در این بررسی خصوصیات بافتی بیضه ماهی بنی (Barbus sharpeyi) در سنین مختلف در تالاب شادگان در طی اسفند ماه 1386 تا تیرماه1387 مورد بررسی قرار گرفته است. بیضه 40 عدد ماهی بنی نمونه برداری و در محلول فیکساتیو بوئن تثبیت گردید. نمونه ها مطابق روش استاندارد بافت شناسی٬ آبگیری٬ شفاف سازی و پارافینه شده و سپس مقاطع 5 میکرونی از آنها تهیه و بوسیله میکروسکوپ نوری مجهز به مانیتور و دوربین عکسبرداری مورد مطالعه قرار گرفتند. هشت مرحله جنسی شامل نابالغ‌، در حال بلوغ‌، در حال تکوین‌، تکوین یافته‌، بالغ‌، در حال اسپرم ریزی، اسپرم ریزی کرده‌، در حال استراحت در ماهی‌های آزمایش شده مشاهده گردید. اندازه قطر سلول های جنسی بیضه ماهی طی روند اسپرماتوژنز در مراحل، نابالغ40میکرون، در حال بلوغ‌ ازدیاد اسپرماتوگونی‌های اولیه 35 میکرون، ،در حال تکامل‌ اسپرماتوژنز اولیه 30 میکرون، تکامل یافته‌ اسپرماتوژنز میانی 25 میکرون، بالغ اسپرماتوژنز نهایی10 میکرون محاسبه شد.بر اساس آزمون T-TEST به منظور مقایسه اندازه سلول های جنسی در مراحل مختلف رسیدگی اختلاف معنی داری مشاهده شد. (05/0P<) بر اساس آزمون توکی میزان میانگین اندازه سلول جنسی در مرحله I از میزان بیشتری برخوردار بوده است . Manuscript profile

مطالعه حاضر با هدف مشخص کردن سطح برخی فاکتورهای سرمی ماهیان مولد بمنظور دستیابی به اطلاعات جدید در زمینه تغییرات فیزیولوژیک ناشی از تولید مثل و تاثیر فعالیتهای تولید مثلی بر شاخص های سرمی انجام پذیرفت. در این مطالعه مجموعا 42 عدد ماهی شامل 24 عدد مولد ماده و 18 عدد نر که بطور تصادفی انتخاب شده بود مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه های خون از ماهیان مولد مرکز تکثیر و پرورش دشت آزادگان و در فاصله کوتاهی پیش از عملیات تخم گیری و پس از بیهوشی با عصاره گل میخک اخذ شد. پس از جدا کردن سرم، جهت اندازه گیری فاکتورهای سرمی به آزمایشگاه ارسال گردید. بررسی آزمایشگاهی نشان داد که میانگین کلی میزان کلسترول، گلوکز، کورتیزول، سدیم، پتاسیم، ازت اوره خون، ایمنوگلوبولین M در 42 ماهی مذکور به ترتیب00/63±07/247، 14/50±85/17، 24/12±91/40، 93/±07/5، 80/7±09/139، 68%±57/2، 66/0±46/1، 62/47±8/62 میلی گرم در دسی لیتر بود. رابطه سطح فاکتورهای سرمی با جنس و همچنین با تغییر شاخص های بیومتری ماهی نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان دهنده اختلاف معنی دار میزان ایمنوگلبولین M در دو جنس نر و ماده است ( 05/0 P<). ولی سایر پارامترها اختلاف معنی داری در دو جنس نر و ماده ندارند( 05/0 P<. در مورد فاکتورهای پتاسیم، پروتئین تام و ایمنوگلبولین M نیز اختلاف معنی داری در ماهیان با اوزان و طول مختلف مشاهده می شود (05/0P<). Manuscript profile

رنگدانه هایی که در آبزیان مورد استفاده قرار می گیرند دارای تنوع زیادی هستند و از این رو کارهای زیادی در این زمینه انجام گرفته است. این رنگدانه ها نقش اساسی در بازار پسندی ماهیان زینتی بر عهده دارند. گورامی ها به دلیل مقاومت زیاد، زیبایی، تنوع بالا و صلح جویی و سازگاری شان با سایر ماهیان بسیار مورد توجه می باشند. هدف از این بررسی تهیه یک فرمول غذایی ارزان قیمت جهت ایجاد رنگ مناسب در پوست ماهی گورامی طلایی می باشد. تعداد 210 عدد ماهی گورامی طلایی با میانگین وزنی 5 گرم (بدون در نظر گرفتن جنسیت) به صورت تصادفی در 21 آکواریوم مستقر شدند. این آزمایش در 3 تیمار با 3 تکرار انجام گردید. این ماهیان با گیاهان پنیرک و گشنیز که حاوی رنگدانه بتاکاروتن طبیعی می باشند، در غلظت های مختلف 6درصد،4 درصد،2 درصد، به میزان 4درصد وزن بدن و در مدت 60 روز تغذیه گردیدند. میزان کاروتنوئید موجود در پوست ماهیان توسط آزمایشات طیف سنجی مورد بررسی قرار گرفت. خصوصیات فیزیکو شیمیایی آب شامل درجه حرارت، اکسیژن محلول (میلی گرم در لیتر) و pH بر اساس استاندارد تعیین شد. طرح آزمایشی به صورت تصادفی و آنالیز آماری به کمک آنالیز واریانس یک طرفه و مقایسه میانگین ها توسط آزمون چند دامنه دانکن انجام شد. در پایان دوره آزمایش ماهی های تغذیه شده با جیره پنیرک(در همه غلظت ها) در کنار جیره تجاری بیومار حداکثر تجمع رنگدانه را در پوست نشان دادند(05/0 >P). اگر چه بین این تیمار و تیمار گشنیز تفاوت معنی داری مشاهده نگردید(05/0 >P). نتایج نشان داد که رنگدانه های طبیعی پنیرک و گشنیز در ایجاد تغییرات رنگ در پوست ماهی گورامی طلایی، تأثیر به سزایی دارد. Manuscript profile

در این پژوهش خصوصیات ریخت سنجی (مورفومتریک) و شمارشی (مریستیک) ماهی گوازیم دم‌رشته‌ای (Nemipterus japonicus) سواحل خلیج‌فارس(جزیره خارک و بوشهر) مورد مطالعه قرار گرفت که با صید 714 نمونه ماهی طی مدت 13 ماه از آذرماه 1388 تا آذرماه 1389 به وسیله تور گوشگیر(چشمه25و35 میلیمتر) به اجرا در آمد. برای این منظور 27 مشخصه مورفومتریک، 8 مشخصه مریستیک و 25 مشخصه نسبی این ماهی مورد بررسی واقع گردید. اطلاعات حاصله در نرم افزارهای آماری همچون systat9.0 و Excel مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند که طبق نتایج حاصله دامنه طولی ماهیان ماده بین520/194 تا520/356 میلی متر و دامنه وزنی آنها بین 900/46 تا200/305 گرم و در ماهیان نر دامنه طولی بین 520/190 تا520/335 میلی متر و دامنه وزنی آنها بین 500/46 تا800/340 گرم می‌باشد. بیشترین فراوانی گروه های طولی 250 تا 280 میلیمتر برآورد گردید و نسبت جنسی نر به ماده نیز 1: 17/2 بود. Manuscript profile

این تحقیق در یک دوره 21 روزه از شهریور تا آبان سال 1388 در اداره توسعه ماهیان گرمابی شهید ملکی اهواز انجام گرفت. هدف این تحقیق بررسی تاثیر شوری های مختلف (کمتر از 1، 3، 6، 9 و 12 قسمت در هزار) بر مقادیر هورمون کورتیزول و گلوکز ماهی کپور علفخوار انگشت قد (Ctenopharyngodon idella) بود. ماهیان کپور علفخوار (با طول کل 069/0±10 سانتی متر و وزن 239/0 ± 55/12گرم) در مخازن 250 لیتری به تعداد 15 ماهی در هر مخزن در دمای 35/1±16/24 درجه سانتی گراد برای مدت 21 روز قرار گرفتند. هر تیمار دارای سه تکرار بود. در انتهای دوره نیز خون گیری از قلب ماهی ها برای اندازه گیری هورمون کورتیزول و گلوکز انجام شد. نتایج حاصله نشان داد که شوری تا 3 قسمت در هزار مقادیر هورمون کورتیزول و گلوکز ماهی کپور علفخوار را تحت تاثیر قرار نداد (05/0 <p) ، اما شوری های بالاتر (6 و 9 قسمت در هزار) تاثیر منفی بر هورمون کورتیزول، گلوکز و بازماندگی ماهی داشتند (05/0 >p). در شوری 12 قسمت در هزار همه ماهیان قبل از 14 روز تلف شدند. با افزایش شوری، سطوح هورمون کورتیزول و گلوکز افزایش معنی داری داشت که نشانگر واکنش فیزیولوژیکی ماهیان به استرس شوری است. Manuscript profile

این مطالعه در مرداد ماه سال 1390 در اداره توسعه ماهیان گرمابی شهید ملکی اهواز صورت گرفت و هدف آن، ارزیابی غلظت بهینه حمام نمک طعام برای ضدعفونی ماهیان انگشت قد ماهیان کپور سرگنده (59/0± 38/4گرم)، کپور معمولی (87/0± 43/5 گرم) و کپور علفخوار (65/0± 28/5 گرم) به هنگام حمل و نقل بود. بعد از یک ساعت قرار گرفتن در معرض غلظت های متفاوت شوری (1>،10، 12، 14، 16، 18، 20، 22، 24، 26، 28، 30 گرم در لیتر) مشاهده کردیم که شوری تا 18 گرم در لیتر تغییرات رفتاری غیر طبیعی و تلفاتی در ماهیان ایجاد نکرد (05/0<p). ولی شوری های بالاتر از 20 گرم در لیتر تاثیر منفی بر بازماندگی، شکل ظاهری و رفتار ماهی ایجاد کردند (05/0>p). این نتایج نشان می دهد که استفاده از حمام نمک کوتاه مدت با غلظت 18 گرم در لیتر برای به هنگام جابه جایی می تواند در شرایط آزمایشی ما پیشنهاد شود. Manuscript profile

Nanoparticles (NPs) are causing threats to the environment. In this review, we examined how hematite (Fe2O3) and cobalt oxide (Co2O3) nanoparticles impact the species of freshwater green algae Chlorella vulgaris (C. vulgaris). We exposed laboratory cultures to five initial concentrations of nanoparticles and measured impacts on species in 24, 48, 72, 96, 120, and 144 hours in Karun River water at 20-25°C. Our results indicated that Fe2O3and Co2O3 NPs significantly (dependent on concentration) reduced the chlorophyll a, b, and carotenoid contents of algae C. vulgaris compared to the control group (P <0.05). Also, due to the combination of these two nanoparticles, Co2O3 (50 Fe2O3+100 Co2O3) has a more negative effect on algae chlorophyll change. According to the data, the exposure concentration was also found to be a more effective factor in the Chlorophyll content in algae species as compared to the exposure time. Our study suggests this nanoparticle has potential to affect aquatic life and ecosystem properties of freshwater habitats. Manuscript profile