هدف تحقیق مشخص شدن این موضوع بود که آیا با استفاده از ویژگی‌های جمعیت‌شناختی، پرسشنامۀ شخصیتی نئو و فهرست عوارض SCL-90-R، که برای تشخیص سمپتوم‌های روانی است، می‌توان تمایل افراد به استفاده از ماده توهم‌زا را پیش‌بینی کرد. این پژوهش یک فرضیۀ کلی و سه فرضیۀ جزئی داشت. فرضیۀ کلی این بود که بین ویژگی‌های جمعیت‌شناختی، پنج عامل شخصیتی نئو و مقیاس‌های تشکیل دهندۀ SCL-90-R همبستگی مثبت معنا‌دار وجود دارد. در فراخوان اینترنتی و در دو نوبت، از داوطلبان خواسته شده به صورت آنلاین به دو پرسشنامه فوق و یک پرسشنامۀ جمعیت شناختیِ محقق-ساخته پاسخ دهند. در فراخوان اول از کسانی که حداقل یک بار مواد توهم‌زا مصرف کرده بودند و در فراخوان دوم از کسانی که اصلاً مصرف نکرده نبودند دعوت به پر کردن پرسشنامه شد. با رسیدنِ تعداد پاسخ‌دهندگان به 100 نفر در هر گروه (در مجموع 200 نفر)، درخواست متوقف شد. تحلیل رگرسیون لجیستیک نشان داد که از پنج عامل شخصیتی پرسشنامه نئو، تنها دو عامل باز بودن به روی تجربه‌های جدید و مداراجویی با تمایل به استفاده از مواد توهم‌زا همسبتگی مثبت معنا‌دار دارند. سه عامل دیگر (روان رنجور خویی، برون‌گرایی، وظیفه‌شناسی) همبستگی معنا‌دار نشان ندادند. از بین پنج عامل شخصیتی، تنها دو عامل، باز بودن به روی تجربه‌های جدید و مداراجویی، در پیش‌بینی تمایل به استفاده از مواد توهم‌زا روایی نشان دادند. در مورد سمپتوم‌های مورد ارزیابی با SCL-90-R، تنها دو ویژگی پرخاشگری و حساسیت بین‌فردی توانستند عضویت در گروه مصرف کنندگان را پیش‌بینی کنند. Manuscript profile