چکیدهدر دنیای کنونی قواعد حقوقی در صورتی می تواند کارامد محسوب شود که بتواند زمینه های حقوقی لازم برای همراه شدن با تحولات جدید در بازرگانی بین المللی را تدارک ببیند.باتوجه به گسترش اینترنت و استفاده از فضای سایبر برای انجام معاملات بیشتر در تجارت داخلی و تجارت بین المللی ناگزیر از استفاده از فضای سایبر و اینترنت خواهیم بود. در این مسیر توجه به تجارت الکترونیک در عرصه حمل و نقل الکترونیکی جایگاه ممتازی دارد. در راستای جایگزینی اسناد حمل الکترونیکی با اسناد حمل کاغذی یکی از مهم ترین مشکلات پیش روی قانونگذاران قالب سنتی شکلی تحقق اسناد به شکل مکتوب است. بر مبنای این الزام، اعمال حقوقی می بایستی به شکل مکتوب باشند تا از لحاظ حقوقی اعتبار داشته باشند. مطالب ارایه شده در این پژوهش نشان می دهد که تجسم خارجی اعمال حقوقی در قالب اسناد مکتوب در فقه موضوعیت ندارد و در قانونگذاری های جدید نیز به سمت اعتبار دادن به اسناد حمل الکترونیکی همانند اسناد حمل کاغذی تمایل یافته اند. حقوق ایران نیز با شرایطی برای داده پیام ها، برای آنها اثر کارکردی برابری با اسناد کاغذی درنظر گرفته است. Manuscript profile