اثر نقدینگی بر سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در بازار مسکن شهری ایران
چکیده
بازار مسکن به عنوان یک بخش عمده اقتصادی، نقش مهمی در اقتصاد کشور دارا می‌باشد. با توجه به ساختار اقتصاد کشور و نیز با توجه به ویژگی مسکن به عنوان یک کالای سرمایه‌ای، قیمت مسکن همواره از نوسان‌ها و تحرک‌های مازاد نقدینگی در جامعه تأثیر می‌پذیرد و به صورت ادواری، با افزایش جهش‌وار مواجه است. بنابراین با توجه به اهمیت موضوع در مقاله پیش‌رو، در راستای بررسی اثرات نقدینگی بر سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در بخش مسکن طی بازه زمانی 1399-1369 از مدل خود توضیح‌برداری با وقفه‌های گسترده استفاده شده است. مضاف بر این از مدل تصحیح خطا برای بررسی پویایی‌های کوتاه مدت و ارتباط دادن آن‌ها با رابطه بلند مدت ارائه شده توسط رگرسیون همجمعی کمک گرفته شد و نحوه تعدیل پویایی‌های کوتاه مدت در جهت تعادل بلند مدت بررسی شد. به طور کلی نتایج حاصل از تحقیق نشان می‌دهند که اثرات متغیرهای درآمدملی، نقدینگی، تسهیلات اعطایی خرید مسکن، شاخص بهای خدمات ساختمانی با یک‌سال وقفه و جمعیت با یک سال وقفه بر سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در مسکن شهری مثبت و معنادار می‌باشند. اما تاثیر متغیرهای قیمت مسکن و میانگین بازدهی بازارهای موازی بر سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در بازار مسکن شهری منفی و معنادار می‌باشند. در نتیجه، نظر به تاثیر مثبت و معنادار متغیر مستقل اصلی پژوهش یعنی نقدینگی بر سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در بازار مسکن شهری ایران می توان این‌گونه بیان کرد که، افزایش نقدینگی موجب افزایش قدرت خرید مردم و پیامد آن افزایش میزان تقاضا و در نتیجه موجب ترغیب بخش خصوصی بر سرمایه‌گذاری بیشتر در بخش مسکن خواهد شد.
واژه های کلیدی: بازار مسکن شهری، سرمایه‌گذاری بخش خصوصی، نقدینگی، مدل خوتوضیح برداری با وقفه‌های گسترده. Manuscript profile