هدف از اجرای طرح‌های پدافند غیرعامل کاستن آسیب‌پذیری تأسیسات و تجهیزات حیاتی و حساس و مهم کشور در شرایط بحرانی ناشی از تهدیدات انسان ساخت است. زیرساخت‌های حیاتی، بخشی از بنیان‌های اصلی مناطق صنعتی به شمار می‌آیند که با آسیب آن­ها بیشتر منطقه تحت تأثیر قرار می­گیرد. با توجه به این‌که نسبت قابل‌توجهی از تأمین گاز کشور بر عهده منطقه پارس جنوبی بوده و زیرساخت‌های حیاتی منطقه، از کانون­های جذاب برای تهاجم دشمن به شمار می­رود. تحقیق حاضر در زمره تحقیقات کاربردی (نوع توسعه­ای) بوده و در این مسیر از روش­های کتابخانه­ای، پرسش­نامه (کمی) جهت گردآوری و تحلیل اطلاعات استفاده گردیده و روش تحقیق تحلیلی - ارزیابانه می­باشد. برای این منظور تعداد 48 نفر کارشناس به عنوان خبره انتخاب و از مدل پیشنهادی سازمان مدیریت بحران فدرال آمریکا (FEMA) جهت تحلیل ریسک استفاده شده است. نتایج نشان می­دهد، از نظر اهمیت دارایی‌ها به ترتیب تأسیسات نفت و گاز با 8.86، زیرساخت ارتباطات با 8.64، تأسیسات برق با 6.71 و تأسیسات آب و فاضلاب با 6.45 حائز بیشترین ارزش هستند. همچنین دوازده تهدید مورد ارزیابی قرار گرفت که در این بین احتمال وقوع حملات هوایی و موشکی با 9.21، حملات شیمیایی- میکروبی و هسته­ای با 9.17 و تهدیدات زیستی با 8.72 بیشترین احتمال وقوع را دارا هستند. بیشترین آسیب­پذیری و ریسک زیرساخت ارتباطات در برابر بمب­های الکترومغناطیسی به ترتیب با 9.114 و 688.47، تأسیسات برق در برابر بمب­های الکترومغناطیسی و گرافیتی به ترتیب با 8.446 و 407.47، تأسیسات نفت و گاز در برابر تهدیدات بمب­گذاری به ترتیب با 8.484 و 655.46، تأسیسات آب و فاضلاب در برابر تهدیدات سایبر تروریسم و زیستی به ترتیب با 8.3 و 466.82 می­باشد و در پایان راهکارهای کاهش آسیب­پذیری و ریسک بیان شده است. Manuscript profile