اهداف سیاسی همواره از مهمترین انگیزه‌های ارائه‌ کمک در عرصه بین‌المللی بوده است. درشرایطی که چین بر مبنای آمار منتشر شده به دومین اهدا کننده کمک در عرصه بین المللی پس از ایالات متحده تبدیل شده و از سوی دیگر رهبران پکن عزم خود را برای تبدیل کشورشان به قدرت اول بین المللی اعلام کرده اند، تحلیل انگیزه گسترش کمک‌های خارجی چین شایسته توجه است. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی و تبیینی به دنبال پاسخ به این پرسش است که رهبران چین چگونه از برنامه کمک خارجی خود در سال‌های۲۰۰۰ تا ۲۰۲2 ، در راستای زمینه سازی برای خیزش قدرت این کشور در عرصه بین المللی بهره گرفته اند؟ پاسخی که به عنوان فرضیه به این پرسش داده شده این است دولت چین در سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲2 تلاش کرده است با گسترش کمّی و توسل به روش‌های نوین در ارائه کمک خارجی، قدرت خود را هم در عرصه‌ روابط دو و چندجانبه و هم در عرصه نظم بین‌المللی گسترش بخشد. یافته مقاله و ماهیت بدیع آن این است که اگرچه برنامه کمک خارجی چین ویژگی‌های منحصر به فردی دارد اما می توان شاخص‌هایی دقیق را در تحلیل پیوندهای میان برنامه کمک خارجی و اهداف سیاست خارجی آن برای تبدیل شدن به یک قدرت عمده بین المللی نشان داد. Manuscript profile