در کشورهای جهان دستیابی به وضعیت مطلوب مسکن یکی از شاخص­های مهم توسعه اقتصادی و اجتماعی محسوب می­شود. این در حالی است که مشکلات اساسی متعددی پیش روی مدیران و برنامه­ریزان شهری و سیاست گزاران برای تأمین مسکن مناسب و کافی وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف تحلیل شاخص­های بخش مسکن و ساختمان در شهرهای استان کهگیلویه و بویراحمد انجام شده است. تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی است و روش تحقیق آن از نوع تحلیلی مقایسه­ای است و محدودة پژوهش را 17 شهر استان کهگیلویه و بویراحمد در سال 1398 تشکیل می­دهد. با استفاده از تکنیک چند شاخصه آراس سعی شده است نماگرهای منتخب مرتبط با بخش مسکن و ساختمان مورد تحلیل و ارزیابی قرار گیرد. نتایج کمی پژوهش نشان می­دهد که بیشترین میزان شاخص مطلوبیت کل به شهرهای یاسوج و دوگنبدان تعلق داشته است. بالاترین امتیاز تکنیک آراس برای شاخص­های مسکن و ساختمان به شهر یاسوج (971/0) اختصاص یافته است و از این حیث میزان امتیاز شهر دوگنبدان (306/0) به دست آمده است. میزان امتیاز لیکک (139/0)، دهدشت (138/0) و سی سخت (056/0) به دست آمده است و شهرهای مزبور در کنار هم در سطح دوم قرار دارند. شهرهای لنده با کسب امتیاز (036/0)، چرام با کسب امتیاز (028/0) و مادوان با کسب امتیاز (022/0) در کنار هم در سطح سوم قرار دارند. نتایج کمی تکنیک آراس نشان می­دهد که شهرهای باشت، سوق، پاتاوه، قلعه رئیسی، سرفاریاب، دیشموک، مارگون، گراب و چیتاب امتیاز ضعیفی را به دست آوردند و نیازمند توجه ویژه هستند. جهت برقراری تعادل منطقه­ای و حرکت به سمت توسعه پایدار شهری و منطقه­ای در استان کهگیلویه و بویراحمد، لازم است که سیاست­های توسعه بخش مسکن و ساختمان نگاه ویژه­ای به مناطق روستایی کم جمعیت و سکونتگاههای حاشیه­ای داشته باشد؛ در غیر این صورت شاهد افزایش نابرابری­های بیشتر در استان کهگیلویه و بویراحمد خواهیم بود. Manuscript profile