هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی افشای هیجانی نوشتاری در مشکلات بین­فردی کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله­ای بود. پژوهش در چارچوب طرح­های تجربی تک ­آزمودنی با استفاده از طرح خطوط پایه چندگانه پلکانی اجرا شد. بر اساس تمایل به شرکت در مطالعه، تشخیص اختلال نافرمانی مقابله­ای بر مبنای چهارمین ویرایش مقیاس درجه­بندی سوانسون، نولان و پلهام (SNAP-IV)و ملاک­های ورود، سه کودک مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله­ای انتخاب شدند و مورد آموزش افشای هیجانی نوشتاری قرار گرفتند. فرم کوتاه مقیاس مشکلات بین­فردی در ابتدا و در طول جلسه‌های مداخله افشای هیجانی به وسیله آزمودنی­ها تکمیل شد. بازبینی دیداری نمودارها، شاخص­های تغییر روند، شیب و اندازه اثر بیانگر کاهش قابل مقیاس مشکلات بین فردی کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله­ای بود. در کل، افشای هیجانی نوشتاری می­تواند به عنوان یک راهبرد موثر در مداخلات روان­شناختی مشکلات بین­فردی کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله­ای مد نظر قرار گیرد. Manuscript profile