حروف‌ ‌اضافه مقولاتی واژگانی‌اند که در گونۀ مکریانی از زبان کردی به دو صورت ساده و مرکب ظاهر می‌ شوند و کتاب های دستور زبان کردی موجود، تعاریف و ساختمان و معانی آنها را فارغ از چارچوبی خاص بیان کرده‌اند. زبان شناسی شناختی دیدگاهی دقیق‌تر و نظام‌مندتر را در ارتباط با شناخت و بررسی حروف اضافه نسبت به دیدگاه های رایج فراهم کرده و معانی مختلفی را که توسط یک حرف اضافه بیان می شود به صورتی نظام‌مند در ارتباط با یکدیگر قرار می‌دهد. همچنین، مکتب شناختی قابلیت بررسی و مطالعۀ حروف اضافه را با توجه به قواعدی چون مفهوم‌سازی و پیروی از الگوهای استعاری حاکم بر زبان فراهم می کند. در این پژوهش ابتدا حروف اضافه در گویش مکریانی بر اساس پیکرۀ زبانی که جزء منابع مکتوب و کتابخانه‌ای به‌ حساب می‌آیند، معرفی شده و از میان آنها، حرف اضافه سادۀ (lá) که در ساخت دیگر حروف اضافه مرکب نیز در گونۀ مکریانی نقش اساسی را بازی می کند، به کمک روش توصیفی- تحلیلی و پیروی از الگوهایی چون گسترش استعاری حوزۀ مکانی و معانی پیرامونی بررسی و تحلیل می‌شود. آنچه که از این تحقیق بر می‌آید، ماهیت تصویرگونۀ ضمایر است که برآمده از تجسم ذهن انسان بوده و با استفاده از الگوهای آشنایی چون اندام های بدن او تبیین می‌شوند. Manuscript profile