از میان مصادیق متعدّدی که در قرآن برای "اسراف" ذکر شده است، تنها در دو مورد از آیات، عبارت "إنّه لا یُحِبُّ المُسرِفینَ" به کار رفته است. با توجّه به این مطلب که عبارت "إنّه لا یُحِبُّ" بر نهایت دور بودن افراد از رحمت خدا اشاره داشته و در قرآن در مورد مصادیق خطیری چون "کفر" به کار رفته است، این سؤال ایجاد می‌گردد که آیا عبارت "إنّه لا یُحِبُّ المُسرِفینَ"، مطلق بوده و به معنای نهایت دور بودن تمام اسرافکاران در حدّی از اسراف، دورترین افراد از رحمت الهی می‌باشند؟ نگارندگان این سطور، سعی بر آن گماشته‌اند تا با ترتیب دادن این پژوهش و با روش توصیفی-تحلیلی، و با بهره‌گیری از آراء مفسّران، به این پرسش، پاسخ دهند. بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر، عبارت "إنّه لا یُحِبُّ المُسرِفینَ"، فقط در آیات 141 سوره‌ی انعام و 31 سوره‌ی اعراف به کار رفته است که این دو آیه، در دو سیاق مشابه به کار رفته‌، و اسلوب ساختاری خاصی را دنبال می‌کنند؛ بدین شکل که در هر دو سیاق، از شرک و دروغ بستن بر باری تعالی، سخن به میان آمده است. وجود عباراتی مشابه در سیاق هر دو آیه، احتمال پیروی هر دو آیه از ساختار واحد را تقویت می‌کند. بنابراین، هرچند هر اسرافی در هر حدّ و مصداق، نزد خداوند ناپسند بوده و به دوری از رحمت او می‌انجامد، امّا وجود این عبارت به طور خاص در این دو آیه، این مطلب را می‌رساند که اسرافکاران مورد بحث این دو آیه که افارد مشرک و دروغ‌پرداز به خدا هستند، Manuscript profile

چگونگی زیستمان مطلوب انسان در پهنه حیات فردی واجتماعی، یکی از مهم ترین ابهامات بشری در دنیای مدرن است. قرآن کریم، در این مساله الگو واره و نظام واره ای از حیات طیبه را در قالب گفتمان مدرن جامعه آرمانی به تصویر کشیده است. این مقاله که با هدف ترسیم جامعه مدنی مطلوب و آرمانی از منظر قرآن کریم، با روش توصیفی و تحلیلی، به رشته تحریر درآمده است، درصدد پاسخ گویی به این سئوال اساسی است که شاخص ها و نشانگان یک جامعه مدنی مطلوب و آرمانی از دیدگاه قرآن کریم چیست و سپس بر اساس یافته های به دست آمده چنین استنتاج می شود که اصلاح مدیریت جامعه بر مبنای خدامحوری و بر ابتنای سازگاری شریعت، عقلانیت و مسئولیت و ساخت ساحت فضیلت محوری با تامین کرامت انسانی در یک جامعه مدنی مدرن متعهد، مهم ترین آرمان قرآن کریم می باشد . Manuscript profile