هدف این پژوهش پیش‌بینی اعتیاد به تلفن هوشمند بر اساس افسردگی، ترس از جا ماندن و پراکندگی هویت در نوجوانان بود.۳۸۲ دانش‌آموز دبیرستانی با استفاده از روش نمونه‎برداری در دسترس انتخاب شدند و نسخه کوتاه مقیاس اعتیاد به تلفن هوشمند(کوون، کیم، چو و یانگ، ۲۰۱۳)، مقیاس ترس از جا ماندن ابل(ابل، باف و بر، ۲۰۱۶)، مقیاس افسردگی نوجوانان کوتچر(لبلان، المودوار، بروکس و کوتچر، ۲۰۰۲)و سیاهه مراحل روانی اجتماعی اریکسون(روزنتهال، گورنی و مور، ۱۹۸۱)را تکمیل کردند.تحلیل داده‎ها با استفاده از تحلیل رگرسیون همزمان انجام شد.نتایج نشان داد که افسردگی، ترس از جا ماندن و پراکندگی هویت اثر پیش‌بینی‎کنندگی معنا‌داری بر شاخص اعتیاد به تلفن همراه هوشمند در نوجوانان دارند.بر اساس این یافته‎ها می‎توان برنامه‎های پیشگیری به منظور کاهش افسردگی، ترس از جا ماندن و پراکندگی هویت و در نتیجه کاهش اعتیاد به تلفن همراه در نوجوانان را طراحی کرد. Manuscript profile