبتلایان به این بیماری تنها 10% از افراد آلوده شده با باکتری مایکوباکتریوم توبرکیلوسیس علائم بیماری را از خود بروز می‌دهند. این مساله نقش عوامل ژنتیکی را در حساسیت ابتلا به این بیماری را نشان می‌دهد. هدف از این پژوهش تعیین پلی‌مورفیسم‌های ژن رسپتور بتا 1 اینترلوکین 12 در بین بیماران مبتلا به سل ریوی است. مواد و روش ها : این پژوهش به صورت مقطعی-توصیفی بر روی 120 بیمار سل ریوی و 167 کنترل سالم انجام شد. پلی مورفیسم‌های تک نوکلئوتیدی در دو ناحیه G/A 1637 + و C/T 1664+ به وسیله PCR-RFLP تعیین گردید. یافته‌ها: در بین افراد بیمار و سالم مورد پژوهش هیچ‌گونه تفاوت عمده‌ای در توالی آللی نواحی G/A 1637+ و C/T1664+ مشاهده نشد (05/0≥p). همچنین هیچ‌گونه ارتباط معناداری بین پلی‌مورفیسم ژن رسپتور بتا 1 اینترلوکین 12و حساسیت به سل ریوی وجود نداشت. نتیجه‌گیری : با وجود عدم ارتباط بین پلی‌مورفیسم‌های ژن رسپتور بتا 1 اینترلوکین 12 و سل ریوی به دلیل نقش موثر عوامل ژنتیکی در حساسیت نسبت به بیماری‌ها، انجام پژوهش‌های بیشتر در این مورد پیشنهاد می‌گردد. Manuscript profile