پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی خانواده درمانی بوئن و مینوچین بر طلاق عاطفی و بهبود کیفیت زندگی زوجین مراجعه کننده به خانه سلامت در منطقه 6 شهر تهران انجام شد. روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی همراه با دو گروه آزمایش و گواه و پیگیری دو ماهه بود. نمونه مشتمل بر 48 نفر از زوجین مراجعه کننده به خانه سلامت منطقه 6 تهران بود، که به شیوه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل 24 نفر قرار گرفتند. گروه آزمایش اول، 8 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت خانواده درمانی بوئن و گروه آزمایش دوم نیز 8 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت خانواده درمانی مینوچین قرار گرفتند و گروه گواه در لیست انتظار قرار داده شد. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش شامل پرسشنامه طلاق عاطفی (گاتمن، 1995) و پرسشنامه کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، 1996) بود که در سه مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری توسط آزمودنی‌ها تکمیل شد. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در مرحله پس-آزمون و پیگیری تفاضل میانگین نمرات طلاق عاطفی و کیفیت زندگی در گروه خانواده درمانی بوئن و مینوچین با گروه کنترل دارای تفاوت معنادار بود (001/0>p). هم‌چنین، هر دو مداخله به صورت معناداری باعث افزایش کیفیت زندگی و کاهش طلاق عاطفی شدند، ولی مقایسه بین دو درمان معنی‌دار نبود (05/0 Manuscript profile