بر اساس مطالعات نظری و تجربی ممکن است تغییرات مخارج دولتی تأثیر مستقیم بر بهره­وری بخش­های گوناگون اقتصادی از جمله بخش کشاورزی داشته باشد. در این پژوهش با استفاده از روش آزمون کرانه­ها و آزمون علیت گرنجر به بررسی تأثیر مخارج جاری و عمرانی دولت بر بهره‌وری عوامل تولید بخش کشاورزی کشور با استفاده از داده­های سالانه ایران طی دوره    1389-1346 پرداخته شده است. نتایج تخمین­های بلندمدت حاکی از تأثیر منفی و معنادار مخارج جاری دولت بر بهره­وری کل عوامل تولید بخش کشاورزی کشور است. روی هم رفته، نتایج تخمین مدل­های تصحیح خطا حاکی از عدم تأثیر مخارج جاری و مخارج عمرانی دولت بر بهره­وری کل عوامل تولید بخش کشاورزی کشور در کوتاه­مدت است. نتایج آزمون علیت گرنجر حاکی از وجود رابطه علیت بلندمدت از مخارج جاری و عمرانی دولت به رشد بهره­وری کل عوامل تولید بخش کشاورزی می­باشد. با توجه به نتایج پژوهش متغیرهای مخارج عمرانی دولت، ضریب مکانیزاسیون و صادرات بخش کشاورزی در بلندمدت بر بهره­وری کل عوامل تولید بخش کشاورزی تأثیری مثبت و معنی­دار داشته است. لذا، برای رشد بهره­وری کل عوامل تولید بخش کشاورزی پیشنهاد می­شود که دولت سهم اعتبارات عمرانی و سهم اعتبارات بخش کشاورزی از منابع عمرانی خود را افزایش داده و از توسعه صادرات محصولات کشاورزی و ارتقای ضریب مکانیزاسیون کشاورزی حمایت کند.  Manuscript profile