مشخص شدن نوع اختلال در مراحل اولیه ی بیماری می تواند در انتخاب درمان مناسب بسیار کمک کننده باشد. در این میان، یکی از موضوعات بحث انگیز، تشخیص و مداخله ی اولیه در اختلال های خلقی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان توانایی معیارهای اختلال طیف دوقطبی در تمایز دو گروه افسرده ی یک قطبی و دوقطبی بود. بدین منظور، طی یک پژوهش توصیفی، 114 بیمار افسرده ی بستری و سرپایی مبتلا به اختلال های خلقی در بیمارستان ها و درمانگاه های حضرت رسول اکرم در تهران، کارگرنژاد در کاشان و درمانگاه شمیم در مشهد انتخاب و داده ها بر اساس مصاحبه SCID-I، بررسی پرونده ی بیماران و جمع آوری اطلاعات از همراهان آنها جمع آوری شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین دو گروه افسرده ی یک قطبی و افسرده ی دوقطبی از نظر سابقه ی خانوادگی اختلال دوقطبی، دوره ی افسردگی عودکننده، دوره ی افسردگی کوتاه مدت، دوره ی افسردگی زودآغاز، افسردگی پسیکوزی و شخصیت هایپرتایمیک تفاوت معنادار وجود دارد. بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که معیارهای اختلال طیف دوقطبی می تواند افسردگی یک قطبی و دوقطبی را تا حدودی از هم متمایز کنند و از این معیارها می توان به عنوان ضوابط تشخیصی افسردگی های یک قطبی و دو قطبی استفاده کرد. Manuscript profile