هدف اصلی‌ بکارگیری‌ این‌ مسکن‌ها کاهش‌ مصرف انرژی‌ و افزایش‌ آسایش‌ و سطح‌ کارایی‌ آن می‌باشد. اما نکته حائز اهمیت‌، دانش‌ و تکنولوژی بهره برداری‌ و نگهداری‌ این‌ سیستم‌ در مسکن‌های اقلیمی‌ است‌. با توجه‌ به‌ این‌ که‌ هزینه ها و مسائل‌ مالی‌ تنها یکی‌ از عوامل‌ موثر بر تصمیم‌گیری‌ بکارگیری‌ سیستم‌های‌ مدیریت‌ و کنترل هوشمند ساختمان می‌باشد، لزوم شناسایی‌ عوامل‌ و پیشرانه‌های‌ دیگر نیز برای‌ تصمیم‌گیری‌ در این‌ زمینه‌ امری‌ بدیهی‌ است. این‌ در حالی‌ است‌ که‌ مطالعات کمتری‌ به‌ درك و شناخت‌ عوامل‌ و معیارهای‌ کارایی‌ سیستم‌ مدیریت‌ ساختمان در رابطه‌ با توسعه‌ یک‌ مدل ارزیابی‌ کامل‌ و جامع‌ پرداخته‌اند. در این راستا هدف اصلی تحقیق حاضر همبستگی شاخص های تکنولوژی در ارتقا بهره‌وری و کاهش مصرف انرژی در خانه های مسکونی است. تحقیق حاظر از نظر هدف کاربردی، از نظر روش انجام پژوهش توصیفی پیمایشی مبتنی بر داده های آمیخته (کمی-کیفی) می باشد. تجزیه و تحلیل داده‌ها در این پژوهش دارای دو بخش بوده است که در بخش اول به اولویت بندی و صحت سنجی شاخص ها توسط افراد متخصص و خبره پرداخته می شود که در این بخش از مدل دلفی فازی برای صحت سنجی و تاپسیس برای الویت بندی استفاده شد و نهایتا برای بررسی رابطه بین متغیر ها و تبیین مدل از رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج تاپسیس نشان می‌دهد که هوشمندسازی انرژی گرمایشی و سرمایشی دارای اولویت اول، هوشمندسازی کیفیت هوای داخل ساختمان رتبه دوم و هوشمندسازی مصرف انرژی روشنایی دارای اولویت سوم می‌باشد.

هدف اصلی‌ بکارگیری‌ این‌ مسکن‌ها کاهش‌ مصرف انرژی‌ و افزایش‌ آسایش‌ و سطح‌ کارایی‌ آن می‌باشد. اما نکته حائز اهمیت‌، دانش‌ و تکنولوژی بهره برداری‌ و نگهداری‌ این‌ سیستم‌ در مسکن‌های اقلیمی‌ است‌. با توجه‌ به‌ این‌ که‌ هزینه ها و مسائل‌ مالی‌ تنها یکی‌ از عوامل‌ موثر بر تصمیم‌گیری‌ بکارگیری‌ سیستم‌های‌ مدیریت‌ و کنترل هوشمند ساختمان می‌باشد، لزوم شناسایی‌ عوامل‌ و پیشرانه‌های‌ دیگر نیز برای‌ تصمیم‌گیری‌ در این‌ زمینه‌ امری‌ بدیهی‌ است. این‌ در حالی‌ است‌ که‌ مطالعات کمتری‌ به‌ درك و شناخت‌ عوامل‌ و معیارهای‌ کارایی‌ سیستم‌ مدیریت‌ ساختمان در رابطه‌ با توسعه‌ یک‌ مدل ارزیابی‌ کامل‌ و جامع‌ پرداخته‌اند. در این راستا هدف اصلی تحقیق حاضر همبستگی شاخص های تکنولوژی در ارتقا بهره‌وری و کاهش مصرف انرژی در خانه های مسکونی است. تحقیق حاظر از نظر هدف کاربردی، از نظر روش انجام پژوهش توصیفی پیمایشی مبتنی بر داده های آمیخته (کمی-کیفی) می باشد. تجزیه و تحلیل داده‌ها در این پژوهش دارای دو بخش بوده است که در بخش اول به اولویت بندی و صحت سنجی شاخص ها توسط افراد متخصص و خبره پرداخته می شود که در این بخش از مدل دلفی فازی برای صحت سنجی و تاپسیس برای الویت بندی استفاده شد و نهایتا برای بررسی رابطه بین متغیر ها و تبیین مدل از رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج تاپسیس نشان می‌دهد که هوشمندسازی انرژی گرمایشی و سرمایشی دارای اولویت اول، هوشمندسازی کیفیت هوای داخل ساختمان رتبه دوم و هوشمندسازی مصرف انرژی روشنایی دارای اولویت سوم می‌باشد. دادهﻫﺎي ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ 815/0 است و ﺿﺮﯾﺐ ﺗﻌﯿﯿﻦ اﺻﻼح ﺷﺪه ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ 815/0 است و اﯾﻦ ﻣﻘﺪار ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ که 4/81 درﺻﺪ ﺗﻐﯿﯿﺮات مصرف انرژی کل از طریق شاخص های تکنولوژی قابل ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ اﺳﺖ. ﺑﺮ اﺳﺎس دادهﻫﺎ ﻣﻘـﺪار F محاسبه ﺷـﺪه 383/588 ﺑﺰرﮔﺘـﺮ از ﻣﻘـﺪار ﺑﺤﺮاﻧﯽ F می باشد؛ در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺑﺎ اﻃﻤﯿﻨﺎن 99 درﺻﺪ ﻣﯽ ﺗﻮان ﮔﻔـﺖ شاخص های تکنولوژی و مصرف انرژی کل رابطه معناداری وجود دارد.