شیوع بیماری ایدز در سال‌های اخیر از یک سو و فقدان قانونی خاص جهت جرم‌انگاری و مجازات رفتارهای انتقال‌دهنده آن سبب شده است تا در این راستا توسل به نهادهای کیفری موجود مورد توجه قرار گیرد. در ایران عناوینی چون انتقال بیماری‌های آمیزشی، قتل عمد و شبه عمد، شروع به قتل، وارد کردن ضرب و جرح عمدی و محاربه درخصوص مورد قابل اعمال به نظر می‌رسد حال آنکه عناوینی چون تهدید علیه بهداشت عمومی چندان مناسب نخواهد بود. فوت جانی یا مجنی‌علیه بواسطه عللی غیر از ابتلاء به ایدز و ابراء جانی توسط مجنی علیه قبل از مرگ از جمله موارد سقوط قصاص و به تبع آن دیه، در نظام کیفری اسلام به شمار می‌آید. اما علم مجنی‌علیه به ابتلاء ناقل و یا آلوده‌بودن طرق انتقال ایدز و حتّی رضایت بدوی وی به چنین انتقالی، نمی‌تواند سبب مشروعیت فعل مرتکب را فراهم آورده و از اسباب اباحه‌ی عمل مجرم به شمار آمده و رفتار مجرمانه وی را بدون عقاب واگذارد. Manuscript profile