دوره ی نوجوانی، دوره ی مهمی است که با فرایند شکل گیری هویت همراه است. قسمتی از این فرایند رشدی، خطرجویی است که به شکل رفتارهای جنسی ناسالم، مصرف الکل، سیگار و سایر مواد نشان داده می شود. ویژگی های شخصیتی و سبک های فرزندپروری در دوران حساس نوجوانی می تواند زمینه را برای گرایش به اعتیاد فراهم کند. هدف این پژوهش، ارایه ی مدلی برای پیش بینی گرایش نوجوانان به اعتیاد براساس ویژگی های شخصیتی و سبک های فرزند پروری بود. بدین منظور طی یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، 500 نفر از دانش آموزان دبیرستان های دخترانه و پسرانه ی شهر قزوین به صورت تصادفی انتخاب و از نظر نگرش به اعتیاد، پنج عامل بزرگ شخصیت و سبک های فرزندپروری مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که بین روان رنجورخویی، بازبودن به تجربه، وجدانی بودن و سبک های فرزندپروری (سهل گیر، مستبد و مقتدر) با نگرش به اعتیاد کلی دانش آموزان رابطه ی معنادار وجود دارد. طبق مدل به دست آمده، با افزایش نمره ی افراد در این متغیرها، شانس مثبت شدن نگرش به مصرف مواد افزایش خواهد یافت. به نظر می رسد که ویژگی های شخصیتی و سبک های فرزندپروری بانگرش به اعتیاد در دانش آموزان دختر و پسر رابطه ی معناداری دارند و می توانند در پیشگیری ازگرایش به اعتیاد موثر باشند. Manuscript profile