هدف: 10 درصد از زنان در سنین باروری اندومتریوز را به عنوان یک بیماری التهابی و وابسته به هورمون تجربه می‌‌کنند. به دلیل نارسایی رویکردهای درمانی فعلی، استفاده از داروهای جدید و جایگزین برای بهبود درمان‌های اندومتریوز ضروری است. رزوراترول به دلیل اثرات بیولوژیکی متعددی مانند خواص آنتی نئوپلاستیک، آنتی اکسیدانی، ضد رگ‌زایی، ضد تکثیری، ضد التهابی و پیش آپوپتوزی، مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. پروفایل بیان ژن سلول‌های بنیادی مشتق از خون قاعدگی (MenSCs) زنان اندومتریوزی و غیراندومتریوزی متفاوت است. بنابراین، در پژوهش حاضر تلاش شد که اثرات رزوراترول بر مهاجرت سلولی و میزان بیان ژن‌‌های VEGF،KRAS  و- IDO1  به عنوان عوامل مرتبط با تکثیر سلولی- درMenSCs  بیماران مبتلا به اندومتریوز ارزیابی شوند.

مواد و روش‌‌ها: با استفاده از محلول فایکول، MenSCs زنان سالم (NE-MenSCs) و مبتلا به اندومتریوز (E-MenSCs) جدا شده و در آزمایشگاه کشت داده شدند. E-MenSCs با 100 µM رزوراترول به مدت 72 ساعت تیمار شدند، در حالی‌که در گروه‌های NE-MenSCs و E-MenSCs، سلول‌ها طی این مدت هیچ درمانی دریافت نکردند. بررسی توانایی مهاجرت و سطح بیان ژن‌‌ها، با استفاده از آزمون خراش وReal-time PCR  انجام شد.

یافته‌ها: پس از 36 ساعت، در هر دو گروه NE-MenSCs و Resveratrol درصد بسته شدن خراش به طور معنی‌داری کمتر از گروه E-MenSCs بود. همچنین بیان ژن‌های KRAS و VEGF در گروه Resveratrol به‌طور معنی‌داری کمتر از گروه E-MenSCs بود.

نتیجه‌‌گیری: رزوراترول می‌تواند پیشرفت اندومتریوز را از طریق کاهش توانایی مهاجرت سلول‌ها و کاهش بیان VEGF و KRAS کاهش دهد.