متغیرهای میانجی و تعدیل‌گر در تحقیقات و نظریه‌های روانشناسی کاربرد وسیعی دارند. متغیر میانجی در واقع اثر متغیر مستقل را به متغیر وابسته منتقل می‌نماید و متغیر تعدیل‌گر متغیری است که جهت و یا شدت رابطه بین یک متغیر مستقل یا پیش‌بین و یک متغیر وابسته یا ملاک را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در بسیاری از تحقیقات به تفاوت بین متغیر میانجی، متغیر تعدیل‌گر، عوامل مخدوش‌کننده و متغیرهای کمکی پرداخته شده است. روش‌های آماری متعددی برای ارزیابی و تحلیل متغیرهای میانجی و تعدیل‌گر وجود دارد. هدف از این پژوهش تبیین نقش متغیر میانجی و متغیر تعدیل‌گر در مدل و ارزیابی و نقد و بررسی رویه‌های تکنیکی و آزمون‌ها در مقاله بارون و کنی و دیگر نویسندگان در این خصوص می‌باشد. در پایان مقاله نیز پیشنهاداتی در خصوص استفاده بهتر از مدل‌ها و رویه ها ارائه گردیده و اجرای تحلیل میانجی با استفاده از بسته نرم‌افزاری R ارائه و با استفاده از نتایج بارون و کنی و دیگر نویسندگان و همچنین روش بوت استرپ مورد تفسیر قرار گرفته است. Manuscript profile