سیاست فرهنگی شامل اصولی‌است که از سوی برنامه ریزان برای ایجاد تغییر و‌دستیابی به اهداف مطلوب در حوزه های فرهنگی تدوین‌و‌توسط کارکنان سازمان ها اجرایی می‌شود. سیاستگذاری و اجرای سیاستهای فرهنگی نامتناسب می‌تواند ضمن ایجاد تعارض در فعالیت‌ها و اتلاف انرژی، باعث شود افراد نتایج اقدامات خود را آنگونه که انتظار دارند، مشاهده نکنند و بی تفاوتی منابع انسانی را به همراه می‌آورد. هدف‌ از انجام این مطالعه کیفی بررسی تاثیر سیاستگذاری فرهنگی در بی‌تفاوتی سازمانی کارکنان در سازمان های فرهنگی بوده که با روش پدیدار شناسی انجام و داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته گردآوری و با روش دلفی و تشکیل پنل نخبگانی تحلیل شده‌اند. پس‌از‌اتمام‌مصاحبه‌عمیق‌و‌حصول اشباع نظری‌و تحلیل داده ها‌ از طریق دلفی7عامل(نوسان در سیاستهای فرهنگی، ضعف همگرایی بین دستگاهی،‌تعدد حوزه‌های تصمیم گیری، فقرتخصص گرایی در حوزه تصمیم گیری فرهنگی،اهداف مبهم وبی برنامگی، جدایی بین تدوین و‌اجرا، ناکارآمدی نظام تخصیص بودجه فرهنگی)موثر بر بی‌تفاوتی سازمانی‌در‌سازمان فرهنگی شناسایی شد. نتیجه این پژوهش ارائه مدلی از تاثیر سیاستگذاری فرهنگی بر بی‌تفاوتی سازمانی در سازمان های فرهنگی استان اصفهان است که با بررسی259مفهوم،7مضمون اصلی استخراج و یک دیدگاه جدید درتاثیر سیاستگذاری فرهنگی بر بی‌تفاوتی سازمانی‌در سازمان‌های فرهنگی را‌ ارائه می‌دهد. Manuscript profile