این پژوهش با هدف بررسی مقایسه اثربخشی آموزش گروهی روانشناسی مثبت‌گرا و آموزش گروهی فراشناخت بر میزان انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه ناحیه یک تبریز انجام شد. روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی و به صورت طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دختر دوره دوم آموزش و پرورش ناحیه یک تبریز در سال تحصیلی 1400-1399 بود. مجموعاً 90 نفر دانش آموز با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله‌ای انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش آموزش فراشناخت، به شکل ترکیبی بسته آموزشی ولز و رابینیا را در هشت جلسه 90 دقیقه‌ای گروهی به صورت هفتگی و گروه آزمایش روانشناسی مثبت‌گرا، بسته ترکیبی چراغیان (1393) و بسته آموزشی (AFMAS) را در 9 جلسه 90 دقیقه‌ای گروهی به صورت هفتگی دریافت کردند. گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. هر سه گروه در دو مرحله پیش آزمون، پس آزمون با پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس (1970) مورد ارزیابی قرار گرفتند. در نهایت داده ها با استفاده از روش‌ آماری کوواریانس تک راهه ANCOVA تحلیل شد. یافته‌ها نشان دادند که آموزش گروهی روانشناسی مثبت‌گرا (P<0/05) و آموزش گروهی فراشناخت (05/0>P) هر دو بر میزان انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان موثر بودند و در میزان تاثیر بین دو آموزش تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بنابراین نتیجه‌گیری شد هر دو آموزش مثبت گرا و فراشناخت موجب افزایش انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان شدند. Manuscript profile