با ظهور پدیده ای به نام انقلاب صنعتی چهارم، سیستم‌ها، فناوری‌ها و کاربردهای آن، کشورهای توسعه‌یافته مانند: آلمان، آمریکا، ژاپن و برخی از کشورهای درحال‌توسعه مانند: چین، هند، تلاش به ایجاد زیرساخت‌های مناسب، ارزیابی و ارتقاء میزان آمادگی خود جهت ورود مؤلفه‌های انقلاب صنعتی چهارم در صنایع گوناگون نموده تا از طریق دیجیتال‌سازی به کسب مزایای فراوان آن دست یابند؛ بنابراین، ارزیابی میزان آمادگی سازمان‌ها و صنایع برای ورود به این انقلاب صنعتی دیجیتال، ضروری است که در راستای آن، استراتژی‌های لازم برای نیل به میزان آمادگی مطلوب برای پیاده‌سازی فناوری‌ها و سیستم‌های انقلاب صنعتی چهارم تعیین گردد. ازاین‌رو، پژوهش حاضر پس از مرور گسترده ادبیات تحقیق با هدف معرفی برترین مدل‌های آمادگی سازمان برای ورود به انقلاب صنعتی چهارم و سپس ارزیابی آنها، به صنعتگران و سازمان‌ها در استفاده از مدل های آمادگی مناسب یاری خواهد رساند. نتایج نشان می دهد که برترین مدل بر اساس شش معیار ارزیابی پژوهش، مدل آمادگی ایمپالس بوده و با فاصلۀ اندک در رتبۀ دوم، مدل آمادگی دانشگاه وارویک قرار دارد. Manuscript profile