سابقه و هدف: امروزه رنگدانه های میکروبی کاربرد بسیار زیادی در صنایع مختلف دارند. عبور اشعه خورشید که موجب افزایش میزان ابتلا به سرطان پوست می گردد، ضرورت استفاده از ترکیبات موثر ضدآفتاب را به منظور جذب اشعه مضر ماورای بنفش خورشید بیش از پیش نمایان می سازد. این مطالعه با هدف ارزیابی فاکتور محافظتی (Sun Protection Factor ) رنگدانه قارچ های پنی سیلیوم و آسپرژیلوس در جذب اشعه ماوراء بنفش با استفاده از روش برون تنی انجام شد. مواد و روش ها: در این پژوهش جدایه قارچی به صورت تصادفی از هوا و خاک جداسازی شد. از حلال آب و DMSO برای استخراج رنگدانه های قارچی استفاده شد. محلول های حاوی رنگدانه پس از فیلتر شدن توسط دستگاه لیوفیلیزه و دمای محیط خشک شدند. پس از تهیه 3 رقت متوالی از پودر حاصله، جذب هر نمونه در طول موج های 200 تا 700 نانومتر توسط دستگاه اسپکتروفتومتر اندازه گیری شد. در نهایت فاکتور محافظت کننده SPF آن تعیین گردید. یافته ها: از میان گونه های قارچی مورد بررسی در این مطالعه تنها گونه شماره 24 (آسپرژیلوس) و 28 (پنی سیلیوم) به ترتیب با بیشینه جذب 300 و 290 نانومتر و SPF معادل 272 و 140 بهترین میزان محافظت در مقابل اشعه ماورای بنفش را داشته اند. همچنین در زمینه بررسی تنوع رنگ، در بین گونه های قارچی مورد ارزیابی رنگدانه های زرد و مشکی بهترین جذب اشعهUV را دارا بودند. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده در این مطالعه نشان می دهد که رنگدانه های جداسازی شده از قارچ های پنی سیلیوم و آسپرژیلوس محافظت خوبی را در مقابل اشعه ماوراء بنفش از خود نشان داده اند. بنابراین می توان از این رنگدانه های طبیعی به جای ترکیبات شیمیایی در کرم های ضد آفتاب استفاده نمود. Manuscript profile

سابقه و هدف: اسینتوباکتر بامانی یکی از علل مهم عفونت های بیمارستانی در سراسر دنیا است. سویه های اسینتوباکتر مقاوم به آنتی بیوتیک ها باعث محدودیت هایی در درمان موثر می شوند. این مطالعه با هدف بررسی جهش در ژن gyrA جدایه های بالینی اسینتوباکتر بامانی مقاوم به کینولون و ارزیابی الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آن ها در اصفهان انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی-توصیفی، 70 جدایه اسینتوباکتر از بیماران بستری در ICU بیمارستان الزهرا اصفهان جمع آوری گردید. به منظور شناسایی بیشتر جدایه ها از تست های بیوشیمیایی استاندارد استفاده شد. حساسیت آنتی بیوتیکی با روش انتشار دیسک برای 8 آنتی بیوتیک انجام گرفت. حداقل غلظت باز دارندگی (MIC) سیپروفلوکساسین و لووفلوکساسین با روش E-testبرای جدایه ها مطابق با استاندارد CLSI تعیین شد. همچنین به منظور شناسایی جهش در ژن gyrA در جدایه های مقاوم به سیپروفلوکساسین و لووفلوکساسین از روش PCR-RFLP استفاده گردید. یافته ها: جدایه ها بیشترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی را نسبت به سیپروفلوکساسین (100%)، جنتامایسین (100%) و کمترین میزان را نسبت به ایمی پنم (92.8%) و مروپنم (90%) نشان دادند. در روش MIC میزان مقاومت جدایه ها به سیپروفلوکساسین و لووفلوکساسین 100% و 65.7% بود. میزان مقاومت چند دارویی 66.7% درصد و فراوانی جهش ژن gyrA در جدایه ها 93% بود. نتیجه گیری: در این مطالعه مشاهده شد که جدایه های اسینتوباکتر بامانی مقاوم به کینولون دارای جهش در ژن gyrA بودند. این جهش نقش مهمی در افزایش مقاومت در جدایه ها دارد. تشخیص سریع جدایه های اسینتوباکتر بامانی مقاوم به کینولون می تواند کمک مناسبی برای درمان این عفونت ها باشد. Manuscript profile

سابقه و هدف: : باکتری های موجود در ناحیه ریزوسفر با محلول نمودن فسفات و تولید ترکیباتی از قبیل فیتوهورمون ها و ترشح آنزیم هایی مانند α-آمیلاز و کیتیناز به رشد گیاهان کمک می‌نمایند. این مطالعه با هدف جداسازی و شناسایی باسیلوس‌های تولید کننده α-آمیلاز از ریزوسفر درختان پرتقال و نیز ارزیابی تولید و فعالیت α-آمیلاز در حضور منابع مختلف کربن و دامنه های مختلف pH انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت مقطعی به منظور جداسازی باسیلوس های تولید کننده α-آمیلاز از ریزوسفر باغات پرتقال دلفارد در استان کرمان انجام شد. پس از جمع آوری نمونه، به منظور جداسازی باکتری از محیط آگار حاوی نشاسته استفاده گردید. از آزمون‌های بیوشیمیایی و مولکولی تعیین توالی ناحیه 16S rRNA برای شناسایی دقیق سویه مورد نظر استفاده شد. به منظور بررسی فعالیت آمیلازی از تست سریع هیدرولیز نشاسته استفاده گردید. همچنین تولید آنزیم در حضور منابع مختلف کربن شامل گلوکز، فروکتوز و نشاسته مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: پس از شناسایی بیوشیمیایی و تعیین توالی سویه برتر تولید کننده آنزیم با عنوان باسیلوس سرئوس سویه MR-R3 با شماره دستیابی KC306945.1 در بانک جهانی ژن ثبت گردید. همچنین نتایج نشان داد که نشاسته و گلوکز بیشترین اثر مثبت بر تولید آنزیم α-آمیلاز را در غلظت 0/5 گرم بر لیتر و فروکتوز بیشترین اثر را در غلظت 0/25 گرم بر لیتر دارا می‌باشند. نتیجه گیری: با توجه به کفایت مناسب تولید α-آمیلاز سویه جداشده در شرایط آزمایشگاهی، انجام مطالعات های گسترده تر در حد بالاتر به منظور شناسایی دقیق تر ویژگی های آنزیمی آن پیشنهاد می گردد. Manuscript profile