هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و تعهد و صمیمیت همسران منطقه 8 شهر تهران می باشد. در این پژوهش چارچوب نظری مبتنی بر نظریات باومن و گیدنز است. پژوهش حاضر از نوع تبیینی- علی و با روش پیمایشی است. جامعه آماری تمامی زنان و مردان متأهل ساکن در منطقه 8 تهران که با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و بر اساس فرمول کوکران 300 نفر انتخاب شده است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه تعهد و صمیمیت بروک و برتمن (1995) است. در این تحقیق تجزیه و تحلیل داده ها با ضریب همبستگی پیرسون انجام گرفته است. نتایج تحقیق نشان داده است که، 96 درصد از زوجین از شبکه های اجتماعی مجازی استفاده می کنند. نتایج بیانگر آن است که بین استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و تعهد زوجین رابطه معناداری وجود ندارد. در حالی که بین استفاده از شبکه های اجتماعی و صمیمیت زوجین رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داده است که بین استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و پایبندی به تعهدات، علاقه و محبت زوجین رابطه منفی و معناداری وجود دارد. در حالی که بین استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و توافق زوجین و صادق بودن زوجین رابطه معناداری مشاهده نشده است. Manuscript profile