جنبش اتنیسیسم (در برابر اتنوسنتریسم گروه قومی مسلط در ایران) در قالب ناسیونالیسم پیرامونی بخش مهمی از حیات سیاسی در شمال‌غرب را تشکیل می دهد. این پژوهش با روش تحقیق تاریخی - کتابخانه ای و متدولوژی تئوریک - کیفی در پی این هدف است که ریشه ها و علل رویدادهای سیاسی شدن تفاوت های فرهنگی، نژادی، زبانی و منطقه ای در شمال‌غرب دورۀ معاصر را در هر دو رهیافت کهن و مدرن دربارۀ قومیت و ناسیونالیسم جستجوکند. تبیین جریان های سیاسی قومی ملی آذربایجانی، رهیافت های پیچیده تری را درخصوص مسئلۀ ملیّت و ملّت به طور عام و ناسیونالیسم و قوم گرایی به طور خاص می طلبد. لذا براین اساس، یکی از نظریه‌های مدل علمی مایکل هشتر (به عنوان یک مدل مطلوب) با تبیین ساختاری (یعنی تأثیر وجود رابطۀ مرکز پیرامون) برای تحلیل قوم گرایی در آذربایجان، استخوان بندی و مسیر مقاله را تشکیل می‌ دهد. مقالۀ پیش رو تنوعات قومی، فرهنگی و هویتی در ایران را نعمتی بزرگ می داند. زیرا بقا، تداوم و عرض اندام ایران در صحنه های مختلف، قائم به تنوعات آن می باشد. هرچند که در سدۀ اخیر درخت تناور هستیِ فرهنگ و هویت متکثر ایرانی از زخم هایی با منشأ درونی و بیرونی بر خود می پیچد. یافته های حاصل شده مقاله، اثرگذاری بلاواسطه شاخص ها و متغیرهای برآمده از نظریۀ مرکز-پیرامون در ظهور و تداوم تحولات ناسیونالیستی و قوم گرایانه در آذربایجان در سدۀ اخیر را به وضوح نشان می‌دهد. Manuscript profile

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر، تبیین مدل مطلوب سیاستگذاری جمهوری اسلامی ایران در حوزه استعدادهای برتر و نخبگان بوده است. روش: این پژوهش از لحاظ جهتگیری در پی مفهوم پردازی و با رویکرد کیف و کدگذاری نظری بر گرفته از تحلیل تم انجام شده است.جامعه پژوهش شامل 30 مقاله و پایان نامه بوده که از مجموع 124 مقاله جستجو شده در پایگاههای اطلاعات علمی معتبر داخل با استفاده از رویکرد هدفمند در بازه زمانی 1378 تا 1401 انتخاب شدند. یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش، الگوی غالب و حاکم بر فضای سیاستگذاری نخبگان در کشور بوده و بر نهادهای حکومت معین مانند رهبری، مجلس، ریاست جمهوری، دادگاهها، »الگوی نهادی« الگوی عقمن بورای سیاست گذاری مطلوب ، و ... متمرکز است. بر اساس یافته های حاصل از تحقیق نخبگان و استعدادهای برتر پیشنهاد شده است. الگوی پیشنهادی تحقیق تلفیق از الگوی نهادی و عقلایی است که به نظر میرسد بتواند در مقابل نارسایی ها و محدودیتهای کاربست مجزای الگوها پاسخگو و راهگشا باشد. نتیجه گیری: استفاده از الگوی سیاستگذاری بر مبنای عقلانی در کنار الگوی نهادی میتواند چالشها و مشکلات گذشته را تا حدود زیادی بر طرف نماید، ثانیاً با بهره گیری از نتایج مطا لعات مربوط به پژوهش، در جهت رشد و پیشرفت هر چه بیشتر این زمینه مثمر ثمر واقع گردد. Manuscript profile