هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثر ذهن آگاهی و هوش هیجانی معلمان ورزش ابتدایی بر کیفیت روابط معلم و دانش‌آموز انجام شد.

روش‌شناسی: این مطالعه کاربردی بوده و اجرای آن با استفاده از روش تحقیق پیمایشی محقق شد. در همین راستا، با توزیع پرسش‌نامه بین نمونه تحقیق و تحلیل داده‌های به دست آمده آزمون فرضیه‌ها انجام گردید. تمامی معلمان ورزش ابتدایی آقا و خانم استان گلستان شکل دهنده جامعه آماری این مطالعه بودند. تعداد کل این معلمان 321 نفر بوده که 173 نفر از این تعداد مرد و 148 نفر باقیمانده زن می‌باشد. با استفاده از فرمول حجم نمونه کوکران تعداد نمونه مورد نیاز برای این پژوهش 176 معلم ورزش برآورد شد. برای انتخاب نمونه از روش نمونه‌گیری تصادفی از نوع خوشه‌ای استفاده شد. ابزار اندازه‌گیری متغیرها در این تحقیق شامل سه پرسش‌نامه استاندارد ذهن آگاهی (پراتسچر و همکاران، 2022)، هوش هیجانی (لارنر و همکاران، 2018) و کیفیت روابط بین معلمان ورزش (پیانتا و همکاران، 2012) بود که هر سه پرسش‌نامه بر اساس مقیاس 5 ارزشی لیکرت تدوین شده بودند. تحلیل داده‌های به دست آمده به شکل توصیفی و استنباطی توسط برنامه‌های آماری SPSS و Smart PLS انجام شد. از آزمون سوبل برای بررسی نقش میانجی متغیر هوش هیجانی استفاده گردید.

یافته‌ها: نتایج بخش استنباطی نشان داد ذهن آگاهی معلمان ورزش ابتدایی بر کیفیت روابط معلم و دانش‌آموز اثر مثبت و معنی‌داری دارد. همچنین نتایج مشخص نمود اثر هوش هیجانی معلمان ورزش ابتدایی بر کیفیت روابط معلم و دانش‌آموز مثبت و معنی‌دار است. در نهایت اثر مثبت و معنی‌دار ذهن آگاهی با نقش میانجی هوش هیجانی معلمان ورزش ابتدایی بر کیفیت روابط معلم و دانش‌آموز تأیید شد.

نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این پژوهش می‌توان چنین نتیجه‌گیری نمود که ذهن آگاهی و هوش هیجانی معلمان ورزش ابتدایی می‌توانند کیفیت روابط آن‌ها را با دانش‌آموزان افزایش دهند. پیشنهاد می‌شود مدیران مدارس کارگاه‌ها و جلسات آموزشی در مورد ذهن آگاهی برای معلمان ورزش ترتیب دهند تا آن‌ها در مورد مزایای ذهن آگاهی و نحوه گنجاندن شیوه‌های ذهن آگاهی در برنامه‌های روزانه خود بیاموزند.