مشکلات رفتاری کودکان ناشي از محدودیت منابع خانوار در دوران كودكي است. لذا هدف پژوهش حاضر تجزیه وتحلیل مشکلات رفتاری کودکان با تاکید بر بعد درآمد ودارایی‌های منابع خانوار است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، وروش وماهیت، توصیفی-‌ تحلیلی وعلّی است. جامعه آماری خانوارهایی است که حداقل یک فرزند در سن مدرسه دارند ومحدودیت جغرافیایی ندارد. نمونه به روش غیراحتمالی، اتفاقی وحجم نمونه با استفاده از جدول مورگان ونامحدود بودن جامعه آماری، 384 خانوار انتخاب گردید. روش تحقیق كتابخانه‌اي ومیدانی بوده ابزار مورد استفاده پرسشنامه‌ است به دلیل کیفی و دووجهی بودن متغیر، مدل لاجیت استفاده گردید. براساس نتایج برآورد مدل داشتن خانه و خودروی شخصی در 8 سالگی ودرآمد خانوار در6سالگی کودک معنی دار گردید. براساس نتایج برآورد اثرات نهایی، داشتن خانه در 8 سالگی کودک، احتمال مشکل را 088/0کاهش می‌دهد. که می تواند ناشی از آرامش حاصل از ثبات در محل زندگی باشد. داشتن خودرو در8 سالگی ودرآمد خانوار در6سالگی کودک احتمال مشکل را بترتیب 069/0و 018/0 افزایش می‌دهد. دلیل را می‌توان بترتیب به اصرار فرزندان در سنین پایین برای رانندگی وعدم موافقت والدین با آن، عدم رعایت تعادل در خواسته‌ها وبرآورده کردن آن‌ها با اینکه مورد اخیر با نظریه های موجود اختلاف دارد مربوط دانست. Manuscript profile