سیستم‌های فتوولتائیک شناور، رویکردی جدید برای استفاده از سیستم‌های فتوولتائیک در آب است. این سیستم، فرصت جدیدی را برای افزایش ظرفیت تولید سیستم‌های فتوولتائیک خورشیدی به ویژه در مناطق شمالی ایران که قیمت زمین زیاد است، ایجاد می‌کند. در این مقاله جهت افزایش بهره‌وری بیشتر از اینورترهای متصل به شبکه سیستم‌های خورشیدی شناور در مناطق شمالی کشور، ساختار اینورتر دو-مرحله‌ای با اینورتر چند-رشته‌ای ترکیب شده است. از طرفی دیگر، روش اغتشاش و مشاهده (P&O) یکی از متداول‌ترین روش‌های ردیابی حداکثر توان (MPPT) است که از معایب این روش می‌توان به نوسانات الگوریتم در طول تغییرات ناگهانی تابش اشاره کرد. از آنجایی که مناطق شمالی ایران به دلیل ابری بودن هوا دارای این تغییرات ناگهانی در طول تابش هستند، جهت غلبه بر این مانع، با اضافه کردن پارامتر تغییر جریان، الگوریتم اصلاح شده اعتشاش و مشاهده پیشنهاد گردیده است. در واقع در این ساختار دو-مرحله‌ای مبدل زتا و الگوریتم پیشنهادی اعتشاش و مشاهده جهت افزایش سطح ولتاژ مناسب پنل‌ها جهت روشن بودن اینورتر و ردیابی حداکثر توان استفاده می گردد و در مرحله دوم تبدیل توان DC به AC انجام می‌گیرد. جهت بررسی بهبود بهره‌وری، اینورتر پیشنهادی با اینورتر متمرکز تک-مرحله‌ای مورد مقایسه قرار می‌گیرد. همچنین در این مطالعه اثر باد و دمای آب در میزان تولید سیستم فتوولتائیک شناور در نظر گرفته شده است. شبیه سازی سیستم با استفاده از نرم افزار متلب انجام گرفته است. نتایج شبیه سازی نشان می‌دهد که اینورتر پیشنهادی دو-مرحله‌ ای چند-رشته‌ای، 88/18 کیلووات ساعت به طور متوسط توان تولید می‌کند که این میزان در مقایسه با اینورتر تک-مرحله‌ای متمرکز افزایش یافته است. Manuscript profile