منطقة ارسباران، در استان آذربایجان شرقی، شاعران متعددی دارد. در این مقاله با معرفی ادبیات این منطقه و نگاهی کلّی به جایگاه شعر در آن، موتیف¬های زیبایی¬شناسی در شعر پنج شاعر معاصر این منطقه: سالک اهری تبریزی (1271ـ 1358اهر)، مرتضی موسوی (1321ـ 1354اهر)، حامد اهری (1338 اهر)، امامویردی سامانی (1325 کلیبر) و اسماعیل سلطانی (1335 اهر) بررسی شده است. روش بررسی با مطالعه کتابخانه¬ای است و نگارش مقاله توصیفی تحلیلی می¬باشد. سالک اهری و مرتضی موسوی از شاعران دوره پهلوی و حامد اهری، امامویردی سامانی و اسماعیل سلطانی از شاعران بعد از انقلاب اسلامی هستند. هر پنج شاعر به موتیف¬های محتوایی و بلاغی شعر کلاسیک علاقه دارند و تحولات عناصر خیال و تصویرسازی معاصر در شعرشان کمتر دیده می¬شود.چنانکه شعرشان را باید ادامه جریان سنت¬گرایان معاصر نامید. نتایج بررسی زیبایی¬شناسی شعرشان نشان می¬دهد: استفاده از عناصر خیال کلاسیک، توجه به عناصر تصویرسازی معاصر و منطقه ارسباران، صورخیال ساده و عاری از تکلف و استفاده از آرایه¬های برتر بلاغت قدیم، از جمله جناس، تکرار، تشبیه، تلمیح، موتیف¬های زیبایی¬شناسی شعر آنها می¬باشد که در محتوای غنایی و عرفانی و اجتماعی استفاده کرده¬اند. در موتیف اجتماعی معاصر از عناصر خیال تازه و آرایه نماد استفاده کرده-اند اما در مقایسه با موتیف¬های شعر کلاسیک و زیبایی¬شناسی بلاغت ادبیات کهن، نگاه نو در شعر این منطقه کمتر است و یک بخش شعر فارسی آنها در ادامه شعر کلاسیک می¬باشد.