چکیدههدف از پژوهش حاضر بررسی ویژگی‎های روان‎سنجی مقیاس خودکارآمدی تحصیلی پنتریچ و دی گروت در دانشجویان دانشگاه سمنان بود. به این منظور بااستفاده از روش نمونه گیری خوشه‎ای چند مرحله‎ای تعداد 300 دانشجو(109 پسر و191 دختر) انتخاب و به مقیاس خودکارآمدی تحصیلی پاسخ دادند. برای تعیین اعتبار سازه‎ی مقیاس خودکارآمدی تحصیلی از روش تحلیل عاملی و اعتبار همگرا استفاده شد. بر پایه‎ی آزمون اسکری که نمودار ارزش‎های ویژه را نشان می‎دهد یک عامل با ارزش ویژه‎ی بزرگتر از یک به دست آمد که این عامل روی هم 85/44 درصداز واریانس کل آزمون را تبیین نمود. برای محاسبه‎ی اعتبار همگرای مقیاس خودکارآمدی تحصیلی از اجرای همزمان مقیاس خودکارآمدی تحصیلی پنتریچ و دی گروت با پرسشنامه‎ی خودکارآمدی دانشجویان(CASES) استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان ضریب همبستگی بین دو مقیاس مذکور 42/0 است که در سطح 5/0≥P معنادار می‎باشد. پایایی مقیاس خودکارآمدی تحصیلی با استفاده از روش همسانی درونی و با بهره گیری از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد. نتایج نشان داد که پایایی مقیاس خودکارآمدی تحصیلی برابر با 845/0 است که قابل قبول و رضایت بخش است. با توجه به اعتبار و پایایی مناسب و همچنین دارا بودن سابقه پژوهشی معتبر در سطح جهانی نتیجه گرفته می‎شود که مقیاس خودکارآمدی تحصیلی پنتریچ و دی‎گروت ابزار مناسبی برای اندازه گیری خودکارآمدی می باشد. Manuscript profile