Comparative Literature Studies
,
Issue4,Year,
Winter
2018
پژوهش حاضر آراء تربیتی امام صادق(ع) و ژان ژاک روسو را به صورت موردی، تحلیل و بررسی کرده است. این پژوهش با استناد به منابع معتبر تاریخی و حدیثی به شیوه کتابخانهای و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی بر اساس سندکاوی است که به تحلیل مسأله میپردازد. نتایج بدست آمده در این پژوهش More
پژوهش حاضر آراء تربیتی امام صادق(ع) و ژان ژاک روسو را به صورت موردی، تحلیل و بررسی کرده است. این پژوهش با استناد به منابع معتبر تاریخی و حدیثی به شیوه کتابخانهای و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی بر اساس سندکاوی است که به تحلیل مسأله میپردازد. نتایج بدست آمده در این پژوهش نشان میدهد، با توجه به اینکه دیدگاههای امام صادق(ع) مربوط به قرن اول و دوم هجری است و از قدمت زیادی نسبت به دیدگاههای روسو برخوردار است متأسفانه مورد توجه محققین تعلیم و تربیت قرار نگفته و یا بعضاً گذرا از آن گذشتهاند و علمای غرب پس از ترجمه کتب عربی به لاتین با دیدگاههای اسلامی آشنا شدند احتمال اینکه دیدگاههای امام صادق(ع) مورد مطالعه علمای تربیتی در غرب قرار گرفته باشد زیاد است احتمال اقتباس روسو از آراء و نظرات تربیتی امام صادق(ع) به علت تشابهات در برخی از آراء تربیتی ژان ژاک روسو و امام صادق(ع) وجود دارد هرچند که روسو در نوشتارهای خود ذکری در این مورد نداشته است. در پژوهش حاضر به مقایسه تطبیقی دیدگاههای تربیتی طرفین از نظر هدف، اصول و روش پرداخته میشود.
Manuscript profile
تعامل با اقلیتهای دینی در تمامی حکومتها امری مهم تلقی میگردد و حاکمان بویه (حک: 322-448 ق) و صفویه (حک: 907-1148 ق) نیز جهت تقریب ادیان و استفاده از علوم و دانش این مجموعه از ساکنین کشورهای اسلامی به این موضوع توجه ویژه داشتند یا خیر، پژوهش حاضر یک پژوهش تاریخی به شم More
تعامل با اقلیتهای دینی در تمامی حکومتها امری مهم تلقی میگردد و حاکمان بویه (حک: 322-448 ق) و صفویه (حک: 907-1148 ق) نیز جهت تقریب ادیان و استفاده از علوم و دانش این مجموعه از ساکنین کشورهای اسلامی به این موضوع توجه ویژه داشتند یا خیر، پژوهش حاضر یک پژوهش تاریخی به شمار میرود بهصورت توصیفی، تحلیلی بوده و موضوعات مربوط به آن از منابع معتبر تاریخی به شیوه کتابخانهای گردآوریشده است. مقاله حاضر میکوشد چگونگی رفتار این دو دولت با اقلیتهای دینی را بررسی و تصویری واقعگرایانه از رفتار بویه و صفوی با اقلیتها ارائه نماید. نتایج حاصل از تحقیقات نشان میدهد که آلبویه و صفوی گرچه شیعهمذهب بودند و طبیعی بود که حاکمان شیعه با اقلیتهای دینی رفتاری مشابه داشته باشند، اما این دولت بویهیان بود که عدالت را بین مسلمانان و اقلیتها تحقق بخشید و در اکثر موارد در دیوانها از آنان استفاده میکرد؛ اما صفویان در بیشتر دوره حکومت خود نهتنها از اقلیتها در دربارشان استفاده نمیکردند، بلکه در بیشتر موارد به حقوق آنان احترام نمیگذاشتند حتی با آنها برخورد غیرانسانی نیز داشتند.
Manuscript profile
Journal of History (Tarikh)
,
Issue57,Year,
Autumn
2020
بررسی نقش زن در چرخه تولید منسوجات، که بطور اعم ذیل فعالیتهای اقتصادی قرار می گیرد، در دوره صفوی تصویری کاملتر از چگونگی شکوفایی تمدن اسلامی در این عصر میدهد. مسأله تحقیق چگونگی نگرش اسلامی-شیعی عصر صفوی در مهیا کردن بسترهای لازم دینی، اجتماعی و اقتصادی برای فعالیت های More
بررسی نقش زن در چرخه تولید منسوجات، که بطور اعم ذیل فعالیتهای اقتصادی قرار می گیرد، در دوره صفوی تصویری کاملتر از چگونگی شکوفایی تمدن اسلامی در این عصر میدهد. مسأله تحقیق چگونگی نگرش اسلامی-شیعی عصر صفوی در مهیا کردن بسترهای لازم دینی، اجتماعی و اقتصادی برای فعالیت های اقتصادی زنان در عرصه تولید منسوجات می باشد که این امر موجب مشارکت آنها در شکوفایی اقتصادی تمدن عصر صفوی شده است. نتایجی که در این تحقیق بدست آمدند نشان دادند که زنان در پرتو شرایط پدید آمده از قوانین اسلامی-شیعی توانستند تا از زمینه های مذهبی نظیر تفکیک زنان از مردان در اجتماع در حرفه های مرتبط با زنان نظیر مشارکت در تولید مواد خامِ مورد نیاز بازرگانی منسوجات نظیر ابریشم خام، پشم ریسی و مشارکت در تولید منسوجات و صنایع دستی نظیر پارچه، زری دوزی، فرش بافی سود برند. همچنین زنان با استفاده از آموزه های نظیر وقف توانستند با ساختن کاروانسراها و راهها به رونق اقتصادی برای بازرگانی این منسوجات در عصر صفوی یاری رسانند.
Manuscript profile
Journal of History (Tarikh)
,
Issue58,Year,
Autumn
2020
سپاه در نزد سلاطین آل بویه از آن جهت که خود ویژگیهای نظامی گری داشتند و به دلیل حفظ متصرفات و جنگ با مدعیان حکومت، دارای اهمیت بسیاری بود. از اینرو شناخت جایگاه، نقش و کارکرد سپاه در عهد بویه امری در جهت بازشناسایی ساختار حکومت و به تبع آن نظم و امنیت جامعه عصر آل بویه More
سپاه در نزد سلاطین آل بویه از آن جهت که خود ویژگیهای نظامی گری داشتند و به دلیل حفظ متصرفات و جنگ با مدعیان حکومت، دارای اهمیت بسیاری بود. از اینرو شناخت جایگاه، نقش و کارکرد سپاه در عهد بویه امری در جهت بازشناسایی ساختار حکومت و به تبع آن نظم و امنیت جامعه عصر آل بویه محسوب میگردد. در این راستا، سؤال محوری پژوهش حاضر این است که استراتژی نظامی سپاه در عهد آل بویه چگونه بوده است و از چه ویژگی هایی برخوردار بوده است؟ فرضیه مطرح شده این است که ترکیب و استراتژی نظامی این دوره از بخشهای ناهمگون تشکیل شده بود: این استراتژی تا زمانی که امرای مقتدری در راس قدرت بودند، منجر به نظم و امنیت کشور می شد و با شروع ضعف امرا، موجی از ناامنی نیز کشور را فرا می گرفت. در جستار حاضر تلاش بر آن است تا نقش سپاه بر فرایند نظم و امنیت اجتماعی در دوره حکومت آل بویه با روش توصیفی تحلیلی با رویکردی تاریخی و تکیه بر مطالعات کتابخانه ای تبیین شود.واژگان کلیدی: آل بویه، نظم و امنیت اجتماعی، سپاه بویه، استراتژی نظامی، فنون جنگی
Manuscript profile
Sanad
Sanad is a platform for managing Azad University publications