پیشرفتهای اخیر در نانوبیوتکنولوژی، ‌‌انقلابی را در توانایی ما برای درک پیچیدگیهای بیولوژیکی و حل مشکلات در حوزه پزشکی همراه با توسعه تکنیکها و مواد بیومتریک ایجاد کرده است. اعتقاد بر این است که نانوکامپوزیت ها و مواد نانوساختار با ویژگیهای خاص ساختاری و فیزیکی و شیمیایی، نقشی محوری در تحقیقات ارتوپدی ایفا می کنند، زیرا خود استخوان نمونه¬ای معمولی از نانوکامپوزیت ها است. این مقاله به بررسی تحقیقات اخیر در استفاده از نانوزیست کامپوزیتها برای بهبود مواد مورد نیاز ارتوپدی میپردازد و کاربرد آنها را در مهندسی بافت استخوان و نیز به عنوان رابط های تاندون- استخوان بررسی میکند. تحقیقات اولیه پتانسیل نانوزیست مواد را برای کاربردهای ارتوپدی نشان می¬دهد. ولیکن با توجه به گستره قابل توجه کاربردی این مواد در این حوزه و نیاز به بررسی بالینی این کامپوزیت ها تحقیقات همچنان ضروری است. لذا بررسی های بیشتری در این حوزه و کاربردهای پزشکی این مواد پیشنهاد می شود.