به منظورتعیین مناسب‌ترین تراکم کشت بر روی عملکرد و اجزای عملکرد ارقام برنج، آزمایشی به صورت فاکتوریل با دو عامل تراکم کشت در پنج سطح (1 ، 3 ، 5 ، 7 و 9 نشاء در هر کپه) و پنج رقم برنج (هاشمی، درفک، لاین 338، ندا و سپیدرود)، در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار در سال زراعی 1387در آستارا انجام گرفت. صفات ارتفاع بوته، طول پانیکول، وزن هزاردانه، تعداد پنجه در بوته، تعداد دانه در هر پانیکول، تعداد دانه پوک در هر پانیکول، تعداد دانه پر در هر پانیکول، عملکرد شلتوک هر کپه، بیوماس هر کپه، شاخص برداشت، بیوماس کل کرت، عملکرد شلتوک در واحد کرت و هکتار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین ارقام مورد مطالعه از لحاظ صفات ارتفاع بوته، طول پانیکول، تعداد پنجه در بوته، تعداد دانه در پانیکول، تعداد دانه پر و پوک در پانیکول، بیوماس کپه، بیوماس کرت، عملکرد شلتوک کرت و هکتار و بین تراکم‌های مورد مطالعه از لحاظ صفات طول پانیکول، تعداد پنجه در بوته، تعداد دانه در پانیکول، تعداد دانه پر در پانیکول، شاخص برداشت، بیوماس کل کرت، عملکرد شلتوک کرت و هکتار اختلاف معنی‌داری وجود دارد. اثر متقابل واریته در تراکم برای صفات طول پانیکول، وزن هزار دانه، شاخص برداشت، بیوماس کل کرت، عملکرد شلتوک کرت و هکتار معنی‌دار بود. بیشترین عملکرد مربوط به تراکم سه نشاء در هر کپه (4809 کیلوگرم در هکتار) بود. از نظر عملکرد، به غیر از لاین 338 که کمترین عملکرد (2859 کیلوگرم در هکتار) را داشت، بین سایر ارقام ( با عملکردی بین 3962 الی 4714 کیلوگرم در هکتار) اختلاف معنی‌داری مشاهده نگردید. رقم سپیدرود با تراکم نه نشاء و یک نشاء در هر کپه به ترتیب (600/ 6266 و 200/1372 کیلوگرم) بیشترین و کمترین عملکرد را داشت. در بین ارقام مورد مطالعه، تراکم کشت یک نشاء در هر کپه برای رقم ندا و نه نشاء در هر کپه برای رقم سپیدرود قابل توصیه بود. Manuscript profile

به منظور تعیین اثر سطوح مختلف شوری بر صفات فیزیولوژیکی هشت رقم ذرت، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد و صفات غلظت یون سدیم در برگ، کلروفیل a، b، پرولین و آنزیم‌های آنتی اکسیدان اندازه گیری گردید. رقم K3653/2 در غلظت شوری 50 از بین رفت و از آزمایش حذف گردید که نشانگر حساسیت آن به شوری بود. بین شوری‌ها در کلروفیل a و b، مقدار سدیم برگ، آسکوربات پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز اختلاف معنی داری به دست آمد. بیشترین مقدار کلروفیل a در شرایط نرمال در رقم K3615/1 به دست آمد. مقدار سوپراکسید دیسموتاز با افزایش شوری افزایش یافت و بیشترین مقدار این آنزیم در شوری 100 میلی مول مشاهده شد. در بین رقم ها از نظر آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در غلظت 100 میلی مول نمک اختلاف معنی داری مشاهده نشد. افزایش غلظت شوری سبب افزایش مقدار پرولین در اکثر ارقام شد. بیشترین مقدار پرولین در ارقام K3545/6، Zaqatala، SC302 و SC704 در 100 میلی مول نمک به دست آمد. بیشترین آنزیم آسکوربات پراکسیداز در شرایط نرمال در ارقام SC302 و Waxy به دست آمد. بین ارقام از نظر مقدار یون سدیم در شرایط نرمال اختلاف معنی داری مشاهده نشد. با توجه به نتایج به دست آمده دو رقم Zaqatala و SC704 مقاومت بیشتری نشان دادند که می‌توان در برنامه‌های اصلاحی از آنها استفاده نمود. Manuscript profile