هدف پژوهش حاضر اولویت بندی عوامل موثر بر برند سازی سازمان لیگ فوتبال ایران بود. روش تحقیق آمیخته کیفی- کمی بود. جامعه آماری در بخش کیفی شامل جامعه آماری در بخش کیفی خبرگانی است که در زمینه مدیریت ورزشی تخصص علمی و مدیریتی داشتند و در بخش کمی شامل مدیران و کارکنان سازمان لیگ – مدیران، سرپرستان، مربیان ، بازیکنان و داوران شاغل در سازمان لیگ کشور بودند. تعداد 12 نفر در بخش کیفی و تعداد 300 نفر در بخش کمی نمونه آماری را به روش سهل الوصول تشکیل دادند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختاریافته بود که نتایج برگرفته از این مصاحبه در غالب یک پرسشنامه با 10 عامل اصلی در بخش کمی مورد استفاده قرار گرفت. در این پژوهش برای روایی محتوایی از نظر خبرگان و اعتبار سازه (تحلیل عاملی اکتشافی) و برای اولیویت بندی از آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج آزمون فریدمن نشان داد که عوامل سخت افزار، روابط بین الملل، برنامه ریزی، منابع مالی و بازاریابی، قوانین و مقررات، منابع انسانی، ارزش برند، تکنولوژی، فناوری و اطلاعات، ایمنی و امنیت دارای بیشترین اولویت بودند. بنابراین، می توان از این عوامل به عنوان مبنای عقلانی برند سازی سازمان لیگ فوتبال ایران بهره گرفت. Manuscript profile

فوتبال ساحلی از جمله رشته های ورزشی نو ظهور است که مورد توجه اکثر کشورهای دنیا قرار گرفته است. از این رو ضروریست که توسعه فوتبال ساحلی در ایران نیز مورد توجه قرار گیرد. بنابراین هدف این تحقیق، طراحی مدل ساختاری تفسیری موانع توسعه فوتبال ساحلی ایران بود. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی است و گردآوری اطلاعات به صورت میدانی و به شیوه آمیخته کیفی و کمی انجام شد. جامعه آماری در بخش کمی، شامل مسئولان کمیته فوتبال ساحلی فدراسیون و هیات های فوتبال، مدیران باشگاه ها و مربیان تیم های ملی فوتبال ساحلی در مجموع برابر با 50 نفر و در بخش کیفی، 18 نفر از خبرگان بودند. به دلیل محدودیت اعضا، نمونه آماری با جامعه برابر شد. ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته، حاوی 16 گویه بود که براساس مطالعه جامع منابع و نظرات نمونه کیفی تحقیق و با استفاده از روش دلفی طراحی گردید. روایی پرسشنامه، توسط 10 نفر از اساتید دانشگاه و پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ تایید شد (88/0=α). موانع در فرم خودتعاملی ساختاری درج گردید و به صورت پرسشنامه در اختیار نمونه کیفی قرار گرفت. جهت سطح بندی موانع و تعیین اولویت اقدام از تکنیک ISM استفاده شد. براساس یافته ها، موانع در هفت سطح قرار گرفتند. موانع عدم وجود برنامه توسعه ای و کم توجهی مسئولین فدراسیون و هیات های فوتبال به توسعه فوتبال ساحلی در سطح زیربنایی مدل قرار گرفتند. در مجموع می توان گفت توجه بیشتر مسئولین فدراسیون فوتبال و هیأت ها بر طراحی و اجرای برنامه راهبردی، رفع بسیاری از موانع میانی و راس مدل را تسهیل خواهد کرد. Manuscript profile