به منظور بررسی اثر محلول پاشی نانو اکسیدآهن بر برخی صفات مورفوفیزیولوژیکی گندم (Triticum aestivum L.)، این آزمایش در منطقه شهر قدس در سال 1393-1392 انجام شد. طرح آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار بود. تیمارهای آزمایش شامل زمان محلول پاشی دو مرحله شیری ، خمیری و چهار غلظت نانو اکسید آهن (0، 01/0، 02/0، 03/0 و 04/0 درصد) بود. صفات اندازه گیری شده نیز شامل وزن هزاردانه، عملکرد دانه، گلوتن و میزان نشاسته دانه بود. نتایج نشان داد که اثرات ساده دو تیمار زمان محلول پاشی و غلظت های مختلف بر تمامی صفات اندازه گیری شده معنی دار بود. اما، اثر متقابل این دو تیمار بر هیچ یک از صفات معنی دار نشد. نتایج مقایسه میانگین مراحل محلول پاشی نشان داد که بیشترین وزن هزاردانه (01/36 گرم)، گلوتن دانه(%65/41)، عملکرد دانه (5/3639 کیلوگرم در هکتار) و نشاسته دانه(%68/63) در مرحله شیری بدست آمد. همچنین نتایج مقایسه میانگین غلظت های نانواکسید آهن نشان داد که بیشترین مقدار وزن هزار دانه (96/37 گرم)، عملکرد دانه (5/3776 کیلوگرم در هکتار) و گلوتن دانه (%42/77)در تیمار%04/0 مشاهده شد در حالی که بیشترین مقدار نشاسته(%79/64 )در تیمار شاهد بدست آمد. Manuscript profile